Hai cercato la traduzione di itago mo nang mabuti para hindi n... da Tagalog a Inglese

itago mo nang pribado hindi lihims
eyes is useless when the mind is blind

nagaral ng mabuti para hindi bumagsak
nagaral ng mabuti para hindi bumagsak

para hindi nila makalimutan
so that i will never forget

e checheck ko po ng mabuti para hindi na maulit
for not anymore

mag aral nang mabuti para maabot ang pangarap
study hard to reach the dream

pakiusap, tingnan mo nang mabuti ang aking anak.
please keep your eye on my child.

nag-aral siya nang mabuti para maging dalub-agham.
he studied very hard to become a scientist.

kilalanin mo nang mabuti ang isang tao kung nasa kanya ang hinahanap mung ugali gaya ng masipag at mabait at may respeto sa isang babae
kilalanin muna nang mabuti ang isang tao kung nasa kanya ang hinahanap mung ugali gaya ng masipag at mabait at may respeto sa isang babae in translate english

kung may baba man akong grado mag sisikap na akong mag aral nang mabuti para naman mga lalaki na yong grades ko tapos maging proud din yonv parents ko
kung may baba man akong grado mag sisikap na akong mag aral nang mabuti para naman mga lalaki na yong grades ko tapos maging proud din yonv parents ko

nakita ko ito kung saan nangyari ang krimen at tinago ko sa aking bulsa noong hindi nakatingin ang pulis kasi baka importanteng clue ito para hindi nila ako kasuhan.
i found this at the crime scene and i slipped it my pocket when the detective wasn't looking in case it's an important clue and could clear my name if they charge me.

pero natutunan ko sa aking magulang kung papano tumayo sa aking sariling paa saka kung papano ko mabigay ang pangangaylangan ng aking mga anak at asawa para hindi nila maranasan,ang hirap na buhay
but i learned from my parents how to stand on my own feet as well as how to give my children and spouses

ma salamat sa lahat salamat kase ikaw na ang nag palake samin ma sorry kung nilalabanan kita pero ma mahal na mahal kita at sana ma kahit damit lang regalo ko syo.sana magustohan mo .. kung di man tayo completo sa pasko masaya nmn ako kase may nanay akong ma pag mahal at ma mag aaral ako nang mabuti para makakuha ako nang magandang trabaho pag na tupad kona pangarap ko ma bibilhan kita nang bahay tas papagamot kona denn si loyd
thank you for everything, thank you because you are the one who raised us, i'm sorry if i'm fighting you, but i love you so much and i hope i can even wear clothes. my mother loves me and i will study hard so that i can get a good job when it comes to kona.

para saakin ang masasabi ko lang sayo maam gemma ay isa ka sa mabait ata mapag pasensyang guro kahit na medyo pasaway kaming mga studyaye mo hindi mo parin kami matiis. napaka husay mo mag turo at lahat ginagawa mo para hindi kami mabagsak sa subject mo. maraming salamat sayo maam gema sa pagtuturo mo samin kahit minsan hindi kami nakikipag coopirate pero promise maam magiging mabuti kaming mag aaral ng cabangan high school at parati mo kaming sinasabihan na mag aral ng mabuti para hindi kami mabagsak sa ibang subject at hindi lang sa subject mo.
for all i can say to you, maam gemma is one of the kind and patient teachers even though your students are a bit rebellious. you are so good at teaching and everything you do to keep us from falling prey to your subject. thank you very much for teaching us sometimes we are not coopirate but we promise that we will be good students in high school and you always tell us to study hard so that we can not

