検索ワード: tinatahak ang landas (タガログ語 - 英語)

ang landas ay
the path is

nag krus ang landas
cross the path

mag-krus ang landas
cross the path

ang landas ng kayamanan
you are the treasure that i seek

kahulugan lumiko ang landas
meaning turn the path

para hindi maligaw ang landas
so as not to stray from the path

kasama ang landas ng buhay 1
life's path 1

magtagpo pa ang landas nating dalawa
the path will meet

balang araw magkukrus din ang landas natin
someday our path will cross

malayo pa ang landas na tatahakin naming mag-ina
there is still a long way to go

gamitin ang landas na ito upang mahanap ang lalagyan ng data
use this path to locate data fields

nagdaan pa ang mga araw at ang landas mo'y naligaw
lost the pat

his uncle made better decisions for him para hindi maligaw ang landas
so as not to go astray

kung wala ka ng karangalan bilang tagamasid para tahakin ang landas ng dugo at pagpatay...
if you have abandoned your honor as a watcher to tread the path of blood and carnage...

ang landas na kinuha ng mga maunlad na bansa ay hindi ginagarantiyahan ang parehong kapalaran para sa ilalim ng mga maunlad na bansa
the path taken by the developed countries does not guarantee the same fate for the under develop countriesdoes not guarantee

sa indya, ang landas ng laho ay babalat sa mga siyudad ng surat, indore, bhopal, varanasi at patna.
in india, the path of the eclipse will cover the cities of surat, indore, bhopal, varanasi and patna.

ang landas ng ebolusyon ng sars-cov-2 sa mga paniki, pangolin at iba pang mga mammal ay nananatiling nakatatag.
the evolutionary pathway of sars-cov-2 in bats, pangolins and other mammals remains to be established.

sa isang bagong patalastas ng kompanyang fiat, pinapakita ang mang-aawit at aktres na puerto rican na si jennifer lópez na minamaneho ang isang puting fiat 500c habang tinatahak ang mga kalye ng bronx, new york, kung saan siya isinilang at lumaki.
a recent commercial for fiat shows puerto rican singer and actress, jennifer lópez, riding a white fiat 500c on the streets of the bronx, new york, where she was born and raised. lópez talks about being from the neighborhood and how the place inspires her.

sana ayos ka lang, sana hindi ka papagutom, lagi kang magiingat palagi mong tatandaan na nandito lang ako sa tabi mo palagi, mahal na mahal kita kahit na hindi tayo nagkikita, pero alam ko naman balang araw magtatagpo din ang landas natin dalawa pero sa ngayon hindi pa kita makikita dahil wala akong pera hahaha kahit naman malayo tayo sa isat isa sayo lang tong puso ko ikaw lang laman nito hahahha sa totoo lang lahat ng lalaking nanliligaw saakin hindi ko sinasagot kase may asawa ako at alam mo
hope you are okay, hope you are not hungry, always be careful always remember that i am just beside you always, i love you even when we are not meeting, but i know that someday our path will be together but for now i can't see you because i have no money hahaha even though we are far from each other just my heart you are the only one

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay