Hai cercato la traduzione di hindi ako nagbasa ngayon sa aming... da Tagalog a Inglese

hindi ako makakapasok ngayon sa trabaho
pasensya na hindi ako makakapasok ngayon

hindi ako makakapasok ngayon sa trabaho kasi nagtatae po ako
i can not get in now

hindi ako makakapasok ngayon sa dahil hindi pa naayos ang visa ko salamat po
ngayon

hindi ako makapasok ngayon sa trabaho dahil masakit ang kamay ko magnums kahapon
i can't go to work now

sapagkat hindi ako makakarating sa inyong opisina sa kadahilanang umuwi ako sa aming probinsya
sapagkat gindi ako makakarating sa inyong opisina sa kadahilanang ako ay nasa aming probinsya.

hindi ako papasok ngayon sa trabaho,kasi may exam asawa ko at walay mgbabantay sa mga anak namin
i'm not going in now, because my wife has an exam and no one is watching over our children

nagbakasyon ako sa aming probinsya,hindi ako
english

hindi ko talaga alam ang kalagayan ng iyong buhay ngayon sa iyong sitwasyon habang nakakaranas kami ng iba 't ibang problema sa aming pang - araw - araw na buhay
i really don’t know the condition of your life today in your situation as we experience different problem in our everyday life

nakita mr. badillo hindi ako suot ang aking uniporme dahil ito ay basang-basa sa ulan kaya pinatuyo ko ang aking uniporme sa aming barracks. para sa mga kadahilanang nagdala ako ng aking asawa sa makatimed dahil ito ay hindi huminga at paninigas ng buong katawan
mr. badillo saw me not wearing my uniform because it was very wet in the rain so i drained my uniform in our barracks. for reasons i brought my wife to makatimed because it does not breathe and stiff the whole body

my journal noong pumasok ako ng lunes muntikan na ako masagasaan sa santa rosa national highschool at nung kinabukasan ako ay pinagtatawanan ng mga studyante sa labas at pinagsasabihan ng ako ng napaka lula mo naman di ka tumitingin sa dinaanan mo at nung huwebes papasok nalang ako bag pa ng kapatid ko nadala ko kaya hindi ako naka pasok saka hindi ko alam na may change gift kaya ako lang ang wala sa aming mag kaklase at nung pasko ay kami ay sobrang saya at naka mano sa lolo lola at nag bagong
my journal when i entered on monday i was almost run over at santa rosa national highschool and the next day i was laughed at by the students outside and told by me of your very lula you weren't looking at your way and when i was coming in i was still a bag of my brother i carried so i didn't go in then i didn't know there was a change gift so i was just ang wala sa aming mag classmate at nung pasko ay kami sobrang saya at naka mano sa grandpa lola and nag bagong taon na at kami ay kompleto sa family martin

abala ang lahat sa pag aasikaso ng mga bulaklak at pagkain dahil pupunta kami ngayon sa memorial palace. ngayong araw ang death anniversary ng namayapang kapatid ni lolo louis kaya bibisitahin namin ang puntod niya. ito ang ka una unahang sama ko sa kanila dahil pumupunta lang kami dito tuwing summer. minsan hindi ako nakakasama dahil nasa side ako ni mama, bumibisita.
everyone is busy taking care of the flowers and food because we are going to the memorial palace today. today is the death anniversary of grandpa louis's late brother so we will visit his grave. this is the first time i've been with them because we only come here every summer. sometimes i don't get along because i'm on mama's side, visiting.

