Usted buscó: wie is jy en waarvan hou jy (Afrikaans - Danés)

wie is jy?
hvem er du?

wie is jy verdorie?
- hvem helvede er du?

weereens, wie is jy en wat het jy met die ware tony gedoen?
fortæl mig lige hvem du er, og hvad har du gjort med den rigtige tony?

bo wie is jy skoon? daal af, en laat jou neerlê by die onbesnedenes.
er du lifligere end nogen anden? stig ned og lig blandt de uomskårne!

toe vra hy my: wie is jy? en ek antwoord hom: ek is 'n amalekiet.
da spurgte han mig: hvem er du? og jeg svarede: jeg er en amalekit!

en sy vader isak vra hom: wie is jy? en hy antwoord: ek is u seun esau, u eersgeborene.
så sagde hans fader isak: "hvem er du?" og han svarede: "jeg er esau, din førstefødte!"

die opbrings van jou hande sal jy sekerlik eet; gelukkig is jy, en dit gaan met jou goed!
dit arbejdes frugt skal du nyde, salig er du, det går dig vel!

in die sweet van jou aangesig sal jy brood eet totdat jy terugkeer na die aarde, want daaruit is jy geneem. want stof is jy, en tot stof sal jy terugkeer.
i dit ansigts sved skal du spise dit brød, indtil du vender tilbage til jorden; thi af den er du taget; ja, støv er du, og til støv skal du vende tilbage!"

ek is dit wat julle troos! wie is jy, dat jy bevrees is vir die mens wat moet sterwe, en vir die mensekind wat oorgegee word soos gras? --
jeg, jeg er eders trøster, hvem er da du, at du frygter dødelige, jordiske mennesker, der bliver som græs,

een is die wetgewer, hy wat mag het om te red en te verderf. maar jy, wie is jy wat 'n ander oordeel?
een er lovgiveren og dommeren, han, som kan frelse og fordærve; men hvem er du, som dømmer din næste?

verder het moses vir korag gesê: jy en jou hele bende, sorg dat julle môre voor die aangesig van die here is, jy en hulle en aäron.
og moses sagde til kora: "i morgen skal du og alle dine tilhængere komme frem for herrens Åsyn sammen med aron;

so spreek die here here: omdat hulle vir julle sê: 'n menseter is jy en een wat sy eie nasie kinderloos maak--
så siger den herre herren: fordi de siger til dig: "du er en menneskeæder, som gør dit folk barnløst!"

maar tog, o mens, wie is jy wat teen god antwoord? die maaksel kan tog nie vir die maker sê: waarom het u my so gemaak nie?
ja, men, hvem er dog du, o menneske! som går i rette med gud? mon noget, som blev dannet, kan sige til den, som dannede det: hvorfor gjorde du mig således?

verder het god aan abraham gesê: maar jy moet my verbond hou, jy en jou nageslag ná jou, van geslag tot geslag.
derpå sagde gud til abraham: "men du på din side skal holde min pagt, du og dit afkom efter dig fra slægt til slægt;

wie is jy, groot berg? voor serubbábel sal jy tot 'n gelykte word! en hy sal die sluitsteen te voorskyn bring onder uitroepe van: genade, genade oor hom!
hvem er du, du store bjerg? for zerubbabel skal du blive slette! han skal hente topstenen, medens der råbes: "nåde, nåde være med den!"

en hy vra: wie is jy? toe antwoord sy: ek is rut, u dienares; brei dan u vleuel oor u dienares uit, want u is die losser.
da sagde han: "hvem er du?" og hun svarede: "jeg er rut, din trælkvinde! bred fligen af din kappe ud over din trælkvinde; thi du er løser!"

welgeluksalig is jy, o israel! wie is soos jy? 'n volk wat deur die here verlos is, die skild van jou hulp en wat die swaard van jou hoogheid is, sodat jou vyande julle al kruipende aan jou onderwerp; maar jy sal op hulle hoogtes stap.
held dig, israel, hvo er som du, et folk, der får sejr ved herren! han er din frelses skjold, haner din højheds sværd. dine fjender slesker for dig, over deres høje skrider du frem.

dat jy die here jou god kan vrees om al sy insettinge en sy gebooie wat ek jou beveel, te hou--jy en jou kind en jou kindskind al die dae van jou lewe; en dat jou dae verleng kan word.
for at du alle dine levedage må frygte herren din gud og holde alle hans anordninger og bud, som jeg giver dig, du selv, din søn og din sønnesøn, og få et langt liv.

mensekind, hef 'n klaaglied aan oor farao, die koning van egipte, en sê vir hom: jong leeu onder die volke, verlore is jy! en jy was soos 'n draak in die groot water, en jy het uitgebreek in jou strome en die waters geroer met jou pote en die strome daarvan troebel gemaak.
menneskesøn, istem en klagesang over farao, Ægyptens konge, og sig til ham: du folkenes løve, det er ude med dig! du var som en drage i havet med prustende næse, med fødderne plumred du vandet, oproded dets strømme.