Usted buscó: pangabuhi sa uma (Cebuano - Tagalo)

pangabuhi sa uma tama ka budlay
buhay ng sakahan

sa uma ma dugus ka
sa bukid maaari kang uminom

unya anha sa uma ang duha ka lalaki; usa kuhaon ug usa mabiyaan.
kung magkagayo'y sasa bukid ang dalawang lalake; ang isa'y kukunin, at ang isa'y iiwan:

ug siya nga anha sa uma ayaw na pabalika aron sa pagkuha pa sa iyang kupo.
at ang nasa bukid ay huwag magbalik upang kumuha ng kaniyang balabal.

duha ka lalaki anha sa uma; ang usa kuhaon ug ang usa mabiyaan."
mapapasa bukid ang dalawang lalake; ang isa'y kukunin at ang isa'y iiwan.

ako miagi duol sa uma sa tapulan, ug sa kaparrasan sa tawo nga walay salabutan;
ako'y nagdaan sa tabi ng bukid ng tamad, at sa tabi ng ubasan ng taong salat sa unawa;

angel grace galarpe ahee kung may ga halong lang tani simo indi kana mag subong sa uma haw hahahaahaha dipota
angel grace galarpe ahee kung may ga halong lang tani simo indi kana mag subong sa uma haw hahahaahaha dipota

ang mga nating carnero alang sa imong saput, ug ang mga kanding mao ang bili sa uma;
ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:

labut pa ang abut sa yuta alang man sa tanan: ang hari sa iyang kaugalingon ginaalagaran sa uma.
bukod dito, ay sa lahat ang pakinabang sa lupa: ang hari man ay pinaglilingkuran ng bukid.

hikaya ang imong buhat sa gawas, ug andama kini alang kanimo diha sa uma; ug sa human niini tukora ang imong balay.
ihanda mo ang iyong gawa sa labas, at ihanda mo sa iyo sa parang; at pagkatapos ay itayo mo ang iyong bahay.

ayaw pag-adto sa uma, ni molakaw ka sa dalan; kay ang pinuti sa kaaway, ug kakugmat, anaa sa tagsatagsa ka kiliran.
huwag kang lumabas sa parang, o lumakad man sa daan; sapagka't may tabak ng kaaway, at kakilabutan sa bawa't dako.

kadtong gipamatay pinaagi sa pinuti labing maayo kay niadtong nangamatay sa gutom: kay kini nagakahunos daw gilagbasan, tungod sa kawalad-on sa mga bunga sa uma.
silang napatay ng tabak ay maigi kay sa kanila na napatay ng gutom; sapagka't ang mga ito ay nagsisihapay, na napalagpasan, dahil sa pangangailangan ng mga bunga sa parang.

niadtong adlawa, siya nga anha sa atop ug ang iyang mga butang adto sa sulod sa balay, ayaw na siya pakanauga aron sa pagkuha pa niini; ug maingon man usab, siya nga anha sa uma ayaw na pabalika.
sa araw na yaon, ang mapapasa bubungan, at nasa bahay ng kaniyang mga pag-aari, ay huwag silang manaog upang kunin: at ang nasa bukid ay gayon din, huwag siyang umuwi.

kong ang usa ka tawo magapasibsib sa uma kun parrasan, ug magabuhi sa iyang hayupan, ug kini makasibsib sa uma sa uban; nan magabayad siya gikan sa labing maayo sa iyang uma, ug sa labing maayo sa iyang parrasan.
kung ang sinoman ay magpastol sa isang bukid, o sa isang ubasan, at pawalan ang kaniyang hayop at pastulin sa bukid ng iba; sa pinakamainam sa kaniyang sariling parang, at sa pinakamainam sa kaniyang sariling ubasan, ay sasaulian niya.

alaut kanila nga mga managsumpay sa balay ug balay, nga mga nanag-ipon sa uma ngadto sa uma, hangtud nga wala nay dapit, ug kamo pagapapuy-on nga mag-inusara sa taliwala sa yuta!
sa aba nila, na nangaguugpong ng bahay sa bahay, na nangaglalagay ng bukid sa bukid hanggang sa mawalan ng pagitan, at kayo'y magsisitahang magisa sa gitna ng lupain!