Da traduttori professionisti, imprese, pagine web e archivi di traduzione disponibili gratuitamente al pubblico.
kaj aperis al li la eternulo en la arbareto mamre, kiam li sidis cxe la pordo de la tendo dum la varmego de la tago.
viešpats pasirodė abraomui prie mamrės ąžuolų, kai jis sėdėjo palapinės prieangyje pačioje dienos kaitroje.
kiel varmegon en dezerto vi kvietigis la malhumilecon de la barbaroj; kiel varmego per ombro de nubo estas mallauxtigita la kantado de la potenculoj.
kaip karštis sausoje vietoje, taip tu sudrausi svetimųjų siautimą; kaip kaitra, nuslopinama debesų šešėliu, taip baisiųjų pergalės bus nutildytos.
sur unu rando de la cxielo estas gxia levigxo, kaj gxia rondiro estas gxis aliaj randoj; kaj nenio kasxigxas antaux gxia varmego.
iš vieno krašto padangės pakyla ir kitą jos kraštą pasiekia, niekas negali nuo jos kaitros pasislėpti.
cxar tiel diris al mi la eternulo:mi restos trankvila kaj rigardos en mia logxejo, kiel serena varmego cxe hela lumo, kiel rosa nubo cxe varmego de rikolto.
Štai ką viešpats man kalbėjo: “aš ramiai viską seksiu iš savo vietos kaip karštis giedroje, kaip rūko debesis pjūties įkarštyje”.
kaj la homoj brulvundigxis per granda varmego, kaj ili blasfemis la nomon de dio, kiu havas auxtoritaton sur tiuj plagoj; kaj ili ne pentis, por doni al li gloron.
Žmones degino baisi kaitra, o jie keikė vardą dievo, kuris turi valdžią šitoms negandoms. ir jie neatgailavo, kad atiduotų jam šlovę.
cxar vi farigxis fortikajxo por senhavulo, fortikajxo por malricxulo en lia mizero, rifugxejo kontraux pluvego, ombro kontraux varmego; cxar la spirito de potenculoj estas kiel pluvego kontraux muron.
tu buvai stiprybė beturčiui, apsauga vargšui nelaimėje, priebėga nuo audros, ūksmė karštyje; baisiųjų rūstybė atsimušė kaip audra į sieną.
tial tiele diras la eternulo pri jehojakim, regxo de judujo:ne estos cxi li sidanto sur la trono de david, kaj lia kadavro estos jxetita al la varmego de la tago kaj al la malvarmo de la nokto;
todėl viešpats apie jehojakimą, judo karalių, sako: ‘jo palikuonys nesėdės dovydo soste, o jo lavonas bus išmestas ir gulės dieną karštyje ir naktį šaltyje.
li estos kiel arbo, plantita cxe akvo kaj etendanta siajn radikojn al torento; gxi ne timas, kiam venas varmego; gxiaj folioj restas verdaj, kaj en tempo de sekeco gxi ne zorgas kaj ne cxesas doni fruktojn.
jis bus kaip medis, pasodintas prie vandens, leidžiantis šaknis prie upelio. jis nebijos ateinančios kaitros, jo lapai visada žaliuos. jis nesirūpins sausros metu, bet nuolat neš vaisių.