Usted buscó: habendi senatus (Latín - Italiano)

habendi
senato

habendi sunt
sono stati

iussu senatus
l'impatto del console

amor sceleratus habendi
the love of the ungodly

facultas orationem habendi
furor urbem diripiendi

senatus populusque romanus.
il senato e il popolo di roma.

imperatoris est, princeps senatus, iustum diligere
uno di voi deve dire, capo del senato, è solo amare

senatus legatos carthaginem misit, qui captivorum redemptionem peterent
il senato ha inviato ambasciatori a cartagine

die statuta legatus carthaginiensium in senatum venit senatus venit
giorno degli appuntamenti

domi bellique senatus magna auctoritas fuit non solum romae sed etiam apud exsternas gentes
in patria e in guerra il senato era una grande autorità

senatus diem, quo in urbem e syria redieram, augustalia e cognomine nostro appellavit
il giorno in cui il senato restituito alla città dalla siria

consules cum pomeio ,senatus omnis atque universa nobilitas ex urbe fugierunt et in greciam traiecerunt.
i consoli videro che pomeii, a lungo, e nella grecia del senato e dell'intero popolo senatorio dalla città stessa.

equum conscendit et per flumen romam rediit. ita suā audaciā patriam metu solvit. statuam ei senatus romanus posuit
cavallo, montato lungo il fiume tornato. quindi la paura risolve il suo stesso paese sfrontato. il senato intende istituire un romano

attilius regulus, dux celebris belli, hortatu senatus occubuit mortae certae pro salute patriae inter foedos dolores.
il capo dei famosi della guerra, su sollecitazione del senato scese quando i dolori della morte, a nome del paese, tra i fallo.

o tempora, o mores! senatus haec intellegit, consul videt; hic tamen vivit. vivit?
se evitiamo la rabbia e le armi di questo

caesar, rediens ex gallis victor, statuit poscere alterum consulatum, sed contra eum dixerunt in senatu marcellus consul, pompeius, cato, iussusque est exercitus suos dimittere et ad urbem redire. propter quam iniuriam ab arimino, ubi milites suos congregatos tenebat, adversus patriam cum exercitu venit. consules cum pompeio, senatus omnis atque universa nobilitas ex urbe fugerunt et in graeciam traiecerunt. itaque caesar, in vacuam urbem ingressus, dictatorem se fecit; inde hispanias petiit, ubi exercitus validissimos et fortissimos cum tribus pompei legatis superavit. inde regressus, in graeciam transiit ut adversus pompeium et senatum dimicaret. primo proelio victus ac fugatus est; deinde in thessalia apud pharsalum, productis utrimque ingentibus copiis, dimicaverunt. cum pugnatum esset ingenti contentione, ad postremum pompeius victus est et castra eius direpta sunt. fugatus alexandriam petiit ut a rege aegypti, cui ipse tutor a senatu datus erat, propter iuvenilem eius aetatem, in hospitium acciperetur. qui, fortunam magis quam amicitiam secutus, caput eius obtruncavit et ad caesarem misit. quo conspecto, caesar lacrimas fudisse dicitur, tanti viri sortem miseratus.
i consoli verranno immediatamente in città