Vous avez cherché: gestamel (Néerlandais - Anglais)

zijn karakter is die van een dwaas, en zijn gestamel praten, die soms bepaald comique op de scène.
his character is that of a fool, and his stammering talk, which sometimes provides comique at the scene.

hierbij zij overigens aangetekend dat zelfs de verenigde staten, die tot op heden zo belangrijk waren in het midden-oosten, niet meer produceren dan wat gestamel bij een vredesproces dat maar niet uit het slop wil komen.
what is more, even the united states, as important as they may have been thus far in the middle east, are capable of little more than fumbling around with a peace process that has become bogged down.

– waarom anders dan om de werkelijke inhoud van deze armzalige tijd te suggereren: een tijd waarin niets gebeurt, een tijd zonder hoop of toekomst, een tijd waarin het verleden zelf in herhaling verstard is (de oude aanhanger van garibaldi), waarin de toekomst zich moeizaam een weg zoekt in het politieke gestamel van de metselaars, die bezig zijn de fabriek te bouwen; een tijd, waarin de gebaren zonder gevolgen zijn en door niets worden opgevolgd, waarin dus alles samengevat wordt in enkele oppervlakkige uitwisselingen aan de oppervlakte van het leven, het ‘dagelijkse leven’, in afgebroken gesprekken of ruzies die op niets uitlopen, of die men, doordat men zich bewust is van hun nutteloosheid, laat terugkeren in het niets[3], – kortom, een stilstaande tijd, waarin nog niets gebeurt dat op geschiedenis lijkt, een lege tijd die men ook als leeg ondergaat: precies de tijd van het bestaan dat deze mensen leiden.
why – if not to suggest the actual content of this wretched time: it is a time in which nothing happens, a time without hope or future, a time in which even the past is fixed in repetition (the garibaldian veteran) and the future is hardly groped for in the political stammerings of the labourers building the factory, a time in which gestures have no continuation or effect, in which everything is summed up in a few exchanges close to life, to ‘everyday life’, in discussions and disputes which are either abortive or reduced to nothingness by a consciousness of their futility.[3] in a word, a stationary time in which nothing resembling history can yet happen, an empty time, accepted as empty: the time of their situation itself.