Results for chromosomenaberrationen translation from German to Polish

chromosomenaberrationen
nieprawidłowości chromosomalne

arsenverbindungen induzieren in vitro und in vivo chromosomenaberrationen und morphologische veränderungen der säugerzelle.
związki arsenu wywołują zaburzenia chromosomów i transformacje morfologiczne komórek ssaków w badaniach in vitro i in vivo.

in humanen lymphozyten aus dem peripheren blut induzierte sunitinib in vitro keine strukturellen chromosomenaberrationen.
sunitynib nie indukował strukturalnych aberracji chromosomalnych w ludzkich limfocytach krwi obwodowej in vitro.

bei zytotoxischen konzentrationen wurde eine geringe zunahme von strukturellen chromosomenaberrationen in humanen lymphozyten beobachtet.
niewielki wzrost strukturalnych abberacji chromosomalnych w stężeniach cytotoksycznych obserwowano w ludzkich limfocytach.

in zellen von patienten, denen oral busulfan verabreicht wurde, konnten verschiedene chromosomenaberrationen beobachtet werden.
różne aberracje chromosomalne stwierdzono w komórkach pacjentów otrzymujących doustnie busulfan.

in zellen von patienten, denen orales busulfan verabreicht wurde, konnten verschiedene chromosomenaberrationen beobachtet werden.
różne aberracje chromosomalne stwierdzono w komórkach pacjentów otrzymujących doustnie busulfan.

adefovir induzierte ohne metabolische aktivierung chromosomenaberrationen im in-vitro-chromosomenaberrationstest an humanen peripheren lymphozyten aus blut.
adefowir indukował aberracje chromosomalne w teście in vitro na ludzkich limfocytach krwi obwodowej bez aktywacji metabolicznej.

in-vitro und in-vivo-genotoxizitätsstudien mit somatropinen zu genmutationen und induktion von chromosomenaberrationen verliefen negativ.
wyniki badań in vitro oraz in vivo genotoksyczności somatropin, dotyczące wystąpienia mutacji genowych i aberracji chromosomalnych, były negatywne.

alle konzentrationen der kombination aus tnbp und triton x-100 ergaben ein negatives ergebnis in assays zur bestimmung der mutagenität in säugetierzellen, chromosomenaberrationen und induktion von mikrokernen.
również badania z zastosowaniem wszystkich stężeń mieszaniny tnbp z substancją triton x-100 dały wynik negatywny w testach służących ocenie mutagenności dla komórek ssaków, aberracji chromosomowych oraz indukcji powstawania mikrojąder.

in einem zytogenetischen in-vitro-test an säugetierzellen mit metabolischer aktivierung führte sevelamerhydrochlorid zu einem statistisch signifikanten anstieg der anzahl der strukturellen chromosomenaberrationen.
w badaniu cytogenetycznym przeprowadzonym in vitro na komórkach ssaków z aktywacją metaboliczną, chlorowodorek sewelameru powodował statystycznie znamienny wzrost liczby aberracji budowy chromosomów.

busulfan induzierte sowohl in vitro (zellen von nagetieren und menschen) als auch in vivo (nagetiere und menschen) chromosomenaberrationen.
busulfan powodował występowanie aberracji chromosomalnych in vitro (komórki gryzoni i ludzi) i in vivo (gryzonie i ludzie).

cytarabin wirkte klastogen auf meiotische zellen; nach intraperitonealer anwendung (i. p.) bei mäusen zeigte sich eine dosisabhängige häufung von anomalitäten des spermienkopfs und chromosomenaberrationen.
cytarabina była klastogenna w komórkach mejotycznych; zmiany zależne od wielkości dawki obserwowano w główce plemnika oraz zaburzenia chromosomalne u myszy otrzymujących cytarabinę dootrzewnowo (i.p.).

