Vous avez cherché: pereigas (Espéranto - Serbe)

virto altigas popolon; sed peko pereigas gentojn.
pravda podiže narod, a greh je sramota narodima.

ili pereigas mian vivon en kavo, ili jxetas sur min sxtonojn.
svališe u jamu život moj i nabacaše kamenje na me.

li pereigas la fortulojn sennombre kaj starigas sur ilia loko aliajn;
satire jake nedokuèivo, i postavlja druge na njihovo mesto.

li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
on umnožava narode i zatire ih, rasipa narode i sabira.

ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, ne bezonante helpanton;
raskopaše moju stazu, umnožiše mi muke, ne treba niko da im pomaže.

cxar la kapricoj de la malsagxuloj ilin mortigas, kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
jer æe lude ubiti mir njihov, i bezumne æe pogubiti sreæa njihova.

cxio estas egala; tial mi diras: senkulpulon kaj malpiulon li ambaux pereigas.
svejedno je; zato rekoh: i dobrog i bezbožnog on potire.

grandeco de popolo estas gloro por regxo; kaj manko de popolo pereigas la reganton.
u mnoštvu je naroda slava caru; a kad nestaje naroda, propast je vladaocu.

mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu levigxi; ili falas sub miajn piedojn.
i istrebljujem ih, i obaram ih da ne mogu ustati, nego padaju pod noge moje.

la eternulo gardas la enmigrintojn, subtenas orfon kaj vidvinon; sed la vojon de malvirtuloj li pereigas.
gospod èuva došljake, pomaže siroti i udovici; a put bezbožnièki prevraæa.

kiel bando da embuskantoj la anaro de la pastroj pereigas tiujn, kiuj iras al sxehxem; abomenindajxon ili faras.
a družina je sveštenièka kao èeta koja doèekuje ljude, ubijaju na putu u sihem, èine grdilo.

gxiaj potenculoj en gxi estas kiel lupoj, kiuj dissxiras kaptitajxon, versxas sangon, pereigas animojn, por akiri profiton.
knezovi su njeni usred nje kao vuci, koji grabe plen, prolivajuæi krv, gubeæi duše sramotnog dobitka radi.

cxar la eternulo ruinigas babelon kaj pereigas gxin kun gxia granda bruo; iliaj ondoj bruas kiel granda akvo, auxdigxas ilia malkvieta vocxo.
jer gospod zatire vavilon, i ukida u njemu veliku vrevu; i vali æe njihovi buèati kao velika voda, vika æe se njihova razlegati.

tamen li, favorkora, pardonas pekon, kaj li ne pereigas, kaj li ofte forklinis sian koleron, kaj li ne eligis sian tutan furiozon.
ali on beše milostiv, i pokrivaše greh, i ne pomori ih, èesto zaustavljaše gnev svoj, i ne podizaše sve jarosti svoje.

vi forlasis min, diras la eternulo, vi iris malantauxen; tial mi etendas mian manon sur vin kaj pereigas vin; mi lacigxis de kompatado.
ti si me ostavio, govori gospod, otišao si natrag; zato æu mahnuti rukom svojom na te i pogubiæu te; dosadi mi žaliti.

simile al la popoloj, kiujn la eternulo pereigas antaux vi, tiel vi pereos; pro tio, ke vi ne obeos la vocxon de la eternulo, via dio.
propašæete kao narodi koje gospod potire ispred vas, jer ne poslušaste glas gospoda boga svog.

ho eternulo, viaj okuloj rigardas ja la fidelecon; vi batas ilin, sed ili ne sentas doloron; vi preskaux pereigas ilin, sed ili ne volas preni moralinstruon; sian vizagxon ili faris pli malmola ol roko, ili ne volas konvertigxi.
gospode! ne gledaju li oèi tvoje na istinu! biješ ih, ali ih ne boli; satireš ih, ali neæe da prime nauke, tvrdje im je lice od kamena, neæe da se obrate.