Results for rediens translation from Latin to Italian

rediens ex gallis victor
ha deciso di conquistatore, giulio cesare, proveniente da galli,

ulixes, in patriam rediens,
ulisse, il suo ritorno a casa,

ne viso quidem hoste rediens
anche vedere la parte posteriore nemico

caesar rediens ex gallis victor,statuit poscere alterum
cesare torna vittorioso dai galli

ulixes, troia deleta, rediens in patriam, naufragio facto et comitibus perditis, enatavit in insulam ubi calypso habitabat
ulisse, troy, stava tornando a casa, un naufragio ei suoi compagni sono stati abbandonati sull'isola dove viveva calypso _ambrose

caesar enim, rediens ex gallia victor, coepit poscere alterum consulatum atque ita ut, sine ulla dubitate, ei deferretur.
perché cesare, tornando vittorioso dalle sortite, cominciò a chiedere un altro consolato, e in modo che, senza dubbio, gli fosse conferito.

caesar, rediens ex gallis victor, statuit polvere alterum consulatum, sed contra eum dixerunt in senato marcellus consul, pompeius, cato, iussusque est exercitus suos dimettere et ad urbe redire
cesare, tornato vittorioso dai galli, nominò un secondo consolato nella polvere;

caesar, rediens ex gallis victor, statuit poscere alterum consulatum, sed contra eum dixerunt in senatu marcellus consul, pompeius, cato, iussusque est exercitus suos dimittere et ad urbem redire. propter quam iniuriam ab arimino, ubi milites suos congregatos tenebat, adversus patriam cum exercitu venit. consules cum pompeio, senatus omnis atque universa nobilitas ex urbe fugerunt et in graeciam traiecerunt. itaque caesar, in vacuam urbem ingressus, dictatorem se fecit; inde hispanias petiit, ubi exercitus validissimos et fortissimos cum tribus pompei legatis superavit. inde regressus, in graeciam transiit ut adversus pompeium et senatum dimicaret. primo proelio victus ac fugatus est; deinde in thessalia apud pharsalum, productis utrimque ingentibus copiis, dimicaverunt. cum pugnatum esset ingenti contentione, ad postremum pompeius victus est et castra eius direpta sunt. fugatus alexandriam petiit ut a rege aegypti, cui ipse tutor a senatu datus erat, propter iuvenilem eius aetatem, in hospitium acciperetur. qui, fortunam magis quam amicitiam secutus, caput eius obtruncavit et ad caesarem misit. quo conspecto, caesar lacrimas fudisse dicitur, tanti viri sortem miseratus.
i consoli verranno immediatamente in città