Usted buscó: вважав (Ucraniano - Checo)

Та що було менї надбаннєм, те вважав я за втрату ради Христа.
ale to, což mi bylo jako zisk, položil jsem sobě pro krista za škodu.

котрий, бувши в образї Божому, не вважав хижацтвом бути рівним Богу;
kterýž jsa v způsobu božím, nepoložil sobě toho za loupež rovný býti bohu,

І вважав народ на слова Филипові однодушне, слухавши і бачивши ознаки, що він робив.
i pozorovali zástupové s pilností jednomyslně toho, což se pravilo od filipa, slyšíce a vidouce divy, kteréž činil.

тим і себе не вважав достойним до Тебе прийти; тільки промов слово, то й одужає слуга мій.
a protožť jsem i sebe samého za nehodného položil, abych přišel k tobě.) ale rci slovem, a budeť uzdraven služebník můj.

І не знемігши вірою, не вважав тіла свого вже омертвілим, бувши мало не столїтнїм, і Сариної утроби замершою.
a nezemdlev u víře, nepatřil na své tělo již umrtvené, ješto téměř ve stu letech byl, ani na život sáry také již umrtvený.

Вважав же я потрібним послати до вас Єпафродита, брата й товариша мого в працї і боротьбі, а вашого посла й слугу в потребі моїй.
ale zdálo se mi za potřebné epafrodita, bratra a pomocníka a spolurytíře mého, vašeho pak apoštola i služebníka, v potřebě mé poslati k vám,

Знов глаголю: щоб нїхто не вважав мене за безумного; коли ж ні хоч яко безумного мене прийміть, щоб хоч трохи менї похвалитись.
opět pravím, aby mne někdo neměl za nemoudrého; nýbrž i jako nemoudrého přijměte mne, ať i já se maličko něco pochlubím.

Любі, стараючись з усією пильностю писати вам про спільне спасенне, вважав я за конечне написати вам, вговорюючи, щоб боролись за віру, сьвятим раз передану.
nejmilejší, všecku snažnost vynakládaje na to, abych vám psal o obecném spasení, musil jsem psáti, vás napomínaje, abyste statečně bojovali o víru, kteráž jest jednou dána svatým.

Скільки ж, думаєте, гіршої муки заслужить, хто Сина Божого потоптав і кров завіту, котрою осьвятив ся, вважав за звичайну, і Духа благодати зневажив?
což se vám zdá, jak přísnějšího trestání hoden jest ten, kdož by syna božího pošlapával a krev smlouvy, kterouž byl posvěcen, za nehodnou drahého vážení by měl, a duchu milosti potupu učinil?

Коли бо я схочу хвалитись, не буду безумний, бо говорити му правду; та вдержуюсь, щоб хто мене не вважав над те, чим бачить мене або чує що від мене;
nebo budu-li se chtíti chlubiti, nebuduť proto nemoudrým, nebo pravdu povím; ale uskrovnímť, aby někdo nesmýšlel více, nežli vidí při mně, aneb slyší ode mne.