Results for long translation from English to Tibetan

long and winding road
long and winding road

so he let his fingernails grow extraordinarily long
དེས་སེན་མོ་རིང་པོ་རིང་པོར་བཞག་ནས་

meanwhile, a young nāga born not long before that
ཇི་ཙམ་ན་ཀླུ་གཞོན་ནུ་སྐྱེས་ནས་

from a long way off, kolita saw upatiṣya approaching.
ཀུན་དུ་རྒྱུ་པང་ནས་སྐྱེས་ཀྱིས་ཀུན་དུ་རྒྱུ་ཉེ་རྒྱལ་ཐག་རིང་པོ་ཁོ་ན་ནས་མཐོང་ངོ་། །

on arriving, he wished the king success and long life,
རྒྱལ་པོ་གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོ་ལ་རྒྱལ་བ་དང་ཚེ་སྤེལ་བ་བྱས་ཏེ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འདུག་གོ། །

and is one who long ago perfected the four means of attraction;
བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་བཞི་ལ་ཡུན་རིང་པོ་ནས་ཡོངས་སུ་སྦྱངས་པ་མཛད་པ།

not long after, the merchants loaded the pack animals and set out.
དེ་ནས་ཚོང་པ་དེ་དག་ཁལ་དག་བཀལ་ཏེ་འཕགས་ནས་

not long before, word had spread about a tīrthika named sañjayin.
དེའི་ཚེ་ན་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་གནས་ཡང་དག་རྒྱལ་བ་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ཞིག་བྱུང་ནས་རིང་པོ་མ་ལོན་པར་གྱུར་ཏོ། །

adorned his body with two pearl necklaces, one long and one medium in length,
དོ་ཤལ་དང་སེ་མོ་དོས་བརྒྱན་པའི་ལུས་ཀྱིས་

from this day forth, you should venerate your preceptor for as long as you shall live.
ཁྱོད་ཀྱིས་དེང་ཕྱིན་ཆད་མཁན་པོ་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསྙེན་བཀུར་བྱའོ། །

for as long as i live, renounce and swear to refrain from stealing, sexual misconduct,
ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་། འདོད་པ་ལ་ལོག་པར་གཡེམ་པ་དང་། །

monks, long ago during this fortunate eon, when the lifespan of beings was twenty thousand years,
དགེ་སློང་དག་སྔོན་བྱུང་བ་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་འདི་ཉིད་ལ་སྐྱེ་དགུའི་ཚེ་ལོ་ཉི་ཁྲི་ཐུབ་པ་ན་

for as long as i live, i ask that you, reverend, accept me as a lay devotee.”
བདག་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་དགེ་བསྙེན་དུ་བཙུན་པས་གཟུང་དུ་གསོལ།

“elders, i will comply. how long must i keep records? twelve years?”
དེས་སྨྲས་པ། གནས་བརྟན་དག་གལ་ཏེ་དེ་ལྟ་ན་བགྱིའོ། །ཇི་ཙམ་ན་བྱ། ལོ་བཅུ་གཉིས་ནའོ།

so long as doubt remains, going naked with matted hair, smeared in mud; a motley diet;
སོམ་ཉི་མ་རྒལ་གཅེར་བུའི་སྤྱོད་པ་དང་། །རལ་པ་རྫབ་དང་སྣ་ཚོགས་ཟས་དང་ནི། །

“instructor, heed me. just as noble arhats renounced killing and swore to refrain from killing for as long as they lived,
སློབ་དཔོན་དགོངས་སུ་གསོལ། ཇི་ལྟར་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གིས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤངས་ཏེ་

the tracks lead to the water’s edge and end. none turns back. like black marks made by a hasty pen on a new white page, the hoof prints write a record on the snow: the record of how a horse crossed the plain at a steady trot until he turned or was turned down the sloping bank of the river. there he faltered, tried to wheel, fought with the bit, and finally, driven by his rider’s knees and flailing feet, went, with unwilling hooves that plowed long scars in the snow, to the water’s edge and beyond
རྨིག་རྗེས་ཤིག་ཤོག་དཀར་གྱི་སྟེང་དུ་འཚབ་འཚུབ་ཀྱིས་བྲིས་པའི་རི་མོ་ལྟར་ཐད་ཀར་ཆུ་འགྲམ་དུ་འཐེན་འདུག་ལ། ཕྱིར་འཁོར་པའི་རྗེས་གང་དུ་ཡང་མཐོང་རྒྱུ་མི་འདུག། སྐྱ་མི་དེས་ཁ་བའི་ནང་དུ་ཕབ་པའི་རྨིག་རྗེས་ལས་དགོང་མོ་དེར་བྱུང་བའི་གནས་ཚུལ་དག་ཆད་ལྷག་མེད་པར་གངས་ནང་དུ་འཁོད་འདུག། སྐྱ་མི་དེས་ཐང་ཆེན་ཞིག་འཕྲེད་གཅོད་བྱས་ནས་འདུར་མ་རྒྱུག་གིས་ཆུ་འགྲམ་དུ་སླེབས་སྐབས། རྟས་སྲབ་ཀྱི་ཁ་ལྕགས་སོས་ལྡམ་ནས་ཚམ་ཚོམ་བྱེད་པ་དང་ཕྱིར་འཁོར་རྩིས་ཀྱིས་ཆུ་ཁར་སྐོར་བ་འགའ་བརྒྱབ་ཀྱང་། རྟ་ཐོག་གི་མི་དེས་ལྕག་གིས་བཀྲབ་པ་ལྟར་ཤེད་ཀྱིས་འོབ་བརྡབས་དྲག་པོ་བྱས་པས། ཆུ་འགྲམ་གྱི་ཁ་བའི་ནང་དུ་རྩབ་ཧྲལ་གྱི་རྨིག་རྗེས་འགའ་བཀོད་དེ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཆུ་ནང་དུ་མཆོངས་སོང་།