(4) die prüfung von carbendazim ergab eine reihe offener fragen, die vom wissenschaftlichen ausschuss "pflanzen" erörtert wurden. der wissenschaftliche ausschuss wurde ersucht, zu der frage stellung zu nehmen, ob es insbesondere in anbetracht der ergebnisse der mutagenitäts-, karzinogenitäts-und reproduktionsstudien für benomyl, carbendazim und thiophanat-methyl ratsam ist, eine annehmbare tagesdosis (adi) und eine annehmbare anwenderexposition (aoel) festzusetzen. der ausschuss [4] merkte an, dass carbendazim der diesen drei stoffen gemeinsame biologische wirkstoff ist. insbesondere benomyl, aber auch thiophanat-methyl, wird zu carbendazim metabolisiert und alle drei stoffe verursachen bei in-vivo-exposition numerische chromosomenaberrationen (aneuploidie) bei säugetierzellen. es gibt keine anhaltspunkte dafür, dass einer dieser wirkstoffe andere schäden an genetischem material verursacht. es gibt keine bedenken hinsichtlich der karzinogenität. die bekannten auswirkungen dieser fungizide auf die reproduktion lassen sich durch interaktion mit den mikrotubuli des spindelapparats erklären. der mechanismus der verursachung von aneuploidie ist sehr gut bekannt und besteht darin, dass die polymerisation von tubulin verhindert wird. dies ist das protein, das entscheidend ist für die segregation von chromosomen während der zellteilung: dabei kommt es zu keiner interaktion mit der dna. da proliferierende zellen zahlreiche kopien von tubulinmolekülen enthalten, wird bei niedriger fungizidkonzentration nur eine begrenzte anzahl tubulinmoleküle betroffen, so dass keine toxikologisch nachteiligen wirkungen auftreten. folglich ist ein klarer grenzwert für nachteilige auswirkungen erkennbar und es kann sowohl eine adi als auch eine aoel festgelegt werden.
(4) przegląd dotyczący karbendazymu ujawnił szereg nierozstrzygniętych kwestii, którymi zajął się komitet naukowy ds. roślin. zwrócono się z prośbą do komitetu naukowego o przedstawienie uwag na temat celowości ustanowienia dopuszczalnego dziennego pobrania (adi – ang. acceptable daily intake) oraz dopuszczalnego poziomu narażenia operatora (aoel – ang. acceptable operator exposure level) z uwzględnieniem w szczególności wyników badań mutagenności, kancerogenności i wpływu na zdolność do rozrodu dotyczących benomylu, karbendazymu i tiofanatu metylu. komitet [4] stwierdził, że karbendazym jest biologiczną substancją czynną wspólną dla tych trzech substancji. w szczególności benomyl, ale także tiofanat metylu są metabolizowane do karbendazymu, przy czym wszystkie te trzy substancje prowadzą do powstawania licznych aberracji liczby chromosomów (aneuploidii) w komórkach ssaków narażonych na nie in vivo. brak jest dowodów na to, aby którakolwiek z tych substancji powodowała jakąkolwiek inną formę uszkodzenia materiału genetycznego. kancerogenność nie stanowi powodu do obaw. znane oddziaływania tych środków grzybobójczych na zdolność do rozrodu można wyjaśnić ich interakcją z mikrotubulami wrzeciona podziałowego. mechanizm indukcji aneuploidii został dobrze poznany i polega na zahamowaniu polimeryzacji tubuliny, białka niezbędnego do segregacji chromosomów w trakcie podziałów komórkowych: nie obejmuje jakiejkolwiek interakcji z dna. ponieważ w proliferujących komórkach są obecne liczne kopie cząsteczek tubuliny, przy niskim stężeniu środków grzybobójczych uszkodzona zostanie jedynie ograniczona liczba cząsteczek tubuliny, w związku z czym nie dochodzi do żadnych niepożądanych działań toksykologicznych. w konsekwencji można wyraźnie określić poziom, przy którym nie ma miejsca żaden szkodliwy wpływ, oraz ustalić wartości adi i aoel.