Results for baitang ng hagdan translation from Tagalog to English

baitang ng hagdan
staircase

bumaba ng hagdan
go down the stair

pag akyat ng hagdan
climbing stairs

bumaba siya ng hagdan.
she went down the stairs.

tagiliran bahagi ng hagdan
mansion

tapat ng hagdan sa harap
across the stairs

tumakbo siya pababa ng hagdan.
she dashed downstairs.

nagmamadaling bumaba ng hagdan sa takot
nag mamadaling bumaba sa hagdan

magpapagawa ng cabinet sa ilalim ng hagdan
make a cabinet

plano ng aralin sa baitang ng musika 2
lesson plan in music grade 2

paakyat ng hagdan matulad tumama ang noo sa bakal
aq slipped on the stairs and hit my hip

ang mga anghel ng diyos ay umaakyat at bumababa ng hagdan
god's angels were ascending and descending the ladder

ilang buwan na lang at nasa ikaapat na baitang ng kolehiyo na ako
just a few months

ang dalas, porsyento, at pamamahagi ng ranggo ng mga estudyante mula sa mga mag aaral sa ikalabing isang baitang ng cardona senior high school sa larangan ng sekswalidad.
the frequency, percentage, and ranking distribution of students from students in the eleventh grade of cardona senior high school in the field of sexuality.

ang kabanatang ito ay nagpapakita ng presentasyon, pag aanalisa, at interpretasyon ng mga nakalap na datos, resulta ng ebalwasyon at tugon ng mga mag aaral mula sa mga mag aaral sa ikalabing isang baitang ng cardona senior high school.
this chapter presents the presentation, analysis, and interpretation of the collected data, evaluation results and student responses from students in the eleventh grade of cardona senior high school.

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay