Results for pero walang kahit na sino ang may... translation from Tagalog to English

wag magtiwala sa kahit na sino
wag magtiwala kung si

wag kang magtiwala sa kahit na sino
trust no man fear no bitch

hindi ko ipagpapalit sa kahit na sino
hindi ko ipagpipilit ang sarili ko sa kanila

hindi kayang palitan ng kahit na sino
can not be replaced by anyone

wala akong kailangan patunayan sa kahit na sino
i have nothing to prove to anyone

hindi ka mapapalitan ng kahit na sino sa puso ko ikaw lang ang aking mamahalin habang ako ay nabubuhay
english

meron akong isang ikaw na hindi matutumbasan ng kahit na ano or kahit na sino
cannot be compensated for by anything

kailangan natin maging maapag kumbaba sa panginoon sa lahat ng oras dahil pag kinailangan natin sya lagi syang nanjan para sa atin lagi tayong maging mapag pakumbaba sa kahit na sino
kailangan natin magpa kumbaba palagi sa panginoon sa lahat ng bagay oras dahil wala tayong maipagmamalaki sa panginoon dahil sya ang ating panginoon dahil kung wala ang panginoon wala din tayo sa kinatatayuan natin ngayon

ito ng sinabi ni aphrodite sa sarili nya. kahit paslit na bata ay walang awa nyang pinapaslang.walang magawa ang ibang mga diyos dahil isa sa mga major gods si aphrodite. makalipas ang daang taon, wala pang muling nababalitaan si aphrodite na tatalo sa kanyang ganda kaya tahimik nyang ginagampanan ang mga katungkulan nya bilang diyosa. ngunit si zeus ay nagkaroon nang anak sa isang mortal, at ang mortal na anak ni zeus na ito ay may kakaibang ganda na kahit na sino ay walang tata
this is what aphrodite said to herself. even a small child is mercilessly killed. the other gods can't do anything because aphrodite is one of the major gods. hundreds of years later, aphrodite has never heard of losing her beauty so she quietly fulfills her duties as a goddess. but zeus already had a child with a mortal, and this mortal son of zeus has such a strange beauty that no one has a father.

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan