Vous avez cherché: jefremove (Serbe - Turc)

a beše jedan èovek iz gore jefremove po imenu miha.
efrayimin dağlık bölgesinde mika adında bir adam vardı.

jer glas javlja od dana, i oglašuje zlo od gore jefremove.
efrayim dağlarından kötü haber duyuruyor!

tako i gradove manasijine i jefremove i simeunove i do neftalima, i pustoši njihove unaokolo.
naftaliye dek manaşşe, efrayim ve Şimon oymaklarının kentleriyle çevredeki yıkıntılarda bulunan

zastava vojske jefremove po èetama svojim neka bude sa zapada, s vojvodom sinova jefremovih elisamom sinom emijudovim;
batıda efrayim ordugahının sancağı dikilecek, efrayime bağlı bölükler orada konaklayacak. efrayimoğullarının önderi ammihut oğlu elişama olacak.

i vide josif sinove jefremove do treæeg kolena; i sinovi mahira sina manasijinog rodiše se i odrastoše na kolenima josifovim.
efrayimin üç göbek çocuklarını gördü. manaşşenin oğlu makirin çocukları onun elinde doğdu.

i nestaæe zavisti jefremove, i neprijatelji judini istrebiæe se; jefrem neæe zavideti judi, a juda neæe zlobiti jefremu.
yahuda efrayimi sıkıştırmayacak.

i u to vreme, kad ne beše cara u izrailju, beše jedan levit koji življaše kao došljak kraj gore jefremove, i uze inoèu iz vitlejema judinog.
İsrailin kralsız olduğu o dönemde efrayimin dağlık bölgesinin ücra yerinde yaşayan bir levili vardı. adam yahudanın beytlehem kentinden kendisine bir cariye almıştı.

a josif kad vide gde otac metnu desnu ruku svoju na glavu jefremu, ne bi mu milo, pa uhvati za ruku oca svog da je premesti s glave jefremove na glavu manasijinu.
yusuf, babasının sağ elini efrayimin başına koyduğunu görünce, bundan hoşlanmadı. babasının elini efrayimin başından kaldırıp manaşşenin başına koymak istedi.

i gle, jedan starac vraæaše se s posla svog iz polja uveèe, a beše iz gore jefremove i življaše kao došljak u gavaji; a ljudi onog mesta behu sinovi venijaminovi.
akşam saatlerinde yaşlı bir adam tarladaki işinden dönüyordu. efrayimin dağlık bölgesindendi. givada oturuyordu. kent halkı ise benyaminliydi.

beše jedan èovek iz ramatajim-sofima, iz gore jefremove, kome ime beše elkana sin jeroama, sina eliva, sina tova, sina sufovog, efraæanin.
efrayim dağlık bölgesindeki ramatayim kasabasında yaşayan, efrayim oymağının suf boyundan yeroham oğlu elihu oğlu tohu oğlu suf oğlu elkana adında bir adam vardı.

a on mu odgovori: idemo do vitlejema judinog do na kraj gore jefremove; odande sam, pa sam išao do vitlejema judinog, a sada idem k domu gospodnjem i nema nikoga da me primi u kuæu.
levili, ‹‹yahudanın beytlehem kentinden geliyor, efrayimin dağlık bölgesinde uzak bir yere gidiyoruz›› dedi, ‹‹ben oralıyım. beytleheme gitmiştim. Şimdi rabbin evine dönüyorum. ama kimse bizi evine almadı.

a on reèe: dobro je. gospodar moj posla me da ti kažem: evo, baš sad dodjoše k meni dva mladiæa iz gore jefremove, proroèki sinovi, daj za njih talanat srebra i dvoje stajaæe haljine.
gehazi, ‹‹bir şey yok›› dedi, ‹‹yalnız efendimin bir ricası var. biraz önce efrayimin dağlık bölgesinden iki genç peygamber geldi. efendim onlara bir talant gümüşle iki takım giysi vermen için beni gönderdi.››