Results for sulog ang dagat translation from Tagalog to English

ang dagat ay tahimik
the sea cannot be moved.

bakit maalat ang dagat
why is the sea salty

nasaan ang dagat indiano.
where is the indian ocean.

ang matanda sa ang dagat buod
ang matanda at ang dagat buod

ang matanda at ang dagat maikling buod
the old man and the sea short summary

mga tauhan sa ang matanda at ang dagat
mga tauhan sa ang matanda at ang dagat

bakit hindi nawawalan ng tubig ang dagat
bakit hindi nauubos ang tubig sa mundo

ang matanda sa ang dagat buod ng buông kwento
ang matanda at ang dagat buod ng buong kwento

walang byahe ang barko dahil maalon ang dagat
walang byahe ang barko dahil sa bagyo

ano ang mensahe ay isang ang matanda sa ang dagat buod
ano ang mensahe sa ang matanda at ang dagat buod

ang dagat ay nakalatag nang mga tatlong-kapat ng ibabaw ng tiyera.
the sea covers nearly three-fourths of the earth's surface.

bantog mag tanom ta og kamote pag ang langit bato bato kay daghay unod tapos hunas ang dagat
we are known to plant sweet potatoes when the sky is a rock because there is much flesh and then the sea

habang ang dagat ay tumataas, ang alat ay papasok sa water table, ang di magkaroon ang mga naninirahan ng maiinom na tubig.
as the seas rise, salt will invade the water table, depriving inhabitants of drinking water.

ang buhay ay tulad din ng karagatan. minsan kalma ang dagat, at ang lahat ay maayos na paglalayag. iba pang mga oras na kailangan mong lumangoy laban sa mga alon.
life is also like the ocean. sometimes it’s calm seas, and everything is smooth sailing. other times you have to swim against the waves.

ang timog asya ay may isang peninsula na tulad ng hugis na hangganan ng tatlong mga katubigan: ang dagat ng india sa timog, ang bay of bengal sa silangan, at ang dagat ng arabia sa kanluran.
south asia has a peninsula like shape that is bordered by three bodies of water: the indian ocean to the south, the bay of bengal to the east, and the arabian sea to the west.

noong bata pa ang daigdig at ang langit at dagat pa lamang ang tanging nilikha, mayroong isang malaking ibon na pagod na pagod na sa paglipad wala siyang mahapuan kaya upang mapawi ang kaniyang pagkahapo at pagod ay nag isip siya ng paraan. naisip niyang pag-awayin ang langit at ang dagat at nagtagumpay siya.
sana ako ay isang puno ng mangga na may isang milyong gintong bulaklak, hahayaan ko ang bawat ibon at bubuyog na magtayo ng pugad sa aking mga busog.

minamahal kong mundo, paano na kung ang henerasyong ito hindi na makita ang kahalagahan mo. sino na mag aalaga ng kalikasan, ang dagat, bundok, ibon, puno. kawawa naman ang mga batang musmos kung wala na silang masisilayan sa kanilang paglaki.
my dear world, what if this generation no longer sees your importance. who will take care of nature, the sea, mountains, birds, trees. poor young children if they have nothing to look forward to as they grow up.

unang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng sampalok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang nawawalang ulan,” sagot ng sundalong patpat habang inaayos ang papel na sombrero. “pero hindi hinahanap ang ulan,” nagtatakang nagkamot ng tuktok ang sampalok. “dumarating ito kung kailan gusto.” “kung gayon, aalamin ko kung bakit matagal nang ayaw dumalaw ng ulan,” sagot ng sundalong patpat at pinatakbo ang kaniyang kabayong payat. ikalawang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng manok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang nakalimot na ulan,” sagot ng sundalong patpat habang nagpupunas ng pawis na tumatagaktak. “pero hindi hinahanap ang ulan,” nagtatakang tilaok ng manok. “dumarating ito kung tinatawagan at dinasalan.” “kung gayon, aalamin ko kung bakit matagal nang hindi makarinig ang ulan,” sagot ng sundalong patpat at pinatakbo ang kaniyang kabayong payat. ikatlong pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng bundok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nawawalang ulan,” sagot ng sundalong patpat habang hinihimas ang kabayong humihingal. “matagal nang umalis dito ang ulan,” paliwanag ng kalbong bundok. “nagtago sa pinakamataas na ulap.” “kung gayon, aakyatin ko ang ulap,” sabi ng sundalong patpat at umimbulog agad sa simoy na pumapagaspas. ikaapat na pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng ulap. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nagtatagong ulan,” sagot ng sundalong patpat habang tinatapik ang nahihilong kabayong payat. “matagal nang umalis dito ang ulan,” paliwanag ng maputlang ulap. “nagtago sa pusod ng dagat.” “kung gayon, sisisirin ko ang dagat,” sabi ng sundalong patpat at lumundag pabulusok sa mga along nakatinghas. ikalimang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng dagat. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nagtatagong ulan,” sagot ng sundalong patpat at iwinasiwas ang espadang patpat. “pero hindi nagtatago ang ulan,” paliwanag ng nagniningning na dagat. “ibinilanggo ni pugita sa kaniyang mutyang perlas.” “kung gayon, papatayin ko si pugita,” sabi ng matapang na sundalong patpat. “palalayain ko ang ulan.” at sinugod ng sundalong patpat sakay ng kaniyang kabayong payat ang yungib ni pugita. nagulat si pugita sa biglang pagpasok ng sundalong patpat na iwinawasiwas ang espadang patpat. nagulat si pugita sa liksi at lakas ng maliit na sundalong patpat. nagulat si pugita sa talim at talas ng kumikislap na espadang patpat. una at ikalawang pangkat: mabilis at isa-isang tinigpas ng sundalong patpat ang malalaki’t mahahabang galamay ng mabagal at matabang dambuhala. isa, dalawa, tatlo. apat. lima. anim. pito. walo! huli na nang magbuga ng maitim na tinta si pugita. nasungkit na ng sundalong patpat ang mutyang perlas na nakapalawit sa kuwintas ng nalumpong hari ng dagat! ikatlo at ikaapat na pangkat: hawak ang perlas, dali-daling sumibad patungong pampang ang sundalong patpat sakay ng mabilis na kabayong payat. pag-ahon ay agad niyang ipinukol ang mutyang perlas paitaas, mataas, mataas na mataas, hanggang umabot sa tiyan ng ulap at sumabog na masaganang ulan. ikalimang pangkat: nagbunyi ang buong daigdig. sumupling muli’t naglaro ang mga damo’t dahon. nagbihis ng luntian ang mga bukid at bundok. muling umawit ang mga ibon at ilog... lahat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng sampalok. “saan ka na naman dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang gusi ng ginto sa puno ng bahaghari,” sagot ng makisig na sundalong patpat at pinatakbo ang makisig na kabayong payat.
"where are you going, o soldier sticks," asked the tamarind. “where are you going to get that slender horse?” “i will be looking for the missing rain,” the soldier replied while fixing the paper hat. “but it's not looking for the rain,” the tiger shook his head. “it comes when it's time.” “well, i'll figure out why it's been a long time since it's been raining,” the soldier replied and ran his slender horse. group two: “where