Vous avez cherché: tubulinemoleculen (Néerlandais - Français)

aangezien in delende cellen meerdere exemplaren van tubulinemoleculen aanwezig zijn, wordt bij een lage concentratie aan fungiciden een beperkt aantal tubulinemoleculen aangetast en treden er dus geen schadelijke toxicologische effecten op.
Étant donné que des copies multiples de molécules de tubuline sont présentes dans les cellules en prolifération, en présence d'une faible concentration des fongicides, un nombre limité de molécules de tubuline sera concerné et, par conséquent, aucun effet toxicologique indésirable n'en résultera.

(7) uit het onderzoek naar thiofanaat-methyl zijn enkele vragen naar voren gekomen waarover het wetenschappelijk comité voor planten zich heeft gebogen. aan het wetenschappelijk comité werd gevraagd of het wenselijk is om een aanvaardbare dagelijkse dosis (adi) en een aanvaardbaar niveau van blootstelling van de toediener (aoel) vast te stellen, in het bijzonder met betrekking tot de resultaten van de mutageniteits-, carcinogeniteits-en reproductiestudies voor benomyl, carbendazim en thiofanaat-methyl. het comité [5] heeft vastgesteld dat voor deze drie stoffen carbendazim de gemeenschappelijke biologisch werkzame stof is. vooral benomyl, maar ook thiofanaat-methyl, wordt gemetaboliseerd tot carbendazim en deze drie stoffen veroorzaken numerieke chromosoomafwijkingen (aneuploïdie) in zoogdiercellen die in vivo zijn blootgesteld. er zijn geen aanwijzingen dat deze stoffen het genetische materiaal op andere manieren beschadigen. carcinogeniteit vormt geen probleem. de bekende effecten van deze fungiciden op de voortplanting kunnen worden verklaard door de interactie met de microtubuli van de spoelfiguur. het mechanisme dat aneuploïdie veroorzaakt is goed bekend en verhindert de polymerisatie van tubuline, het eiwit dat nodig is voor de scheiding van de chromosomen tijdens de celdeling: er is geen interactie met dna. aangezien in delende cellen talrijke exemplaren van tubulinemoleculen aanwezig zijn, wordt bij een lage concentratie aan fungiciden een beperkt aantal tubulinemoleculen aangetast en treden er dus geen schadelijke toxicologische effecten op. daarom is er een duidelijk niveau zonder schadelijke effecten te onderkennen en kan zowel een adi als een aoel worden vastgesteld.
(7) l’examen du thiophanate-méthyl a révélé un certain nombre de questions en suspens qui ont été examinées par le comité scientifique des plantes. le comité scientifique a été invité à formuler un avis sur l’opportunité d’établir une dose journalière admissible (dja) et un niveau acceptable d’exposition de l’opérateur (naeo), compte tenu en particulier des résultats en termes de propriétés mutagènes, de propriétés cancérogènes et des études sur la reproduction pour le bénomyl, le carbendazime et le thiophanate-méthyl. le comité [5] a constaté que le carbendazime est la substance biologiquement active qui est commune à ces trois substances. le bénomyl en particulier, mais aussi le thiophanate-méthyl, est métabolisé en carbendazime et les trois substances produisent des aberrations chromosomiques numériques (aneuploïdie) dans les cellules de mammifères exposées in vivo. il n’y a aucune preuve qu’une autre forme de dommage au matériel génétique soit induite par l’une de ces substances. les propriétés cancérogènes ne sont pas une préoccupation. les effets connus de ces fongicides sur la reproduction sont explicables en raison de l’interaction avec les microtubules de l’appareil fusorial. le mécanisme d’induction de l’aneuploïdie est bien compris et consiste en l’inhibition de la polymérisation de la tubuline, protéine qui est essentielle pour la ségrégation chromosomique au cours de la division cellulaire: il n’implique aucune interaction avec l’adn. Étant donné que des copies multiples de molécules de tubuline sont présentes dans les cellules en prolifération, en présence d’une faible concentration des fongicides, un nombre limité de molécules de tubuline sera concerné et, par conséquent, aucun effet toxicologique indésirable n’en résultera. en conséquence, un niveau clair n’impliquant aucun effet indésirable peut être déterminé et une dja ainsi qu’un naeo peuvent être établis.