Hai cercato la traduzione di ahon da Tagalog a Inglese

ahon
naiahon

naka ahon
naka ahon sa hirap

bagong ahon
bagong ahon

kasingkahulugan ng ahon
synonym of ahon

naka ahon sa kahirapan
eng

katugmang salita ng ahon
matching word of ahon ahon

pursigidong maka ahon sa buhay
good at business

ang kwento ng pag ahon sa hirap
the story of the ascent in difficulty

para may mag ahon sa kanila sa kahirapan
when i

ma-ahon sa hirap ang aking pamilya
bring up in adversity

kapag maaga ang lusong ay maaga ang ahon
when the dawn is early it is early

sa pag ahon at nagiging sandata sa isang makabuluhang
getting out of poverty

lahat tayo may karapatang yumaman at maka ahon sa hiral
we all have the right to dream

maka-ahon sa kahirapan at maisalba ang kanyang pamilya sa kahirapan
able to get out of poverty

ahon sa dalata't pampang na nagligid tonohan ng lira yaring abang awit
i'm on the road

kapag tapos nako sapag aaral mag trabaho ako sa ibang bansa para maka ahon kami sa ka hirapan
kapag naka tapos ako sapag aaral i mag trabaho ako sa ibang bansa para maka ahon kami sa kahirapan

ang aking pangarap para sa aking pamilya ay ang maging masaya at hindi nag aaway,at maka ahon sa kahirapan
always bad even when there is a problem

lubog man ako sa ngayon piro hindi ako nawawalan ng pag asa na darating din ang araw na makaka ahon din ako lahat ay aking gagawin para sa pamilya ko
lubog man ako man sa ngayon piro ako hindi desasa na dumating din someday na maka ahon din ako lahat ay aking ginagawa para sa pamilya ko

may lugar na pamatagalan na kahit kailan ayaw mo nang iwanan ngunit darating ang araw sa hindi mo inaasahan na ikaw ay lilisan at umalis sa nakaraan at kahit pilitin nang ayawan pero hindi mo na ito matatakasan ako si carmella isabella ang babaeng nagmula sa makabagong henerasyon na napunta sa hindi inaasahang henerasyon na kung saan may gagampanan akong misyon na kaylangan kong maka ahon para sa ganun akoy maka alis na wala pang hapon ngunit diko sadyang mahulog ang loon ko sa isang binatily
may lugar na pamatagalan na kahit kailan ayaw mo nang iwanan ngunit darating ang araw sa hindi mo inaasahan na ikaw ay lilisan at umalis sa nakaraan at kahit pilitin nang ayawan pero hindi mo na ito matatakasan ako si carmella isabella ang babaeng nagmula sa makabagong henerasyon na napunta sa hindi inaasahang henerasyon na kung saan may gagampanan akong misyon na kaylangan kong maka ahon para sa ganun akoy maka alis na wala pang hapon ngunit diko sadyang mahulog ang loon ko sa isang binatilyo na unang nagpatibok nang puso ko pero alam kong mali ito kasi nandito ako para hindi para hindi mahulog sakanya at para makabalik ako ng maaga ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana at akoy napamahal nanga lalonglao na sa kanyang mga ngiti na talagang hindu magsisisi sa aking pagpili pero ngayon marami na ang nangyari gustuhin ko mamg umuwi pero ako'y nabibingi sa aking mga sinasabi pero dumating ang araw nang aking paglisan sa lugar na hindi ko kayang pabayaan at iwan pero kailangan kasi kailangan ngunit ang pag-ibig ay hundi kailangan man matutumbasan ni kahit kanino man kasi ito'y titibok lamang sa isang taong aking iniwan sa nakaraan saksi ang punong mangga na kong saan dito nagsimula ang ating pag-iibigan pero hindi inaasahan na dito din matatapos ang ating pagmamahalan masakit man ngunit kailangan ang ating pagiibigan ay muling maiisulat sa ikaapat na pagkakataon at ito ang kahilingan ko

