Usted buscó: gi kumot iyang kasingkasing (Cebuano - Tagalo)

gi kumot kumot
gi kumot nga habol

apan kining tanang mga butanga gitipigan ni maria nga namalandong niini diha sa iyang kasingkasing.
datapuwa't iningatan ni maria ang lahat ng mga pananalitang ito, na pinagbulaybulay sa kaniyang puso.

ang binuang sa tawo nagapabaliko sa iyang dala; ug ang iyang kasingkasing magalibak batok kang jehova.
ang kamangmangan ng tao ay sumisira ng kaniyang lakad; at ang kaniyang puso ay nagagalit laban sa panginoon.

ug iyang gihimo kadtong kadautan, tungod kay wala niya ibutang ang iyang kasingkasing sa pagpangita kang jehova.
at siya'y gumawa ng masama, sapagka't hindi niya inilagak ang kaniyang puso na hanapin ang panginoon.

ang tambag ni jehova nagapadayon sa walay katapusan, ang mga hunahuna sa iyang kasingkasing ngadto sa tanang mga kaliwatan.
ang payo ng panginoon ay nanganayong matibay magpakailan man, ang mga pagiisip ng kaniyang puso sa lahat ng sali't saling lahi.

kay ang tawo magatoo diha sa iyang kasingkasing aron mamatarung siya; ug siya magasugid pinaagi sa iyang baba aron maluwas siya.
sapagka't ang tao'y nanampalataya ng puso sa ikatutuwid; at ginagawa sa pamamagitan ng bibig ang pagpapahayag sa ikaliligtas.

ikaw nagahatag kaniya sa tinguha sa iyang kasingkasing, ug wala mo pagdumilii sa gipangayo sa iyang mga ngabil. (selah
ibinigay mo sa kaniya ang nais ng kaniyang puso, at hindi mo ikinait ang hiling ng kaniyang mga labi. (selah)

ngano ba nga ang dautan nagatamay sa dios, ug nagaingon sa sulod sa iyang kasingkasing: dili ka ba maningil niini?
bakit sinusumpa ng masama ang dios, at nagsasabi sa kaniyang puso: hindi mo sisiyasatin?

ang iyang kasingkasing malig-on sama sa usa ka bato; oo, malig-on sama sa bato sa galingan nga sa ilalum.
ang kaniyang puso ay matatag na gaya ng isang bato; oo, matatag na gaya ng batong pangibaba ng gilingan.

kay siya dili mahinumdum pag-ayo sa mga adlaw sa iyang kinabuhi; tungod kay ang dios nagatubag kaniya diha sa kalipay sa iyang kasingkasing.
sapagka't hindi niya aalalahaning lubha ang mga kaarawan ng kaniyang buhay; sapagka't sinasagot siya ng dios sa kagalakan ng kaniyang puso.

ang matag-usa magahatag sumala sa pagbuot sa iyang kasingkasing, dili nga magapanuko ni ingon nga pinugos, kay ang dios nagahigugma sa malipayong maghahatag.
magbigay ang bawa't isa ayon sa ipinasiya ng kaniyang puso: huwag mabigat sa loob, o dahil sa kailangan: sapagka't iniibig ng dios ang nagbibigay na masaya.

pailisi ang iyang kasingkasing gikan sa kasingkasing sa tawo, ug hatagi siya sa kasingkasing sa usa ka mananap; ug ipaagi kaniya sa ingon niini sa makapito.
bayaang ang kaniyang puso na pusong tao ay mapalitan at ang puso ng hayop ay mabigay sa kaniya; at mangyaring makapito sa kaniya.

igabutyag ang mga tinagoan sa iyang kasingkasing; ug busa, sa magahapa siya, iyang simbahon ang dios ug iyang igapahayag nga ang dios tinuod gayud nga anaa kaninyo.
ang mga lihim ng kaniyang puso ay nahahayag; at sa gayo'y magpapatirapa siya at sasamba sa dios, na sasabihing tunay ngang ang dios ay nasa gitna ninyo.

"ug unya sa nag-idad na siyag kap-atan ka tuig, misantop sa iyang kasingkasing ang pagduaw sa iyang kaigsoonan, nga mga kaliwat ni israel.
datapuwa't nang siya'y magaapat na pung taong gulang na, ay tumugtog sa kaniyang puso na dalawin ang kaniyang mga kapatid na mga anak ni israel.

ang buang diha sa iyang kasingkasing miingon: walay dios. mga dunot sila, nanagbuhat sila sa mga buhat nga makaluod; walay bisan kinsa nga nagabuhat ug maayo.
ang mangmang ay nagsabi sa kaniyang puso, walang dios: sila'y nangapapahamak, sila'y nagsigawa ng kasuklamsuklam na mga gawa; walang gumagawa ng mabuti,

ang buang miingon sa iyang kasingkasing: walay dios. mga dunot sila, ug nanagbuhat ug dulumtanang kasal-anan; walay bisan kinsa nga nagabuhat ug maayo.
ang mangmang ay nagsabi sa puso niya, walang dios. nangapahamak sila, at nagsigawa ng kasuklamsuklam na kasamaan; walang gumawa ng mabuti.

ang matarung mawagtang, ug walay tawo nga manumbaling niini sa iyang kasingkasing; ug ang mga tawo nga maloloy-on ginakuha, walay nagpalandong nga ang matarung gikuha gikan sa umalabul nga kadautan.
ang matuwid na namamatay, at walang taong nagdadamdam; at mga taong mahabagin ay pumapanaw, walang gumugunita na ang matuwid ay naalis sa kasamaan na darating.

ang ilang dila maoy usa ka udyong nga makamatay; kana nagapamulong sa limbong: ang usa nagapamulong ug pakigdait sa iyang isigkatawo pinaagi sa baba, apan diha sa sulod sa iyang kasingkasing nagatipig ug pagbudhi alang kaniya.
ang kanilang dila ay panang nakamamatay; nagsasalita ng karayaan: nagsasalitang may kapayapaan ng kaniyang bibig sa kaniyang kapuwa, nguni't bumabakay siya ng kaniyang puso sa kaniya.

ug nagdumot si esau kang jacob tungod sa panalangin nga gipanalangin kaniya sa iyang amahan, ug miingon siya sa iyang kasingkasing: haduol na ang mga adlaw sa pagbalata tungod sa akong amahan; unya pagapatyon ko si jacob nga akong igsoon.
at kinapootan ni esau si jacob, dahil sa basbas na ibinasbas sa kaniya ng kaniyang ama; at sinasabi ni esau sa sarili, malapit na ang mga araw ng pagluluksa sa aking ama; kung magkagayo'y papatayin ko si jacob na aking kapatid.