Vous avez cherché: makamtam ang katarungan (Tagalog - Anglais)

oo kase para makamit nila ang katarungan
refuse to listen to gossip

makamit ang katarungan sa mga taong namatay
achieved justice to those who died

makamit ang katarungan sa mga taong namatay at namatayan
achieved justice to those who died

ang katarungan na tinatrato ang mga indiviual na pantay at pinalalakas ang pagiging patas at pagkakapantay-pantay
justice treating indiviuals equitably and fostering fairness and equality

ang katarungan ay isang paggalang sa mga karapatan na nakatuon sa hangarin ng lipunan para sa pinakamalaking kaligayahan ng pinakamalaking bilang.
right is a valid claim on society and is justified by utility.

sa ganitong pag-eebanghelyo ay nagkakaroon ng pagtutulungan ang katarungan at lumay, ng pagmumuni-muni at pagmamalasakit para sa iba.
there is, in this evangelization, an interplay of justice and tenderness, of contemplation and concern for others.

pagmamahalan sa isat isa ang totoong susi sa paghahangad ng katotohanan saating buhay , katarungan para sa mga taong naapi, at kalayaan para sa ating pamumuhay at makamtam ang kapayapaan
ang pagakkaaisa ang sagot sa matibay na smahan upang magtagumpay sa inaasam asam na gustong makamtam, kung saan lahat ay mag pakakaisa isa at pantay pantay na paniniwala, ang paggalang s aisat isat ang tunay na kahalagahan ng pagkamakabayan

noong ika-4 ng hunyo 2012, isinagawa ang taunang vigil at pagsisindi ng kandila sa hong kong kung saan higit 180,000 katao ang dumalo upang ipanawagan ang katarungan para sa mga biktima ng protesta sa tiananmen square noong 1989 .
while more than 180,000 people attended the annual candlelight vigil on june 4, 2012, in hong kong demanding the vindication of china's june 4th incident (tiananmen square protests), exiled former student leader chai ling wrote in the huffington post that she has forgiven the murderers of the massacre.

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan