Usted buscó: haimona (Maorí - Estonio)

a huaina iho e ia a haimona ko pita
ta määras need kaksteistkümmend: siimona, ja pani temale nimeks peetrus,

na ka whai a haimona ratou ko ona hoa i a ia
ja siimon ning tema kaaslased t

ko haimona kanaani raua ko hura ikariote, nana nei ia i tuku
siimon kaanast ja juudas iskariot, kes tema ka ära andis.

na, i a ihu i petani i te whare o haimona repera
aga kui jeesus oli betaanias pidalit

a he maha ona ra i noho ai ia ki hopa, ki a haimona kaimahi hiako
ja peetrus jäi mõneks päevaks joppesse ühe nahkru siimona juurde.

e mea ana, koia rawa ano! kua ara te ariki, kua puta ki a haimona
kes ütlesid: „issand on t

ka mea tetahi o ana akonga ki a ia, a anaru, teina o haimona pita
Ūks tema jüngritest, andreas, siimon peetruse vend, ütleb talle:

ko matiu raua ko tamati, ko hemi tama a arapiu, ko haimona e kiia nei ko heroti
matteuse ja tooma, jakoobuse, alfeuse poja, ja siimona, keda hüütakse selooteseks,

na ka whakahoki a haimona pita, ka mea, ko te karaiti koe, ko te tama a te atua ora
siimon peetrus vastas ning ütles: „sina oled kristus, elava jumala poeg!”

na tonoa aianei he tangata ki hopa, ki te tiki i a haimona, ko te rua nei o ona ingoa ko pita
läkita nüüd mehi joppesse ja lase kutsuda siimon, kelle lisanimi on peetrus;

karanga ana mai, ui ana, kei reira ranei e noho ana a pita, te rua nei o ona ingoa ko haimona
nad hüüdsid ning küsisid, kas siimon, kelle lisanimi on peetrus, on seal võõrsil.

na ka tawhiri atu a haimona pita ki a ia, ka mea atu, korerotia mai ki a matou, ko wai tana e korero nei
selle poole nüüd siimon peetrus noogutas peaga ning ütles temale: „Ūtle, kes see on, kellest ta räägib?”

ka mea a haimona pita ki a ia, e te ariki, aua ra ko oku waewae anake, engari ko oku ringa me toku matenga
siimon peetrus ütleb temale: „issand, mitte üksnes minu jalgu, vaid ka käed ja pea!”

ko haimona, i huaina hoki e ia ko pita, ko tona teina ko anaru, ko hemi raua ko hoani, ko piripi raua ko patoromu
siimona, keda ta nimetas ka peetruseks, ja tema venna andrease, jakoobuse ja johannese, filippuse ja bartolomeuse,

a, i te mutunga o te hapa, kua whakamaharatia noatia ake ano hoki e te rewera te ngakau o hura ikariote, tama a haimona, kia tukua ia
ja õhtusöömaajal olles, kui kurat juba oli juuda, siimona poja iskarioti südamesse pannud, et ta tema ära annaks,

ko hura ikariote tama a haimona tana i korero ai: ko te tanga hoki ia meake nei tuku i a ia; ko tetahi hoki ia o te tekau ma rua
aga ta rääkis juudast, iskarioti siimona pojast, sest see pidi tema ära andma ja oli üks neist kaheteistkümnest.

na ka eke ia ki tetahi o nga kaipuke, ki te haimona, ka mea ki a ia kia neke atu ki waho tata. na noho ana ia, whakaakona ana e ia te mano i runga i te kaipuke
tema astus ühte paati, mis oli siimona oma, ja palus teda natuke maad rannast eemale s

e noho tahi ana a haimona pita, a tamati, ko ririmu nei tona ingoa, a natanahira o kana o kariri, nga tama a heperi, me tetahi tokorua atu ano o ana akonga
siimon peetrus ja toomas, keda kutsutakse kaksikuks, ja naatanael kaanast galileamaalt, ja sebedeuse pojad ja veel teised kaks tema jüngritest olid seal koos.

a, i a ratou e haere ana ki waho, ka kitea e ratou he tangata no hairini, ko haimona te ingoa: meinga ana ia e ratou kia haere tahi me ratou hei amo i tona ripeka
välja minnes leidsid nad küreene mehe, nimega siimon. seda nad sundisid kandma tema risti.

na ka oma ia, ka haere ki a haimona pita raua ko tera akonga i arohia ai a ihu, ka mea ki a raua, kua tangohia e ratou te ariki i te urupa, a kahore matou e mohio ki te wahi i waiho ai ia e ratou
siis ta jookseb ja tuleb siimon peetruse ja teise jüngri juure, keda jeesus armastas, ja ütleb neile: „nad on issanda hauast ära võtnud ja me ei tea, kuhu nad ta on pannud!”