nahilo at natumba ako hindi alam kung ano na nangyare sa akin nabagsakan ko pala yung small fan namin sa sala hindi ako agad nakatayo kasi hilong hilo ako malabo paningin ko after ilang minutes dumirecho na ako sa cr kasi kumukulo ung tyan ko at masakit na talaga yung tyan ko pero hindi ko narin alam kung ano na nangyare sa akin sa cr basta paggising ko nasa floor na ako at dahan dahan akong tumayo at nagpoop na pero pinilit ko lang talaga kasi masakit na tiyan ko nakasubsob ako sa sink pra hindi ako maout of balance kasi naghihina talaga ako naiiyak sa mga nangyayare na sa akin at natatakot na bakit kakaiba na yung mga nararamdaman ko after ko magcr pumunta na ako sa room dahan dahan hindi ako agad nahiga naupo muna ako at nagrelax hanggang sa naiyak na naman ako keep on asking him in my mind paano at bakit nta ito nakokonsensya na magpasa hanggang ngayon ay patuloy nya parin kaming natitiis at pinamamalasaan ng kasamaan takang taka ako ano na ang nangyare baket napakasama nya at ng kabit nyang kinakasama kasabwat ang kanyang mga magulang wala silang mga puso at kaluluwa higit sa lahat wala silang takot sa diyos napakasakit ng aking nararamdaman araw araw parang wala ng katapusan hirap na hirap na ako kasi kahit ayoko syang isipin naiisip at naiisip ko parin at magdadasal akko na sana huwag ko na syang maisip kailangan kong maging matapang para sa anak ko para makapagsimula na kaming dalawa sa buhay ng mabuti mahirap hindi ko alam kung paano kailan at kung ano rin ang kalalabasan ng kami na lang dalawa sa buhay kasi biglang bitaw sa aming mag-ina na nagdulot sa amin ng aking anak na lalaki ng pagtataka sa lahat ng mga ginagawa nya aming dalawa sadyang napakasakit napakasaklap napakahirap tanggapin na nagawa nya iyon sa aming mag-ina kasi simulat sapul umikot ang buong buhay namin ng anak ko sa kanya araw araw minuminuto oras oras pagkagising bago magsleep kinabukasan pagkagising ulet at araw araw na laging chat usap video call email sms txt lahat ng apps inaayos nya para walang paltos ang mga communicatiopns naming maganak kahit tae nya alam naming mag-ina naming tatlo actually kasi wala kaming lihiman bawal maghide at hindi nman kami talaga sanay maghide ng anak ko sa kanya ayaw nya rin din talaga ng nagllilihim malaki man o maliit kaya itong ginagawa nya sa aming mag-ina para sa amin hindi na sya yung taoong nakilala namin na nangakong hinding hindi kami iiwan hinding hindi kami pababayaan at habang buhay kaming tatlo kaming mag-anak magsasama sama sa hirap man o sa ginhawa habang buhay for eternity swear to god. sakit sobra please help us lord god amen.
mba ako hindi alam kung ano na nangyare sa akin nabagsakan ko pala yung small fan namin sa sala hindi ako agad nakatayo kasi hilong hilo ako malabo paningin ko after ilang minutes dumirecho na ako sa cr kasi kumukulo ung tyan ko at masakit na talaga yung tyan ko pero hindi ko narin alam kung ano na nangyare sa akin sa cr basta paggising ko nasa floor na ako at dahan dahan akong tumayo at nagpoop na pero pinilit ko lang talaga kasi masakit na tiyan ko nakasubsob ako sa sink pra hindi ako maout of balance kasi naghihina talaga ako naiiyak sa mga nangyayare na sa akin at natatakot na bakit kakaiba na yung mga nararamdaman ko after ko magcr pumunta na ako sa room dahan dahan hindi ako agad nahiga naupo muna ako at nagrelax hanggang sa naiyak na naman ako keep on asking him in my mind paano at bakit nta ito nakokonsensya na magpasa hanggang ngayon ay patuloy nya parin kaming natitiis at pinamamalasaan ng kasamaan takang taka ako ano na ang nangyare baket napakasama nya at ng kabit nyang kinakasama kasabwat ang kanyang mga magulang wala silang mga puso at kaluluwa higit sa lahat wala silang takot sa diyos napakasakit ng aking nararamdaman araw araw parang wala ng katapusan hirap na hirap na ako kasi kahit ayoko syang isipin naiisip at naiisip ko parin at magdadasal akko na sana huwag ko na syang maisip kailangan kong maging matapang para sa anak ko para makapagsimula na kaming dalawa sa buhay ng mabuti mahirap hindi ko alam kung paano kailan at kung ano rin ang kalalabasan ng kami na lang dalawa sa buhay kasi biglang bitaw sa aming mag-ina na nagdulot sa amin ng aking anak na lalaki ng pagtataka sa lahat ng mga ginagawa nya aming dalawa sadyang napakasakit napakasaklap napakahirap tanggapin na nagawa nya iyon sa aming mag-ina kasi simulat sapul umikot ang buong buhay namin ng anak ko sa kanya araw araw minuminuto oras oras pagkagising bago magsleep kinabukasan pagkagising ulet at araw araw na laging chat usap video call email sms txt lahat ng apps inaayos nya para walang paltos ang mga communicatiopns naming maganak kahit tae nya alam naming mag-ina naming tatlo actually kasi wala kaming lihiman bawal maghide at hindi nman kami talaga sanay maghide ng anak ko sa kanya ayaw nya rin din talaga ng nagllilihim malaki man o maliit kaya itong ginagawa nya sa aming mag-ina para sa amin hindi na sya yung taoong nakilala namin na nangakong hinding hindi kami iiwan hinding hindi kami pababayaan at habang buhay kaming tatlo kaming mag-anak magsasama sama sa hirap man o sa ginhawa habang buhay for eternity swear to god. sakit sobra please help us lord god amen.i fainted and fell