Usted buscó: ako at ang pangkat ko ang leading ng oras na yun (Tagalo - Inglés)

tiyaking tinitiyak ng mga mananaliksik na ang impormasyon na nakalap sa pagkolekta ng datos ay ginawang kumpidensyal at secure ng pangkat. ang mga kalahok ay ipinaalam sa unahan ng oras na ang lahat ng impormasyon na natipon sa pananaliksik ay panatilihing kumpidensyal at mapanatili sa lahat ng oras at ang kanilang pagkakakilanlan bilang hindi nagpapakilalang.
the researchers made sure that the information gathered during the data collection were held confidential and secured by the group. the participants were informed ahead of time that all information’s gathered in the research will be kept confidential and maintained at all times and their identity as anonymous.

pomonta kami sa malingaw para mag harvest ng lansones tapos binilinta namin ang watermelon tapos nung araw ng november 1 ang tatay ko at ang kapatid ko na ikalawa sila ang nag sama dahil hindi ako pwedeng sumama dahil may lagnat ako at yung kapatid kona young sister ay di dinpwedeng sumama dahil may lagnat din siya at paka tapos nung araw ng linggo wala na akong lagnat tapos sabi kona hay ang tagal naman nawala nung lagnat ko malapit na 2 weeks tapos nilabhan ko ang aking uniform tapos yung sapa
we went to the funeral to harvest a trickle and then we painted the watermelon and then on the day of november 1 my father and my brother were the second ones because i couldn't come because i had a fever and the sister if a young sister couldn't come because she also had a fever and then on the day of the week i didn't have a fever and then i said if it was that long i lost my fever near 2 weeks then i washed my uniform and then the creek

c/sa dessimination at advocaacy ay isinaalang alang ko ang sitwasyon ng bawat estudyante lalong lalo naa sa kanilang bakanting oras sa pagsagot ng aking mga katanongan hinggil sa aking action research. akin ring isinaalang aalang ang mgaa kakayahan ng bawat estudyante na masagotaan ang aaking vocabulary kada araw. pinupursigi ko sila pagdating sa pagsagot ng mga ito na kailangan na intindihin muna nilaa ang kanilang binabasa bago sumagot upang magkaroon sila ng oras na maakasagot ng tama.
c/in dessimination and advocaacy i have considered each student's situation especially in their spare time in answering my questions about my action research. i have also considered each student's abilities to answer our vocabulary daily. i persuade them when it comes to answering that they need to understand what they are reading first before answering so that they have time to answer correctly.

simula pagkabata sinasaktan na ako at ang aking mga kapatid. ang aking ama ay lasinggero at walang paki sa mga anak, mas inuuna ang sarili kaisa sa pamilya. at pinapakita nya sa akin na parang hindi ako anak at sinasabihan ako na walang kwenta at ma gasto lng sa kanila at marami pa na masasakit na salita ang binitawan niya sa akin. pero pinapakita ko ang makakaya ko at maging mabuting anak sa kanila, kahit ganyan na ang ginawa ng aking ama sa akin.
i feel like my father is a real man

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay