Usted buscó: kalakhan (Tagalo - Cebuano)

magpakagayak ka ngayon ng karilagan at karapatan; at magbihis ka ng karangalan at kalakhan.
dayandayanan mo karon ang imong kaugalingon sa pagkahalangdon ug kaligdong; ug sul-oban mo ang imong kaugalingon sa dungog ug himaya.

makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? hindi; kundi pakikinggan niya ako.
makiglalis ba siya kanako uban nianang gidak-on sa iyang kagahum? dili; hinonoa siya magapatalinghug kanako.

narito, hindi ka tatakutin ng aking kakilabutan, ni ang aking kalakhan man ay magiging mabigat sa iyo.
ania karon, ang akong pagkamakalilisang dili makapahadlok kanimo, ni ang akong lulan magmabug-at kanimo.

sapagka't may poot, magingat ka baka ikaw ay iligaw ng iyong kasiyahan; ni mailigaw ka man ng kalakhan ng katubusan.
kay ayaw itugot nga ang kasuko dili magaagda kanimo batok sa mga castigo; ni magpahaylo ka sa gidak-on sa lukat.

at sa kalakhan ng iyong karilagan ay ibinubuwal mo yaong bumabangon laban sa iyo: iyong ipinakikita ang iyong pagiinit, at nililipol silang parang dayami.
ug sa pagkadaku sa imong kagahum imong gilintuwad kadtong mingtindog batok kanimo: gisugo mo ang imong kaligutgut, kini naglamoy kanila ingon sa mga laya nga dagami.

ganito siya gumanda sa kaniyang kalakhan, sa kahabaan ng kaniyang mga sanga: sapagka't ang kaniyang ugat ay nasa siping ng maraming tubig.
sa ingon niana maanyag siya sa iyang pagkadaku, sa gitas-on sa iyang mga sanga; kay ang iyang gamot diha man sa daplin sa dagkung katubigan.

ipatawad mo, isinasamo ko sa iyo, ang kasamaan ng bayang ito ayon sa kalakhan ng iyong kaawaan, at ayon sa iyong pagkapatawad sa bayang ito, mula sa egipto hanggang ngayon.
pasayloon mo, nangaliyupo ako kanimo, ang kadautan niining katawohan sumala sa pagkadaku sa imong mahigugmaong-kalolot, ug sumala sa pagpasaylo mo niining katawohan; sukad sa egipto bisan hangtud karon.

at kung iyong sabihin sa puso, bakit ang mga bagay na ito ay dumating sa akin? dahil sa kalakhan ng iyong kasamaan ay nalilis ang iyong mga laylayan, at iyong mga sakong ay nagtiis ng karahasan.
ug kong ikaw moingon sa imong kasingkasing: nganong miabut kanako kining mga butanga? tungod sa pagkadaku sa imong pagkadautan, ang imong mga sidsid sa saya nangabukas, ug nahuboan ang imong mga tikod.

at nang magawa na niyang gayon ang kaniyang pagsasanggalang ay sinabi ni festo ng malakas na tinig, pablo, ikaw ay ulol; ang kalakhan ng dunong mo ay siyang sa iyo'y nagpapaulol.
ug samtang si pablo sa ingon niini naghimo sa iyang panalipod, si festo sa makusog nga tingog miingon kaniya, "nagsalimoang ka, pablo. ang imong daghang hingkat-unan nakapaboang kanimo."

bakit ka humihiyaw ng dahil sa iyong sakit? ang iyong hirap ay walang kagamutan: dahil sa kalakhan ng iyong kasamaan, sapagka't ang iyong mga kasalanan ay dumami, aking ginawa ang mga bagay na ito sa iyo.
nganong nagtiyabaw ka tungod sa imong kagul-anan? ang imong kasakit dili na mamaayo: tungod sa pagkadaku sa imong kasal-anan, tungod kay ang imong mga sala mingdaghan, mao nga gibuhat ko kining mga butanga kanimo.