Usted buscó: kahirapan (Tagalo - Cebuano)

kahirapan
karukhaan

kahirapan sa pamilya
karukhaan sa pamilya

kagibaan at kahirapan ang nasa kanilang mga daan;
sa ilang mga dalan anaa ang kalaglag ug kaalaut,

sa aking kahirapan ay dumaing ako sa panginoon, at sinagot niya ako.
sa akong kalisdanan mitu-aw ako kang jehova, ug iyang gitubag ako.

muli, sila'y nakulangan at nahapay sa kapighatian, kabagabagan, at kahirapan.
unya usab, sila nagakadiyutay ug ginapatikuko pinaagi sa pagdaugdaug, kasamok, ug kasub-anan.

datapuwa't ang lahat ng mga bagay na ito ay siyang pasimula ng kahirapan.
kining tanan mao lamay sinugdanan sa mga kasakit.

bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;
busa ang kahayag gihatag kaniya nga anaa sa kaalaut, ug ang kinabuhi ngadto sa mga mapait ug kalag;

uminom siya at limutin niya ang kaniyang kahirapan, at huwag nang alalahanin pa ang kaniyang karalitaan.
paimna siya, ug pahikalimti ang iyang kakabus, ug ayaw na pagpahinumdumi ang iyang pagka-makalolooy.

maigi ang isang dakot na may katahimikan, kay sa dalawang dakot na may kahirapan at walang kabuluhan.
labi pang maayo ang usa ka hakop uban ang kalinaw, kay sa duruha ka hakop uban ang kahago ug ang paghakop ug hangin.

ang buhay nga naman, sa madami ng pagsisikap na guminhawa, pero mas lamang parin ang sakripisyo at kahirapan.
sa laing bahin, ang kinabuhi, nga adunay daghang paningkamot aron mahimo’g komportable, apan labi pa nga pagsakripisyo ug kalisud.

noong bata pa ako, palagi akong pinapayuhan ng nanay ko, mabait ako, mapagbigay at handa sa mga kahirapan at emergency.
sa bata pa ako, kanunay nagtambag so mama, magbinuotan, magmanggihatagon ko andam sa kalisdanan ug matinahuron

at sa pagtakbo ng daong na nanganganlong sa isang maliit na pulo na tinatawag na clauda, ay may kahirapan naming maitaas ang bangka:
ug sa nagpaanud kami salipod sa usa ka gamayng pulo nga ginganlan ug cauda, uban sa kalisud among gipahigayon nga mahisakay ang bote;

at sa pamamaybay namin dito na may kahirapan ay nagsidating kami sa isang dako na tinatawag na mabubuting daongan; na malapit doon ang bayan ng lasea.
ug sa nagpapiliw kami niini uban sa kalisud, nahiabut kami sa usa ka dapit nga ginganlan mga maayong dunggoanan, nga duol gani niini mao ang siyudad sa lasea.

na una una ay naging isang katawatawa dahil sa mga pagkasiphayo at gayon din sa mga kahirapan; at sa ikalawa, ay naging kasama niyaong mga inaring gayon.
nga usahay igapadayag kamo ngadto sa kadaghanan aron pagapasipalahan ug pagasakiton, ug usahay ingon nga mga sagabay niadtong gipanagbuhatan sa ingon.

at sila'y titingin sa lupa, at, narito, kahirapan at kadiliman, ulap ng kahapisan, at sa salimuot na kadiliman ay itataboy sila.
ug sila motan-aw sa yuta, ug, ania karon, ang kasakit ug kangitngit, ang kadulom sa pagpanghupaw; ug ngadto sa mabaga nga kangitngit pagaabugon sila.

nguni't ikaw ay magpigil sa lahat ng mga bagay, magtiis ka ng mga kahirapan, gawin mo ang gawa ng evangelista, ganapin mo ang iyong ministerio.
apan sa imong bahin batoni kanunay ang pagkamalinawon sa hunahuna, antusa ang mga kasakitan, buhata ang imong katungdanan ingon nga ibanghilista, tumana ang imong mga bulohaton ingon nga ministro.

at sinagot ni david si rechab at si baana na kaniyang kapatid, na mga anak ni rimmon na beerothita, at sinabi sa kanila, buhay ang panginoon na siyang tumubos ng aking kaluluwa sa buong kahirapan.
ug si david mitubag kang rechab ug kang baana ang igsoon niyang lalake, ang mga anak ni rimmon ang beerothanon, ug miingon kanila: ingon nga si jehova buhi, ang nagtubos sa akong kalag gikan sa tanang kalisdanan,

at isang tabak ay darating sa egipto, at kahirapan ay sasa etiopia, pagka ang mga patay ay mangabubuwal sa egipto; at dadalhin nila ang kaniyang karamihan, at ang kaniyang mga patibayan ay mangawawasak.
ug ang usa ka espada modangat sa egipto, ug ang kasakit moabut sa etiopia, sa diha nga ang mga pinatay mahulog diha sa egipto; ug ilang pamihagon ang iyang panon sa katawohan ug ang iyang mga patukoranan mangatumpag.

at nang makapaglayag na kaming marahan nang maraming mga araw, at may kahirapan kaming nakarating sa tapat ng gnido, na hindi kami tinulutan ng hanging makasulong pa, ay nagsilayag kami na nagsipanganlong sa creta, sa tapat ng salmon;
ug sulod sa daghang mga adlaw mahinay ang among paglawig, ug nahiabut kami sa atbang sa gnido uban sa kalisud; ug kay ang hangin wala man motugot kanamo sa pagpadayon sa unahan, milawig kami salipod sa creta atbang sa salmon.