nemo ang batang papel rene villanueva(tagalog) si nemo ay isang batang yari sa ginupit na diyaryo. pinunit-punit, ginupit-gupit saka pinagdikit-dikit, si nemo ay ginawa ng mga bata para sa isang proyekto nila sa klase. ngayo’y bakasyon na. si nemo’y naiwang kasama ng ibang papel sa silid. nakatambak siya sa bunton ng mga maalikabok na polder at enbelop. isang araw, isang mapaglarong hangin ang nanunuksong umihip sa silid. inilipad niya sa labas si nemo. nagpalutang-lutang sa hangin si nemo. naroong tumaas siya; naroong bumaba. muntik na siyang sumabit sa mga sanga ng aratiles. nang mapadpad siya sa tabi ng daan, muntik na siyang mahagip ng humahagibis na sasakyan. inangilan siya ng dyip. binulyawan ng kotse. at sininghalan ng bus. mabuti na lamang at napakagaan ni nemo. nagpatawing-tawing siya sa hangin bago tuluyang lumapag sa gitna ng panot na damo sa palaruan. nakahinga nang maluwag si nemo. ngunit nagulantang siya sa dami ng nagtatakbuhang paa na muntik nang makayapak sa kaniya. naghahabulan ang mga bata at kay sasaya nila! araw-araw, tuwing hapon, pinanonood ni nemo ang mga naglalarong bata. inggit na inggit siya sa kanila. tuwing makikita niya ang mga bata sa palaruan, gustong-gusto rin niyang maging isang tunay na bata. “gusto kong tumawa tulad ng totoong bata! gusto kong tumakbo tulad ng totoong bata! gusto kong maghagis ng bola tulad ng totoong bata!” sabi nila, kapag may hiniling ka raw na gusto mong matupad, kailangang sabihin mo ito sa pinakamalayong bituin sa langit. kaya isang gabi, matiyagang nagbantay sa langit si nemo. hinintay niya ang paglabas ng pinakamalayong bituin. at nang makita niya ito, sinabi niya ang kaniyang hiling. “bituin, bituin, tuparin ngayon din ako’y gawing isang batang masayahin!” pumikit nang mariin na mariin si nemo. naramdaman niyang parang umiikot ang paligid at nagkakagulo ang mga busina ng sasakyan. totoong bata na si nemo! pagdilat niya’y kasama na niya ang kaniyang totoong tatay na walang trabaho, at totoong nanay na payat na payat, at walong totoong kapatid na ang ingay-ingay sa isang masikip, makipot, at tagpi-tagpi pero totoong bahay. “’wag kayong tatamad-tamad,” sigaw ng kaniyang totoong tatay. “magtrabaho kayo!” kaya napilitang tumakbo si nemo palabas ng bahay. palakad-lakad si nemo sa kalye. hindi niya pansin ang mga humahagibis na bus. hindi niya pansin ang mga humahagibis na dyip. isip siya nang isip kung paano makakatulong sa kaniyang totoong pamilya. kahit bata pa, napilitang maghanapbuhay si nemo. sa umaga’y nagtinda siya ng sampagita at humahabol-habol sa mga kotse. pagod na pagod si nemo araw-araw. pakiramdam niya, pabilis nang pabilis ang kaniyang pagtanda. kaya naisipan niyang pumasok sa eskuwela. sumilip siyang muli sa paaralang pinanggalingan niya. pero dahil marumi ang kaniyang suot at wala siyang sapatos, inirapan lang si nemo ng libro. “hindi ka bagay dito!” sabi ng libro. “ang baho-baho mo!” nagalit din sa kaniya ang mesa. “ang dumi-dumi mo!” sinigawan din siya ng pisara. “alis diyan!” kaya napilitang tumakbo si nemo. nagtatakbo siya nang nagtatakbo hanggang sa gilid ng dagat. sinabi ni nemo ang problema niya sa dagat pero naghikab lang ito. at kahit ang alon na puno ng layak ay nagtakip ng ilong nang maamoy siya. “’wag mo nang dagdagan ang basura dito!” sigaw nito kay nemo. malungkot na naglakad-lakad si nemo. at sa maraming kalye ng marusing na lungsod, sa bawat sulok ay may nakita siyang mga batang-kalye. may nagbebenta ng sampagita. may nagtitinda ng sigarilyo at diyaryo habang maliksing sumasabit-sabit sa mga sasakyan. may mga kalbo, galisin, at palaboy na yakap-yakap ang supot na plastik na kapag sinisinghot nila ay parang nagguguhit sa kanilang mukha ng mangmang na ngiti. may mga batang butuhan ang binti at malamlam ang mata na akay-akay ng matatatandang puti na parang kislap ng balisong ang kislap ng mata. “kay dami-dami palang batang kalye,” naisip ni nemo. kung gabi, kung halos hindi umihip ang mapanuksong hangin, ang mga batang kalye ay nagtitipon-tipon sa parke na may monumento ng bayaning may kipkip na libro. tumatakbo sila. naglulundagan. nagbibiruan. naghahagikgikan. pero napansin ni nemo na walang taginting ang kanilang halakhak. parang pumanaw na ang kislap sa sulok ng kanilang mata. sumama si nemo sa iba pang batang lansangan. nagtipon-tipon sila sa isang bahagi ng parke. at sa dilim ng gabi, nagsimula silang maglaro at magkantahan. nalaman ni nemo na marami palang batang tulad niya. mga batang lansangan, mga batang kailangang maghanapbuhay dahil sa kahirapan. tinipon ni nemo ang iba pang batang lansangan. nang magkuwentuhan sila, nalaman nilang pare-pareho pala ang kanilang gusto: mapagmahal na magulang, maayos na tahanan, masayang paaralan, at sapat na pagkain. ipinagtapat ni nemo ang lihim na kaniyang natuklasan. matutupad ang anumang pangarap kapag hiniling sa pinakamalayong bituin. sabay-sabay silang tumingala sa pinakamalayong bituin sa langit at hiniling nila ang lahat ng ito. “bituin, bituin, tuparin ngayon din lahat kami’y gawing batang masayahin.” sa isang iglap, lahat sila ay naging batang papel. inilipad sila ng hangin. kay gaan-gaan ng kanilang pakiramdam. kay saya-saya nila dahil malayo na sila sa magulong pamilya, malupit na eskuwela, at maingay na kalsada. nagtaka ang mga taong nakakita sa palutang-lutang na mga batang papel. marami ang naawa sa kanila. pero ang hindi nila alam, mas maligaya na ngayon ang mga batang papel, gaya ni nemo, kaysa mga totoong bata na kailangang makibaka at mabuhay sa malupit na kalsada. mula sa: ang gintong habihan: mga kuwentong premyado ng palanca. (1998). maynila: tahanan books for young readers
nemo the little paper rene villanueva (tagalog)