Results for dead end translation from English to Tibetan

dead
ཤི་བ།

and come to an end.
ཡོངས་སུ་བས་པ་དང་།

and every last one of them comes to an end.
མ་ལུས་པར་ཡོངས་སུ་གཏུགས་པར་འགྱུར་རོ། །

the blessed one has reached saṃsāra’s end,
བཅོམ་ལྡན་སྲིད་པའི་མཐར་མཛད་པས། །

this marks the end of the monk’s ordination rite.
དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཆོ་ག་རྫོགས་སོ།། །

all meetings end in separation; all life ends in death.
ཕྲད་པའི་མཐའ་ནི་འབྲལ་བ་སྟེ། །གསོན་པའི་མཐའ་ནི་འཆི་བ་ཡིན། །

the position of the opposite end of the selection from the cursor in chars.
ཡིག་འབྲུའི་ནང་གི་འོད་རྟགས་ནང་ལས་ལྡོག་ཕྱོགས་མཐའ་མའི་གནས་ས།

if the body should perish, that will be the end of suffering.’
ལུས་ཞིག་པར་གྱུར་ན་དེ་ཉིད་སྡུག་བསྔལ་གྱི་མཐའ་ཡིན་ནོ་སྙམ་མོ། །

if there is no torment, they will understand that their births have come to an end,
ཡོངས་སུ་མི་གདུང་ན་བདག་གི་སྐྱེ་བ་ཟད་དོ། །

this virtuous thought brought the former monk matricide’s time in hell to an end,
དེ་དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་དུས་ལ་བབ་ནས་

those who do not assume burdens they do not bear and those who carry through to the end those burdens they bear.
ཁུར་མ་བླངས་པ་ལེན་པར་མི་བྱེད་པ་དང་། གང་ཁུར་བླངས་པ་མཐར་ཕྱིན་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་བཀའ་སྩལ་པས་

if he did not meet his end in the ocean, how could he meet his end while traveling on dry land?
ཡང་དུས་ལ་མ་བབ་ན་དེ་ད་ལྟ་སྐམ་ལ་ཕྱིན་ན་དུས་ལ་བབ་པར་ག་ལ་འགྱུར།

all accumulation ends in depletion; all climbs end in falls; all meetings end in separation;
བསགས་པ་ཀུན་གྱི་མཐའ་ཟད་ཅིང་། །མཐོན་པོ་རྣམས་ཀྱི་མཐའ་ལྟུང་འགྱུར། །ཕྲད་པའི་མཐའ་ནི་འབྲལ་བ་སྟེ། །

the lofty in the end will fall; all meetings end in separation; all life ends in death.”
མཐོན་པོ་རྣམས་ནི་མཐའ་ལྟུང་འགྱུར། །ཕྲད་པའི་མཐའ་ནི་འབྲལ་བ་སྟེ། །གསོན་པའི་མཐའ་ནི་འཆི་བ་ཡིན། །

thus they think, ‘when i experience feelings of pleasure, if the body should perish, that will be the end of suffering.
དེ་འདི་སྙམ་དུ་སེམས་ཏེ། བདག་བདེ་བའི་ཚོར་བ་མྱོང་བར་བྱེད་པ་ན་ལུས་ཞིག་པར་གྱུར་ན་དེ་ཉིད་སྡུག་བསྔལ་གྱི་མཐའ་ཡིན་ནོ། །

the tracks lead to the water’s edge and end. none turns back. like black marks made by a hasty pen on a new white page, the hoof prints write a record on the snow: the record of how a horse crossed the plain at a steady trot until he turned or was turned down the sloping bank of the river. there he faltered, tried to wheel, fought with the bit, and finally, driven by his rider’s knees and flailing feet, went, with unwilling hooves that plowed long scars in the snow, to the water’s edge and beyond
རྨིག་རྗེས་ཤིག་ཤོག་དཀར་གྱི་སྟེང་དུ་འཚབ་འཚུབ་ཀྱིས་བྲིས་པའི་རི་མོ་ལྟར་ཐད་ཀར་ཆུ་འགྲམ་དུ་འཐེན་འདུག་ལ། ཕྱིར་འཁོར་པའི་རྗེས་གང་དུ་ཡང་མཐོང་རྒྱུ་མི་འདུག། སྐྱ་མི་དེས་ཁ་བའི་ནང་དུ་ཕབ་པའི་རྨིག་རྗེས་ལས་དགོང་མོ་དེར་བྱུང་བའི་གནས་ཚུལ་དག་ཆད་ལྷག་མེད་པར་གངས་ནང་དུ་འཁོད་འདུག། སྐྱ་མི་དེས་ཐང་ཆེན་ཞིག་འཕྲེད་གཅོད་བྱས་ནས་འདུར་མ་རྒྱུག་གིས་ཆུ་འགྲམ་དུ་སླེབས་སྐབས། རྟས་སྲབ་ཀྱི་ཁ་ལྕགས་སོས་ལྡམ་ནས་ཚམ་ཚོམ་བྱེད་པ་དང་ཕྱིར་འཁོར་རྩིས་ཀྱིས་ཆུ་ཁར་སྐོར་བ་འགའ་བརྒྱབ་ཀྱང་། རྟ་ཐོག་གི་མི་དེས་ལྕག་གིས་བཀྲབ་པ་ལྟར་ཤེད་ཀྱིས་འོབ་བརྡབས་དྲག་པོ་བྱས་པས། ཆུ་འགྲམ་གྱི་ཁ་བའི་ནང་དུ་རྩབ་ཧྲལ་གྱི་རྨིག་རྗེས་འགའ་བཀོད་དེ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཆུ་ནང་དུ་མཆོངས་སོང་།