Usted buscó: wharikitia (Maorí - Serbio)

a, i a ia e haere ana, ka wharikitia o ratou kakahu ki te huarahi
a kad idjaše, prostirahu haljine svoje po putu.

arahina mai ana te kaihe me te kuao, wharikitia ana ki runga o raua kakahu, a noho ana ia ki runga
dovedoše magaricu i magare, i metnuše na njih haljine svoje, i posadiše ga na njih.

ka arahina te kuao ki a ihu, na wharikitia ana o raua kakahu ki runga ki a ia; a noho ana ia i runga
i dovedoše magare k isusu, i metnuše na nj haljine svoje; i usede na nj.

ki te kake ahau ki te rangi, kei reira koe: ki te wharikitia e ahau toku moenga i roto i te reinga, kei reira ano koe
da izadjem na nebo, ti si onde. da sidjem u pakao, onde si.

a he nui rawa te hui ki te whariki i o ratou kakahu ki te ara; ko etahi i tapahi manga mai i nga rakau, a wharikitia ana ki te ara
a ljudi mnogi prostreše haljine svoje po putu; a drugi rezahu granje od drveta i prostirahu po putu.

na ko te meatanga a pita ki a ia, e inia, ka ora koe i a ihu karaiti: whakatika, wharikitia tou moenga. na whakatika tonu ake ia
i reèe mu petar: eneja! isceljuje te isus hristos, ustani i prostri sam sebi. i odmah usta.

a i hanga e ia nga taha o roto o te whare ki te papa hita; no raro ake a tae noa ki nga papa hipoki, i whakapiritia e ia a roto ki te rakau: a i wharikitia a raro ki te papa kauri
i obloži zidove domu iznutra daskama kedrovim, od poda doma do vrha zidova obloži drvetom iznutra; i pod domu obloži daskama jelovim.

na hohoro tonu ratou, ka mau ki tona kakahu, ki tona kakahu, wharikitia iho ki raro i a ia, i runga i te arawhata, a whakatangihia ana te tetere, me te ki ano, ko iehu te kingi
tada brže uzeše svak svoju haljinu, i metnuše poda nj na najvišem basamaku, i zatrubiše u trubu i rekoše: juj posta car.

na ka mau a rihipa tamahine a aia ki te kakahu taratara, a wharikitia ana hei mea mona ki runga ki te kamaka, i te timatanga o te kotinga, heke noa he wai i te rangi ki runga ki a ratou; kihai hoki i tukua e ia he manu o te rangi kia noho ki run ga i te awatea, he kirehe ranei o te parae i to po
a resfa kæi ajina uze vreæu, i prostre po steni u poèetku žetve dokle ne pade na njih dažd sa neba, i ne dade pticama nebeskim da padaju na njih danju ni zverima poljskim noæu.