Results for simula nung una translation from Tagalog to English

simula pa nung una
from the start

Simula nung sinagot kita
the past two months

simula nung nagkita kami
since we've met

Simula pa nung una hindi pa ako nabigo
and I'm not disappointed

iba kana simula nung naging kami
nag iba kana ngayon

mahal kita simula pa nung una at walang katapusan
I have loved you since the beginning '

nung una kang makita
narinig

6 na taon na pala simula nung namatay ka
6 na taon na pala simula nung namatay ka

salamat sa pag aalaga mo sa amin simula nung bata pa kami
thank you for taking care of us since we were kids

Walang naniwala sa akin nung una.
No one believed me at first.

mahal ko si ayato simula nung mapanuod ko siya sa diabolik lover's
I love Ayato since I watch her lover's diabolik

Parte ako ng broken family at ang mama ko lang ang nakakasama ko simula nung bata pa ako
My mom just gives us life

Nung una kitang nakita nakuha mo ang aking mga mata
Nung una kitang nakita nabihag mo ang aking mga mata

Nung una ko palang siya nakilala napaka sweet naman nya talga
I know

Si Billy ay palaging binubully nina Rocky at Diego simula nung mga bata pa lamang sila. Kaya sya binubully kasi ipinapakita ni Billy na sya ay mahina at walang kakayahang lumaban kaya hindi sya tinitigilan ng dalawang bully.
Si Billy ay palaging binubully nina Rocky at DIego simula nung mga bata pa sila. kaya sya binubully ksi pinapakita ni Billy na sya ay nahina at walang kakayahang lumaban kaya hindi sya tinitigilan ng dalawang bully.

• syempre nung una nag aadjust kase, syempre una palang yun mag aadjust at mag aadjust ka talaga hindi mo alam kung pano ba dapay i handle yung relasyon na pinasukan mo pero okay naman
• syempre nung una nag aadjust kase, syempre una palang yun mag aadjust at mag aadjust ka talaga hindi mo alam kung pano ba dapay i handle yung relasyon na pinasukan mo pero okay naman

nahirapan ako sa pag eencode nung una kasi diko masyadong kabisado ung mga nasa page layout ng microsoft word ngunit natapos ko namn ito dahil naalala ko kung paano gamitin ang mga columns at dah9l na rin sa alam ko sa sarili ko na kaya ko ito.
I had a hard time coding at first because it was too memorable for the microsoft word page layout but I ended up doing it because I figured out how to use columns and dah9l as I knew I could do it.

Pilit nating iniwasan mga ganitong tanungan at kahit di sigurado tinuloy natin ang ating ugnayan ngayoy naubus ng kwentuhan nagsimula ng magsisihan lahat ay parang lumabo di alam kung saan tutungo sabi KO na nga ba dapat nung Una palamang di na umasa di naniwala di tayo pwedi pinagtagpo ngunit di tinadhana di na posible ang mga pusoy wag nating pahirapan suko na as Laban di tayo pwedi
We try to avoid these questions and even though we are not sure if we continue our relationship as the story unfolds, all of a sudden it seems like we have no idea where to go. We do not mean that we will not be able to inflict such pain on Laban as we do not

c/nahirapan ako sa pag eencode nung una kasi diko masyadong kabisado ung mga nasa page layout ng microsoft word ngunit natapos ko namn ito dahil naalala ko kung paano gamitin ang mga columns at dah9l na rin sa alam ko sa sarili ko na kaya ko ito.
c / i had a hard time coding at first because i was too familiar with the microsoft word layout page but i ended up doing it because i figured out how to use columns and dah9l as i knew i could do it.

"Pero mommy! Hindi pwede! Paano kami? Alam niyo naman pong may tinutulungan kaming Bahay-ampunan diba?" Giit ni Cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "Alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... Hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "Mommy! Hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "Cleeya! Lower your voice!" "Jela--" "Makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. Haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,Hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. Hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. Atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. Pero bakit kailangan maging ganito? Huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? Yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. Tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. Simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. Yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. Sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. Paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni Cleeya. Yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "Jela! Are you listening?" "P-po? Hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. Gosh nag lalakbay na pala ako? "Gaya ng sinabi namin ni Mareng Claire magiging independent kayo Simula bukas--" "BUKAS?!" "Yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! Wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "Pero pang isang linggo lang.. Maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita Claire. "Mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "Yes Tita Jade tama si Jela,saka mommy kami?magtatrabaho? Eh nag aaral kami mommy!" Putspang life to anyare? "No buts and what ifs! Yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "Pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" Please mom umo-o ka-- "Sa states kami titira at! Sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "Hanggang kailan to Tita Claire?" "Tatawagan na lang namin kayo" *** "Pero mommy! Hindi pwede! Paano kami? Alam niyo naman pong may tinutulungan kaming Bahay-ampunan diba?" Giit ni Cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "Alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... Hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "Mommy! Hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "Cleeya! Lower your voice!" "Jela--" "Makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. Haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,Hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. Hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. Atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. Pero bakit kailangan maging ganito? Huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? Yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. Tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. Simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. Yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. Sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. Paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni Cleeya. Yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "Jela! Are you listening?" "P-po? Hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. Gosh nag lalakbay na pala ako? "Gaya ng sinabi namin ni Mareng Claire magiging independent kayo Simula bukas--" "BUKAS?!" "Yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! Wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "Pero pang isang linggo lang.. Maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita Claire. "Mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "Yes Tita Jade tama si Jela,saka mommy kami?magtatrabaho? Eh nag aaral kami mommy!" Putspang life to anyare? "No buts and what ifs! Yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "Pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" Please mom umo-o ka-- "Sa states kami titira at! Sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "Hanggang kailan to Tita Claire?" "Tatawagan na lang namin kayo" ***
mymemory.translated.net