From professional translators, enterprises, web pages and freely available translation repositories.
adriatica heeft zich bij de maatschappij eurail aangesloten om de op deze route aangeboden zeevaartdiensten te kunnen verlenen.
per poter prestare i servizi marittimi offerti su questa linea, adriatica ha aderito alla comunità eurail.
dus ik kocht de goedkoopste vlucht terug, deze vertrekt vanuit wenen. hij ging pas over een paar weken, dus ik kocht een eurail pasje.
ho comprato un volo economico, quello che parte domani da vienna, ma dovevo aspettare due settimane, così ho comprato l'eurail.
a) de zeeroute "brindisi/corfu/igoemenitsa/patras" die de centrale regio’s van de gemeenschap met een van de perifere regio’s verbindt, is een route van vitaal belang voor het handels-en toeristisch verkeer, met name als er rekening wordt gehouden met de instabiliteit die de alternatieve verbindingen over land heeft bemoeilijkt. deze zeeverbinding is sinds 1977, op gezamenlijk verzoek van de italiaanse en griekse autoriteiten, opgenomen in de lijst van spoorlijnen en auto-of zeevaartdiensten waarop de internationale overeenkomst van 7 februari 1970 inzake het vervoer van reizigers en bagages per spoor van toepassing is. adriatica heeft zich bij de maatschappij eurail aangesloten om de op deze route aangeboden zeevaartdiensten te kunnen verlenen. uit de informatie die tijdens de bijeenkomst van 26 oktober 2001 aan de commissie is verstrekt (geregistreerd onder nummer a/13408/04 en nummer a/13409/04), komt verder naar voren dat adriatica in de periode 1992-1999 op deze route gemiddeld 265 reizen per jaar heeft verzorgd waarbij zij gemiddeld 161440 passagiers, 24376 voertuigen en 104437 strekkende meter aan goederen heeft vervoerd. voorts moet worden vastgesteld dat de met adriatica concurrerende exploitanten, zoals aangegeven door de italiaanse autoriteiten bij schrijven van 17 februari 2004 (geregistreerd onder nummer a/13405/04), in de periode 1996-1999 geen dienst onderhielden waarbij dezelfde garanties werden geboden ten aanzien van de kwaliteit van de gebruikte vaartuigen en, onder meer, de regelmaat en de frequentie van de diensten. er moet echter op gewezen worden dat adriatica heeft deelgenomen aan een overeenkomst over de te hanteren prijzen voor bedrijfsvoertuigen op de routes tussen patras en bari of brindisi tussen 30 oktober 1990 en juli 1994, een periode die gedeeltelijk samenvalt met de periode die in het kader van de onderhavige beschikking onder de loep is genomen [44]. voor deze periode geldt dat de concurrentie op de betrokken markt voldoende fel en specifiek was om tirrennia ertoe te brengen aan een onrechtmatige prijsafspraak deel te nemen, zodat niet kan worden beweerd dat de steun noodzakelijk was om een openbare dienst te waarborgen. ondanks de door de italiaanse autoriteiten verstrekte verduidelijkingen over dit punt in een fax van 24 februari 2004 (document geregistreerd onder nummer a/13970/04), kan niet worden aangenomen dat een subsidie als vergoeding voor de verplichting tot een dienst van algemeen economisch belang noodzakelijk is, indien de begunstigde onderneming zich schuldig maakt aan concurrentieverstorende activiteiten die verboden zijn krachtens artikel 81 van het eg-verdrag. hoewel de beschikking van de commissie nog niet definitief is, is zij toch uitvoerig bevestigd door het gerecht van eerste aanleg en zij geniet in ieder geval het rechtsvermoeden van geldigheid. het is juist dat de twee betrokken zaken over respectievelijk de mededingingsregels en staatssteun los van elkaar staan; volgens de rechtspraak moet de commissie bij de boordeling van de verenigbaarheid van staatssteun echter rekening houden met een eventuele schending van de mededingingsregels, vooral als de begunstigde zich schuldig maakt aan de schending van deze regels [45]. het verband tussen de schending van de mededingingsregels en de steun is evident, omdat de compensaties juist zijn uitgekeerd voor de diensten waarop de prijsafspraak betrekking had, los van de vraag of de steun voor concurrentieverstorende activiteiten werd gebruikt. een onverenigbaarverklaring en de terugvordering van de steun zouden ten slotte in geen geval een nieuwe sanctie zijn, maar slechts het gevolg van de vaststelling dat de begunstigde van de steun aan een onrechtmatige overeenkomst heeft deelgenomen. gelet op het type diensten, die tegelijkertijd op bedrijfsvoertuigen, passagiers en goederen betrekking hebben, moet worden vastgesteld dat de deelneming aan een overeenkomst ter bepaling van de prijzen voor bedrijfsvoertuigen het mogelijk maakt conclusies te trekken voor de hele verbinding. te meer daar de overeenkomst juist betrekking had op het verkeer van bedrijfsvoertuigen dat de italiaanse autoriteiten met subsidiëring wilden waarborgen. tot slot wordt erop gewezen dat de betrokken verbinding in 2000 is opgeheven.
a) il collegamento marittimo brindisi/corfù/igoumenitsa/patrasso che unisce le regioni centrali della comunità a una delle sue regioni periferiche, costituisce una linea d'importanza vitale per i traffici commerciali e turistici, in particolare se si tiene conto dell'instabilità che ha reso difficili i collegamenti terrestri alternativi. inoltre, dal 1977, su richiesta comune delle autorità italiane ed elleniche, il suddetto collegamento marittimo è stato inserito nell'elenco delle linee ferroviarie e dei servizi automobilistici o di navigazione ai quali si applica la convenzione internazionale relativa al trasporto dei viaggiatori e dei bagagli per via ferroviaria (civ) del 7 febbraio 1970. per poter prestare i servizi marittimi offerti su questa linea, adriatica ha aderito alla comunità eurail. inoltre, sulla scorta delle informazioni fornite alla commissione nel corso della riunione del 26 ottobre 2001 (protocollate con i numeri a/13408/04 e a/13409/04), risulta che tra il 1992 e il 1999 adriatica ha effettuato su questa linea in media 265 viaggi all'anno, trasportando in media 161440 passeggeri, 24376 veicoli e 104437 metri lineari di merci. si deve poi constatare che, come indicato dalle autorità italiane con lettera del 17 febbraio 2004 (protocollata con numero a/13405/04) tra il 1996 ed il 1999, gli operatori che fanno concorrenza a adriatica non assicuravano un servizio che desse le medesime garanzie in termini di qualità delle unità utilizzate e, tra l’altro, di regolarità e di frequenza dei servizi. giova tuttavia rilevare che, nel periodo compreso tra il 30 ottobre 1990 e luglio 1994, che corrisponde in parte al periodo esaminato ai fini della presente decisione, adriatica ha partecipato a un'intesa avente per oggetto i livelli di prezzo da applicare ai veicoli commerciali sulle linee da patrasso a bari e brindisi [44]. per questo periodo, risulta che la concorrenza nel mercato in questione fosse sufficientemente vivace e specifica da indurre tirrenia a partecipare a un'intesa illegittima, di modo che non si può ritenere che l'aiuto fosse necessario per garantire un servizio pubblico. nonostante le precisazioni fornite su tale punto dalle autorità italiane con fax del 24 febbraio 2004 (documento protocollato con numero a/13970/04), non si può ammettere la necessità di una sovvenzione destinata a compensare l'obbligo di prestazione di servizi d'interesse economico generale se l'impresa beneficiaria si rende responsabile di un comportamento anticoncorrenziale vietato dall'articolo 81 del trattato ce. infatti, benché la decisione della commissione non sia ancora definitiva, essa è stata ampiamente confermata dal tribunale di primo grado e gode in ogni caso della presunzione di validità. È ben vero che i due procedimenti relativi, rispettivamente, alle norme in materia di concorrenza e agli aiuti di stato sono autonomi, ma la giurisprudenza impone alla commissione di tenere conto di una eventuale violazione delle norme di concorrenza all’atto della valutazione della compatibilità di un aiuto di stato, in particolare se il beneficiario si rende responsabile di una violazione di dette norme [45]. il collegamento tra la violazione delle norme di concorrenza e gli aiuti è evidente giacché le compensazioni sono state versate proprio per i servizi che formavano oggetto dell’intesa, e ciò indipendentemente dalla questione se gli aiuti siano stati utilizzati per dar luogo a un comportamento anticoncorrenziale. infine, una dichiarazione di incompatibilità e un recupero degli aiuti non avrebbero in alcun caso carattere di nuova sanzione, ma risulterebbero unicamente dall'accertamento della partecipazione del beneficiario degli aiuti a una intesa vietata. tenuto conto della tipologia dei servizi resi, che riguardano allo stesso tempo i veicoli commerciali, i passeggeri e le merci, si deve concludere che la partecipazione a un'intesa volta a stabilire i prezzi da applicare ai veicoli commerciali consente di trarre delle conclusioni per il collegamento nel suo insieme. ciò è tanto più ovvio in quanto l'intesa riguardava precisamente il traffico di veicoli commerciali che le autorità italiane intendevano assicurare grazie alla sovvenzione. per finire, si noti che nel 2000 il collegamento in questione è stato soppresso.
Last Update: 2008-03-04
Usage Frequency: 1
Quality:
Reference:
Warning: Contains invisible HTML formatting