Usted buscó: תעבר (Hebreo - Lituano)

וכבוא התמים אז עבור תעבר הקצת׃
bet kai ateis tobulumas, tai, kas iš dalies, pasibaigs.

פרעהו אל תעבר בו שטה מעליו ועבור׃
venk jo ir nevaikščiok juo, pasitrauk nuo jo ir praeik pro šalį.

ויאמר אליו אדום לא תעבר בי פן בחרב אצא לקראתך׃
karalius jiems atsakė: “neisite per mano žemę, o jei eisite, aš jus pasitiksiu su ginklu”.

אבל זה בעמדו לעולם יש לו כהנה אשר לא תעבר ממנו׃
o kadangi šis išlieka per amžius, jis turi neatšaukiamą kunigystę.

ויאמר אדני אם נא מצאתי חן בעיניך אל נא תעבר מעל עבדך׃
tarė: “mano viešpatie, jei radau malonę tavo akyse, prašau, neaplenk savo tarno!

או חרב אביא על הארץ ההיא ואמרתי חרב תעבר בארץ והכרתי ממנה אדם ובהמה׃
jei aš atiduočiau kraštą kardui, sakydamas: ‘karde, eik per kraštą ir išnaikink žmones ir gyvulius’,

ויעבר משם מעט והלאה ויפל ארצה ויתפלל אשר אם יוכל היות תעבר נא מעליו השעה הזאת׃
paėjęs truputį toliau, sukniubo ant žemės ir meldėsi, kad, jei įmanoma, jį aplenktų toji valanda.

כי תעבר במים אתך אני ובנהרות לא ישטפוך כי תלך במו אש לא תכוה ולהבה לא תבער בך׃
kai eisi per vandenį, aš būsiu su tavimi ir upės nepaskandins tavęs. kai eisi per ugnį, nesudegsi ir liepsna nesunaikins tavęs.

או איש אשר תעבר עליו רוח קנאה וקנא את אשתו והעמיד את האשה לפני יהוה ועשה לה הכהן את כל התורה הזאת׃
jei vyras apimtas pavydo dvasios atvestų žmoną viešpaties akivaizdon ir kunigas padarytų visa, kas čia parašyta,

ויאמר אלהם בן מאה ועשרים שנה אנכי היום לא אוכל עוד לצאת ולבוא ויהוה אמר אלי לא תעבר את הירדן הזה׃
“Šiandien man jau šimtas dvidešimt metų, aš nebegaliu daugiau išeiti ir įeiti. viešpats yra man pasakęs: ‘nepereisi per jordaną’.