Usted buscó: saput (Cebuano - Tagalo)

gi ahak man siguro ka , ajaw kog saput saputin kay mura kog gigitik
nakabihis ka na

kusog ug pagkahalangdon mao ang iyang saput; ug siya mokatawa sa panahon nga umalabut.
kalakasan at kamahalan ay siyang kaniyang suot. at kaniyang tinatawanan ang panahong darating.

ang mga nating carnero alang sa imong saput, ug ang mga kanding mao ang bili sa uma;
ang mga kordero ay ukol sa iyong kasuutan, at ang mga kambing ay siyang halaga ng bukid:

siya nagabuhat ug mga saput nga lino ug nagabaligya kanila, ug nagahatud ug mga bakus ngadto sa magpapatigayon.
gumagawa siya ng mga kasuutang kayong lino at ipinagbibili; at nagbibigay ng mga pamigkis sa mga mangangalakal.

siya nagabuhat alang sa iyang kaugalingon ug mga alfombra; ang iyang saput lino nga manipis ug purpura.
gumagawa siya sa ganang kaniya ng mga unang may burda; ang kaniyang pananamit ay mainam na kayong lino at ng kayong kulay ube.

karon si josue sinul-oban sa mahugaw nga mga saput, ug diha siya magtindog sa atubangan sa manulonda.
si josue nga ay nabibihisan ng maruming kasuutan, at nakatayo sa harap ng anghel.

kay ang pasalig sa imong igsoon imong gikuha sa walay bayad, kay imong gihuboan ang mga walay saput sa ilang bisti.
sapagka't ikaw ay kumuha ng sangla ng iyong kapatid sa wala, at iyong hinubdan ng kanilang suot ang hubad.

karon sa ikakaluhaan ug upat ka adlaw niining bulana, ang mga anak sa israel nanagkatigum sa pagpuasa ug may saput nga sako, ug yuta sa ulo nila.
nang ikadalawang pu't apat na araw nga ng buwang ito ay nagpupulong ang mga anak ni israel na may pagaayuno, at may pananamit na magaspang, at may lupa sa ulo nila.

tungod sa dakung gahum sa dios, ang akong saput nausab; ingon sa asintos sa akong bisti ang pagbugkos niana kanako.
sa matinding karahasan ng aking sakit ay nagiging katuwa ang aking suot: tumatali sa akin sa palibot na gaya ng leeg ng aking baro.

kay ang tibook hinagiban sa tawo nga sangkap sa hinagiban didto sa kagubut, ug ang mga saput nga gilimisan sa dugo, pagasunogon, nga igasugnod sa kalayo.
sapagka't ang lahat na sakbat ng nasasakbatang tao sa kaguluhan, at ang mga kasuutang puno ng dugo ay magiging para sa pagkasunog, para sa mitsa ng apoy.

ingon sa usa nga nagahukas ug saput sa tingtugnaw, ug ingon sa suka ibabaw sa soda, mao man siya nga nagaawit sa mga awit sa usa ka masulob-on nga kasingkasing.
kung paano ang nangaagaw ng kasuutan sa panahong tagginaw, at kung paano ang suka sa sosa, gayon siyang umaawit ng mga awit sa mabigat na puso.

ug giilisan ang iyang mga saput sa bilanggoan. ug si joachin diha magkan-anan sa tinapay sa iyang atubangan sa kanunay sa tanang mga adlaw sa iyang kinabuhi:
at kaniyang binago ang kaniyang mga damit na pagkabihag. at si joacim ay laging kumain ng tinapay sa harap niya sa lahat ng kaarawan ng kaniyang buhay.

ug nahitabo, sa pagkadungog niana sa hari nga si ezechias, iyang gigisi ang iyang mga saput, ug mitabon siya sa iyang kaugalingong saput nga sako, ug misulod sa balay ni jehova.
at nangyari, nang mabalitaan ng haring ezechias, ay hinapak niya ang kaniyang mga suot, at nagbalot ng kayong magaspang, at pumasok sa bahay ng panginoon.

kay ang tangkob magakutkot kanila nga sama sa usa ka saput, ug ang ulod mokaon kanila nga sama sa balhibo sa carnero; apan ang akong pagkamatarung magadayon sa walay katapusan, ug ang akong kaluwasan ngadto sa tanang mga kaliwatan.
sapagka't sila'y lalamunin ng tanga na parang bihisan, at kakanin sila ng uod na parang bihisan na balahibo ng tupa; nguni't ang aking katuwiran ay magiging magpakailan man, at ang aking pagliligtas ay sa lahat ng sali't saling lahi.

niadtong adlawa ipatugbaw niya ang iyang tingog nga magaingon: dili ako buot mahimo nga mananambal; kay sa akong balay walay tinapay ni saput: dili ninyo buhaton ako nga pangulo sa katawohan.
sa araw na yaon ay manglalakas siya ng kaniyang tinig, na magsasabi, hindi ako magiging tagapagpagaling; sapagka't sa aking bahay ay wala kahit tinapay o damit man; huwag ninyo akong gawing pinuno ng bayan.

busa maligo ka sa imong kaugalingon, ug pamubho ka, ug isul-ob mo ang imong saput, ug lumakaw ka ngadto sa giukan; apan sa imong kaugalingon ayaw pagpaila sa tawo, hangtud nga siya makakaon ug makainum.
maligo ka nga, at magpahid ka ng langis, at magbihis ka at bumaba ka sa giikan: nguni't huwag kang pakilala sa lalake, hanggang siya'y makakain at makainom.