Results for meron kaso baka mahihirapan na na... translation from Tagalog to English

mo na naman ako
saan ka na naman gagala?

bigo na naman ako.
sadly im failed again

kras mo na naman ako
tagalog

nagkamali na naman ako..
she’s messing with me again

magiging busy na naman ako
you will be busy

aalis na naman ako bukas
aalus ako bukas para manila

hindi mo na naman ako pinapansin
you don't even notice me anymore

mag luluto na naman ako guys ng magluba
i will cook it again by the guys

baka daddy pag pamasok ako bukas biroan na naman ako ni daddy
maybe daddy will come in tomorrow and daddy will laugh at me again

na miss mo na naman ako , kumusta pasko mo na
miss na kita pero wala akong magawa lalot masaya kana sa iba

sa sobrang pag - iisip ay hinahampas na naman ako.
overthinking attack again

minsan na akong naloko ayoko nang maulit na masaktan na naman ako
i don't want to be hurt again

kahit na matagal na naman ako bago makapag open kasi nakikihiram lang ako sa mama ko ng phone sira kasi yung phone ko
how can i trust you?

wara na ngani kitang halos paghurunan pero tigpirit ko man giray mag-isip na miski anong pedeng haputon o taramon para makapaghuron man giraray kita ta habo taka man bayaan na daing kahuron tapos iyan na naman tataramon mo na kasi tigpahali mo na naman ako juyop haha
wara na ngani kitang halos paghurunan pero tigpirit ko man giray mag isip na miski anong pedeng haputon o taramon para makapaghuron man giraray kita ta habo taka man bayaan na daing kahuron tapos iyan na naman tataramon mo na kasi tigpahali mo na naman ako juyop haha

habang nakatulala ako dito sa terrace ng apartment ko ay hindi ko maiwasang isipin na sasabak na naman ako sa malalang panaginip na kada gabi kong nararanasan. simula bata ako kung ano anong napapanaginipan kong hindi maganda at ayaw kong makita. binabalot ako lagi ng takot sa tuwing mamamalayan kong oras na nang ting tulog. pumunta ako sa harap ng pinto at umupo sa sahig habang naririnig ko ang mga halakhak ng mga taong nagsasaya sa kani kanilang mga tahanan. napatanong nalang ako sa sarili ko,
as i stared here on the terrace of my apartment i couldn't help but think that i would once again have the nightmare that i experience every night. since i was a child what i dreamed was not good and i did not want to see. fear always envelops me whenever i realize it's time to go to sleep. i went to the front door and sat on the floor as i heard the laughter of the people rejoicing in their respective homes. i just asked myself,

