Usted buscó: venijamina (Serbio - Albanés)

kaži rovoamu sinu solomunovom, caru judinom i svim sinovima izrailjevim od jude i venijamina, i reci:
"foli roboamit, birit të salomonit, mbretit të judës, dhe tërë izraelit në judë dhe në beniamin, dhe u thuaj atyre:

a venijamina brata josifovog ne pusti otac s braæom govoreæi: da ga ne bi zadesilo kako zlo.
por jakobi nuk e dërgoi beniaminin, vëllanë e jozefit, me vëllezërit e tij, sepse thoshte: "të mos i ngjasë ndonjë fatkeqësi".

a od venijamina: hrabri junak elijada, s kojim beše dvesta hiljada naoružanih lukom i štitom;
nga beniamini ishte eliada, burrë i fortë dhe trim, dhe me të dyqind mijë burra të armatosur me harqe dhe me mburoja;

tada uzevši dare i novaca dvojinom, uzevši i venijamina, podigoše se i otidoše u misir, i izadjoše pred josifa.
ata, pra, morën me vete dhuratën si dhe dyfishin e parave dhe beniaminin; u ngritën dhe zbritën në egjipt dhe u paraqitën para jozefit.

tada ustaše glavari porodica otaèkih od jude i venijamina, i sveštenici i leviti i svi kojima bog podiže duh da idu da zidaju dom gospodnji u jerusalimu.
atëherë kryetarët e familjeve të judës dhe të beniaminit, priftërinjtë dhe levitët, bashkë me ata të cilëve perëndia u kishte zgjuar frymën, u ngritën për të shkuar të rindërtojnë shtëpinë e zotit që është në jeruzalem.

za venijamina reèe: mili gospodu nastavaæe bez straha s njim; zaklanjaæe ga svaki dan, i medju pleæima njegovim nastavaæe.
përsa i përket beniaminit, ai tha: "i dashuri i zotit do të banojë me siguri pranë tij. zoti do ta mbrojë vazhdimisht dhe do të banojë në krahët e tij".

pohita i simej, sin girin, od venijamina, koji beše iz vaurima, i sidje s ljudima roda judinog na susret caru davidu;
beniaminiti shimei, bir i geras, që ishte nga bahurimi, nxitoi me njerëzit e judës t'i dalë përpara davidit.

tako se skupiše svi ljudi od jude i venijamina u jerusalim za tri dana, meseca devetog. i sedjaše sav narod na ulici pred domom božjim drhæuæi radi te stvari i od dažda.
kështu gjithë burrat e judës dhe të beniaminit u mblodhën në jeruzalem brenda tri ditëve. ishte dita e njëzet e muajit të nëntë. tërë populli zuri vend në sheshin e shtëpisë së perëndisë, duke u dridhur nga shkaku i kësaj gjëje dhe nga shiu i fortë.

i reèe im jakov otac njihov: potrste mi decu; josifa nema, simeuna nema, pa hoæete i venijamina da uzmete; sve se skupilo na me.
atëherë jakobi, ati i tyre, tha: "ju më keni lënë pa bijtë e mi! jozefi nuk është më, simeoni nuk është më, dhe doni të më hiqni edhe beniaminin! e tërë kjo rëndon mbi mua!".

a on pogledavši vide venijamina brata svog, sina matere svoje, i reèe: je li vam to najmladji brat vaš za kog mi govoriste? i reèe: bog da ti bude milostiv, sinko!
pastaj jozefi ngriti sytë, pa vëllanë e tij beniaminin, bir i nënës së tij, dhe tha: "ky është vëllai juaj më i vogël për të cilin më folët?". dhe shtoi: "perëndia të ndihmoftë, biri im!".