unang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng sampalok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang nawawalang ulan,” sagot ng sundalong patpat habang inaayos ang papel na sombrero. “pero hindi hinahanap ang ulan,” nagtatakang nagkamot ng tuktok ang sampalok. “dumarating ito kung kailan gusto.” “kung gayon, aalamin ko kung bakit matagal nang ayaw dumalaw ng ulan,” sagot ng sundalong patpat at pinatakbo ang kaniyang kabayong payat. ikalawang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng manok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang nakalimot na ulan,” sagot ng sundalong patpat habang nagpupunas ng pawis na tumatagaktak. “pero hindi hinahanap ang ulan,” nagtatakang tilaok ng manok. “dumarating ito kung tinatawagan at dinasalan.” “kung gayon, aalamin ko kung bakit matagal nang hindi makarinig ang ulan,” sagot ng sundalong patpat at pinatakbo ang kaniyang kabayong payat. ikatlong pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng bundok. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nawawalang ulan,” sagot ng sundalong patpat habang hinihimas ang kabayong humihingal. “matagal nang umalis dito ang ulan,” paliwanag ng kalbong bundok. “nagtago sa pinakamataas na ulap.” “kung gayon, aakyatin ko ang ulap,” sabi ng sundalong patpat at umimbulog agad sa simoy na pumapagaspas. ikaapat na pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng ulap. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nagtatagong ulan,” sagot ng sundalong patpat habang tinatapik ang nahihilong kabayong payat. “matagal nang umalis dito ang ulan,” paliwanag ng maputlang ulap. “nagtago sa pusod ng dagat.” “kung gayon, sisisirin ko ang dagat,” sabi ng sundalong patpat at lumundag pabulusok sa mga along nakatinghas. ikalimang pangkat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng dagat. “saan ka dadalhin ng kabayong payat?” “hinahanap ko ang nagtatagong ulan,” sagot ng sundalong patpat at iwinasiwas ang espadang patpat. “pero hindi nagtatago ang ulan,” paliwanag ng nagniningning na dagat. “ibinilanggo ni pugita sa kaniyang mutyang perlas.” “kung gayon, papatayin ko si pugita,” sabi ng matapang na sundalong patpat. “palalayain ko ang ulan.” at sinugod ng sundalong patpat sakay ng kaniyang kabayong payat ang yungib ni pugita. nagulat si pugita sa biglang pagpasok ng sundalong patpat na iwinawasiwas ang espadang patpat. nagulat si pugita sa liksi at lakas ng maliit na sundalong patpat. nagulat si pugita sa talim at talas ng kumikislap na espadang patpat. una at ikalawang pangkat: mabilis at isa-isang tinigpas ng sundalong patpat ang malalaki’t mahahabang galamay ng mabagal at matabang dambuhala. isa, dalawa, tatlo. apat. lima. anim. pito. walo! huli na nang magbuga ng maitim na tinta si pugita. nasungkit na ng sundalong patpat ang mutyang perlas na nakapalawit sa kuwintas ng nalumpong hari ng dagat! ikatlo at ikaapat na pangkat: hawak ang perlas, dali-daling sumibad patungong pampang ang sundalong patpat sakay ng mabilis na kabayong payat. pag-ahon ay agad niyang ipinukol ang mutyang perlas paitaas, mataas, mataas na mataas, hanggang umabot sa tiyan ng ulap at sumabog na masaganang ulan. ikalimang pangkat: nagbunyi ang buong daigdig. sumupling muli’t naglaro ang mga damo’t dahon. nagbihis ng luntian ang mga bukid at bundok. muling umawit ang mga ibon at ilog... lahat: “saan ka pupunta, o, sundalong patpat,” tanong ng sampalok. “saan ka na naman dadalhin ng kabayong payat?” “hahanapin ko ang gusi ng ginto sa puno ng bahaghari,” sagot ng makisig na sundalong patpat at pinatakbo ang makisig na kabayong payat.
"where are you going, o soldier sticks," asked the tamarind. “where are you going to get that slender horse?” “i will be looking for the missing rain,” the soldier replied while fixing the paper hat. “but it's not looking for the rain,” the tiger shook his head. “it comes when it's time.” “well, i'll figure out why it's been a long time since it's been raining,” the soldier replied and ran his slender horse. group two: “where