Usted buscó: hidroksikarbamido (Lituano - Checo)

specifinė hidroksikarbamido sąveika netirta.
specifické studie interakcí s hydroxykarbamidem nebyly provedeny.

vienoje tabletėje yra 1000 mg hidroksikarbamido
jedna tableta obsahuje 1000 mg hydroxykarbamidu

hidroksikarbamido patenka į motinos pieną.
hydroxykarbamid se vylučuje do mateřského mléka.

vienoje tabletėje yra 1 000 mg hidroksikarbamido.
jedna tableta obsahuje 1000 mg hydroxycarbamidum.

hemodializė hidroksikarbamido ekspoziciją sumažino 33% (žr.
hemodialýza snížila expozici hydroxykarbamidu o 33% (viz body 4. 2 a 4. 4).

vienoje plėvele dengtoje tabletėje yra 1000 mg hidroksikarbamido.
jedna potahovaná tableta obsahuje 1000 mg hydroxykarbamidu.

Šios nepageidaujamos reakcijos tikėtinos remiantis hidroksikarbamido farmakologinėmis savybėmis.
předpokládá se, že tyto nežádoucí účinky mají základ ve farmakologii hydroxykarbamidu.

Įprastinių ilgalaikių tyrimų hidroksikarbamido kancerogeniniam potencialui įvertinti neatlikta.
konvenční dlouhodobé studie, které by hodnotily kancerogenní potenciál hydroxykarbamidu, nebyly provedeny.

siklos yra vaistas, kurio sudėtyje yra veikliosios medžiagos hidroksikarbamido.
siklos je léčivý přípravek, který obsahuje účinnou látku hydroxykarbamid.

2 hidroksikarbamido sukeliama makrocitozė nepriklauso nuo vitamino b12 arba folio rūgšties.
2 makrocytóza způsobená hydroxykarbamidem není dependentní na vitamínu b12 nebo na kyselině listové.

kaulų čiulpų slopinimas yra toksinis hidroksikarbamido poveikis, kuriam pasireiškus reikia mažinti dozę.
Útlum kostní dřeně představuje toxický účinek limitující dávku hydroxykarbamidu.

in vitro sąlygomis hidroksikarbamido 30, 100 ir 300µm koncentracijų žmogaus kepenų mikrosomų citochromas p450 nemetabolizuoja.
hydroxykarbamid v koncentraci 30, 100 a 300 µm není in vitro metabolizován cytochromem p450 humánních jaterních mikrosomů.

pacientams, vartojusiems kelis kartus didesnes už terapines hidroksikarbamido dozes, pasireiškė ūmus toksinis poveikis odai ir gleivinei.
u pacientů užívajících hydroxykarbamid v dávkách několikrát přesahujících dávku terapeutickou byla hlášena akutní mukokutánní toxicita.

klinikiniai duomenys, gauti tiriant pjautuvinių ląstelių sindromu gydomus pacientus neparodė neigiamo hidroksikarbamido poveikio kepenų arba inkstų funkcijai.
klinické údaje získané od pacientů se syndromem srpkovitých buněk neprokázaly nežádoucí účinky hydroxykarbamidu na funkci jater a ledvin.

vienas iš hidroksikarbamido poveikio mechanizmų yra embrioninio hemoglobino (hbf) koncentracijos padidinimas pjautuvinių ląstelių sindromu sergantiems pacientams.
jedním z mechanismů, kterým hydroxykarbamid působí, je zvýšení koncentrací fetálního hemoglobinu (hbf) u pacientů se srpkovitými buňkami.

kelių tyrimų metu buvo nustatyta, kad hidroksikarbamido grupėje 25– 33% sumažėja ūmaus krūtinės sindromo atveju per metus.
v některých studiích se při užívání hydroxykarbamidu rovněž snížila roční frekvence akutního hrudního syndromu o 25 až 33%.

pradinė hidroksikarbamido dozė yra 15 mg/ kg kūno masės, o įprasta paros dozė yra 15– 30 mg/ kg kūno masės.
dávkování by mělo být založeno na tělesné hmotnosti (těl. hm.) pacienta.

pakartotinos dozės skyrimo tyrime, kuriame dalyvavo pjautuvinių ląstelių sindromu sergantys suaugusieji, nusistovėjus pastoviai koncentracijai maždaug 60% hidroksikarbamido aptikta šlapime.
ve studii s opakovanou dávkou u dospělých pacientů se syndromem srpkovitých buněk bylo v ustáleném stavu přibližně 60% dávky hydroxykarbamidu detekováno v moči.

pacientams, gydytiems hidroksikarbamidu su didanozinu, stavudinu ir indinaviru maždaug 100/ mm3 sumažėjo cd4 ląstelių mediana.
pacienti léčení hydroxykarbamidem v kombinaci s didanosinem, stavudinem a indinavirem vykazovali střední pokles buněk cd4