Vous avez cherché: ubriaco (Italien - Espéranto)

sei ubriaco?
Ĉu vi estas ebria?

- non ero ubriaco.
mi ne estis ebria.

- cosa vuoi dire, non sei ubriaco?
-kion vi diras?

ti ecciti quando sei ubriaco, eh?
Ĉu ebrio igas vin seksumema?

devi essere ubriaco per chiamarmi vincent.
vi ebriegas, ĉar vi vokas min vincent.

- sei ubriaco? - sarebbe piu' divertente.
- Ĉu vi estas ebria aŭ simile?

arciere che ferisce tutti i passanti, tale è chi assume uno stolto o un ubriaco
kompetentulo cxion bone faras; sed kiu dungas pasantojn, tiu dungas malsagxulojn.

una spina penetrata nella mano d'un ubriaco, tale è una massima sulla bocca degli stolti
kiel dorna kano en la mano de ebriulo, tiel estas sentenco en la busxo de malsagxuloj.

ciascuno infatti, quando partecipa alla cena, prende prima il proprio pasto e così uno ha fame, l'altro è ubriaco
cxar en via mangxado cxiu antaux alia prenas sian propran vespermangxon; kaj unu malsatas, kaj alia drinkas.

certo, barcollerà la terra come un ubriaco, vacillerà come una tenda; peserà su di essa la sua iniquità, cadrà e non si rialzerà
sxanceligxas la tero kiel ebriulo, kaj balancigxas kiel hamako; kaj pezas sur gxi gxia krimeco; kaj gxi falis, kaj ne plu levigxos.

il signore ha mandato in mezzo a loro uno spirito di smarrimento; essi fanno smarrire l'egitto in ogni impresa, come barcolla un ubriaco nel vomito
la eternulo versxis en ilin spiriton de konfuzo; kaj ili erarigis egiptujon en cxiuj gxiaj faroj, kiel ebriulo sxanceligxas vomante.

contro i profeti. mi si spezza il cuore nel petto, tremano tutte le mie membra, sono come un ubriaco e come chi è inebetito dal vino, a causa del signore e a causa delle sue sante parole
pri la profetoj. dissxirigxas en mi mia koro, cxiuj miaj ostoj tremas; mi farigxis kiel ebriulo, kiel homo, senfortigita de vino, antaux la eternulo kaj antaux liaj sanktaj vortoj.

aveva un'azione alternativamente viva e indolente, e una voce che passava rapidamente da una indecisione tremebonda, – quando gli spiriti vitali sembravano intieramente assenti, – a quella specie di brevità energica, a quell'enunciazione secca, tronca, ferma e pausata, – a quel parlar gutturale rude, stranamente oscillante e modulato, che è dato osservare nel perfetto ubriaco o nell'incorreggibile mangiatore d'oppio nei periodi della loro più intensa eccitazione.
lia farado estis alterne viveca kaj paŭta. lia voĉo ŝanĝiĝis rapide de trema hezitado (kiam liaj animalaj spiritoj ŝajnis stari en nepra kadukeco) al tiu speco de energia precizado—tiu abrupta, peza, senurĝa, kavernsona eldirmaniero—tiu plumba, memekvilibrita kaj sendifekte modulita guturala eldirarto kiun ni konstatas ĉe la perdita ebriulo aŭ la malrevalorigebla opimanĝanto, dum la periodoj de lia plej intensa ekscitiĝo.