nahilo at natumba ako hindi alam kung ano na nangyare sa akin nabagsakan ko pala yung small fan namin sa sala hindi ako agad nakatayo kasi hilong hilo ako malabo paningin ko after ilang minutes dumirecho na ako sa cr kasi kumukulo ung tyan ko at masakit na talaga yung tyan ko pero hindi ko narin alam kung ano na nangyare sa akin sa cr basta paggising ko nasa floor na ako at dahan dahan akong tumayo at nagpoop na pero pinilit ko lang talaga kasi masakit na tiyan ko nakasubsob ako sa sink pra hindi ako maout of balance kasi naghihina talaga ako naiiyak sa mga nangyayare na sa akin at natatakot na bakit kakaiba na yung mga nararamdaman ko after ko magcr pumunta na ako sa room dahan dahan hindi ako agad nahiga naupo muna ako at nagrelax hanggang sa naiyak na naman ako keep on asking him in my mind paano at bakit nta ito nakokonsensya na magpasa hanggang ngayon ay patuloy nya parin kaming natitiis at pinamamalasaan ng kasamaan takang taka ako ano na ang nangyare baket napakasama nya at ng kabit nyang kinakasama kasabwat ang kanyang mga magulang wala silang mga puso at kaluluwa higit sa lahat wala silang takot sa diyos napakasakit ng aking nararamdaman araw araw parang wala ng katapusan hirap na hirap na ako kasi kahit ayoko syang isipin naiisip at naiisip ko parin at magdadasal akko na sana huwag ko na syang maisip kailangan kong maging matapang para sa anak ko para makapagsimula na kaming dalawa sa buhay ng mabuti mahirap hindi ko alam kung paano kailan at kung ano rin ang kalalabasan ng kami na lang dalawa sa buhay kasi biglang bitaw sa aming mag-ina na nagdulot sa amin ng aking anak na lalaki ng pagtataka sa lahat ng mga ginagawa nya aming dalawa sadyang napakasakit napakasaklap napakahirap tanggapin na nagawa nya iyon sa aming mag-ina kasi simulat sapul umikot ang buong buhay namin ng anak ko sa kanya araw araw minuminuto oras oras pagkagising bago magsleep kinabukasan pagkagising ulet at araw araw na laging chat usap video call email sms txt lahat ng apps inaayos nya para walang paltos ang mga communicatiopns naming maganak kahit tae nya alam naming mag-ina naming tatlo actually kasi wala kaming lihiman bawal maghide at hindi nman kami talaga sanay maghide ng anak ko sa kanya ayaw nya rin din talaga ng nagllilihim malaki man o maliit kaya itong ginagawa nya sa aming mag-ina para sa amin hindi na sya yung taoong nakilala namin na nangakong hinding hindi kami iiwan hinding hindi kami pababayaan at habang buhay kaming tatlo kaming mag-anak magsasama sama sa hirap man o sa ginhawa habang buhay for eternity swear to god. sakit sobra please help us lord god amen.
mba ako hindi alam kung ano na nangyare sa akin nabagsakan ko pala yung small fan namin sa sala hindi ako agad nakatayo kasi hilong hilo ako malabo paningin ko after ilang minutes dumirecho na ako sa cr kasi kumukulo ung tyan ko at masakit na talaga yung tyan ko pero hindi ko narin alam kung ano na nangyare sa akin sa cr basta paggising ko nasa floor na ako at dahan dahan akong tumayo at nagpoop na pero pinilit ko lang talaga kasi masakit na tiyan ko nakasubsob ako sa sink pra hindi ako maout of balance kasi naghihina talaga ako naiiyak sa mga nangyayare na sa akin at natatakot na bakit kakaiba na yung mga nararamdaman ko after ko magcr pumunta na ako sa room dahan dahan hindi ako agad nahiga naupo muna ako at nagrelax hanggang sa naiyak na naman ako keep on asking him in my mind paano at bakit nta ito nakokonsensya na magpasa hanggang ngayon ay patuloy nya parin kaming natitiis at pinamamalasaan ng kasamaan takang taka ako ano na ang nangyare baket napakasama nya at ng kabit nyang kinakasama kasabwat ang kanyang mga magulang wala silang mga puso at kaluluwa higit sa lahat wala silang takot sa diyos napakasakit ng aking nararamdaman araw araw parang wala ng katapusan hirap na hirap na ako kasi kahit ayoko syang isipin naiisip at naiisip ko parin at magdadasal akko na sana huwag ko na syang maisip kailangan kong maging matapang para sa anak ko para makapagsimula na kaming dalawa sa buhay ng mabuti mahirap hindi ko alam kung paano kailan at kung ano rin ang kalalabasan ng kami na lang dalawa sa buhay kasi biglang bitaw sa aming mag-ina na nagdulot sa amin ng aking anak na lalaki ng pagtataka sa lahat ng mga ginagawa nya aming dalawa sadyang napakasakit napakasaklap napakahirap tanggapin na nagawa nya iyon sa aming mag-ina kasi simulat sapul umikot ang buong buhay namin ng anak ko sa kanya araw araw minuminuto oras oras pagkagising bago magsleep kinabukasan pagkagising ulet at araw araw na laging chat usap video call email sms txt lahat ng apps inaayos nya para walang paltos ang mga communicatiopns naming maganak kahit tae nya alam naming mag-ina naming tatlo actually kasi wala kaming lihiman bawal maghide at hindi nman kami talaga sanay maghide ng anak ko sa kanya ayaw nya rin din talaga ng nagllilihim malaki man o maliit kaya itong ginagawa nya sa aming mag-ina para sa amin hindi na sya yung taoong nakilala namin na nangakong hinding hindi kami iiwan hinding hindi kami pababayaan at habang buhay kaming tatlo kaming mag-anak magsasama sama sa hirap man o sa ginhawa habang buhay for eternity swear to god. sakit sobra please help us lord god amen.i fainted and fell