Results for pemurah translation from Malay to Persian

yang maha pemurah, lagi maha mengasihani.
(خداوندی که) بخشنده و بخشایشگر است (و رحمت عام و خاصش همگان را فرا گرفته).

bacalah, dan tuhanmu yang maha pemurah, -
بخوان در حالی که پروردگارت کریم ترین [کریمان] است.

dengan nama allah, yang maha pemurah, lagi maha mengasihani.
بنام خداوند بخشاینده مهربان‌

turunnya kitab ini dari allah yang maha pemurah, lagi maha mengasihani.
(این وحی) فروفرستاده‌ای است تدریجی از (جانب) خدای رحمتگر بر آفریدگان، رحمتگر بر ویژگان.

(tuhan) yang maha pemurah serta melimpah-limpah rahmatnya.
(خدای) رحمتگر بر آفریدگان

wahai manusia! apakah yang memperdayakanmu - (berlaku derhaka) kepada tuhanmu yang maha pemurah? -
اى آدمى، چه چيز تو را به پروردگار بزرگوارت- بخشنده و نيكوكارت- بفريفت؟!

dia lah allah, yang tidak ada tuhan melainkan dia; yang mengetahui perkara yang ghaib dan yang nyata; dia lah yang maha pemurah, lagi maha mengasihani.
او است خدائی که نیست خدائی جز او دانای نهان و هویدا او است بخشنده مهربان‌

dan tuhan kamu ialah tuhan yang maha esa; tiada tuhan (yang berhak disembah) selain dari allah, yang maha pemurah, lagi maha mengasihani.
خداوند شما، خداوند یکتا و یگانه است و هیچ خدائی جز او که رحمان و رحیم است وجود ندارد. [[«إلهٌ»: معبود. «وَاحِدٌ»: یکتا. یگانه.]]

dan apabila dikatakan kepada mereka (yang musyrik itu): "sujudlah kamu kepada ar-rahman (tuhan yang maha pemurah)!" mereka bertanya: "dan siapakah ar-rahman itu?
هنگامی که به کافران گفته می‌شود: برای خداوند رحمان (که سراسر وجود شما غرق رحمت او است، کرنش ببرید و) سجده کنید. (از روی کبر و غرور و از سر استهزاء و تمسخر) می‌گویند: رحمان چه چیز است؟ (ما که او را نمی‌شناسیم تا برایش سجده برده و پرستش کنیم). آیا ما برای چیزی سجده کنیم (و پرستش نمائیم) که تو به ما دستور می‌دهی؟ (مگر ما به سخن تو گوش می‌دهیم و فرمان تو را می‌پذیریم؟! امر به سجده در آن بیماردلان اثر معکوس می‌گذارد) و بر نفرت و گریز ایشان (از پذیرش ایمان) می‌افزاید. [[«مَاالرَّحْمَنُ؟»: رحمان چیست؟ مراد این است که تمسخر و تفرعن می‌کردند و همچون فرعون رفتار می‌نمودند که تجاهل‌کنان به موسی می‌گفت: وَ مَا رَبُّ الْعَالَمِینَ؟! (نگا: شعراء / 23). «زَادَ»: فاعل آن امر به سجده یا ذکر واژه رحمان است. «نُفُوراً»: بیزاری و گریز (نگا: إسراء / 41 و 46).]]