検索ワード: kahiladman (セブアノ語 - タガログ語)

gikan sa mga kahiladman, nagtuaw ako kanimo, oh jehova.
mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, oh panginoon.

ug kini sila nangamuyo kaniya nga unta dili niya sila paadtoon ngadto sa kahiladman.
at ipinamamanhik nila sa kaniya na huwag silang paparoonin sa kalalimlaliman.

ang mga kahiladman mingtabon kanila; nangaunlod sila sa kahiladman ingon sa usa ka bato.
ang mga kalaliman ang tumatabon sa kanila: sila'y lumubog sa mga kalaliman, na parang isang bato.

gipahigda mo ako sa labing halalum nga gahong, sa mga mangitngit nga dapit, sa mga kahiladman.
iyong inilapag ako sa pinakamalalim na hukay, sa mga madilim na dako, sa mga kalaliman.

ang katubigan mitago sa ilang kaugalingon ug nangahimo ingon sa bato, ug ang ibabaw sa kahiladman natibugol.
ang mga tubig ay nakukubling gaya ng bato, at ang ibabaw ng kalaliman ay namumuno.

nakaadto ka ba sa mga tubod sa ilalum sa dagat? kun nakalakaw ka ba sa luklukanan sa kahiladman?
pumasok ka ba sa mga bukal ng dagat? o lumakad ka ba sa mga landas ng kalaliman?

ang kahiladman iyang gipabukal ingon sa usa ka kolon: ang dagat iyang gihimo nga ingon sa kolon nga haplas.
kaniyang pinagpapakuluan ang kalaliman na parang palyok: kaniyang ginagawa ang dagat na parang pamahid.

ang dautan giunlod ngadto sa kahiladman tungod sa iyang buhat nga dautan; apan ang matarung may usa ka dalangpanan sa iyang kamatayon.
ang masama ay manahagis sa kaniyang masamang gawa: nguni't ang matuwid ay may kanlungan sa kaniyang kamatayan.

ang katubigan nakakita kanimo, oh dios; ang katubigan nakakita kanimo, sila nangahadlok: ang mga kahiladman usab nangurog.
nakita ka ng tubig, oh dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

ang ginoo miingon: gikan sa basan pagapabalikon ko pagusab, pagapabalikon ko sila pag-usab gikan sa kahiladman sa dagat;
sinabi ng panginoon, ibabalik ko uli mula sa basan, ibabalik ko uli sila mula sa mga kalaliman ng dagat:

ang imong pagkamatarung sama sa mga bukid sa dios; ang imong mga paghukom usa ka dakung kahiladman: oh jehova, sa tawo ug sa mananap ikaw nagabantay.
ang iyong katuwiran ay gaya ng mga bundok ng dios: ang iyong mga kahatulan ay dakilang kalaliman: oh panginoon, iyong iniingatan ang tao at hayop.

apan bisan kinsa nga makaangin aron makasala ang usa niining mga gagmay nga nagasalig kanako, maayo pa lang unta hinoon alang kaniya kon gikahigtan siyag dakung galingan nga bato diha sa iyang liog ug gikalumsan siya sa kahiladman sa dagat.
datapuwa't sinomang magbigay ng ikatitisod sa isa sa maliliit na ito na nagsisisampalataya sa akin, ay may pakikinabangin pa siya kung bitinan ang kaniyang leeg ng isang malaking batong gilingan, at siya'y ilubog sa kalaliman ng dagat.

bisan sa dios sa imong amahan nga magatabang kanimo, ug sa makagagahum nga magapanalangin kanimo, sa mga panalangin nga gikan sa langit sa itaas, sa mga panalangin sa kahiladman nga anaa sa mga dughan ug sa taguangkan.
sa pamamagitan nga ng dios ng iyong ama, na siyang tutulong sa iyo, at sa pamamagitan ng makapangyarihan sa lahat, na siyang magpapala sa iyo, ng pagpapala ng langit sa itaas, pagpapala ng mga kalaliman na nalalagay sa ibaba, pagpapala ng mga dibdib at ng bahay-bata.

ang katubigan maoy nakapadaku niana, kahiladman maoy nagpatubo niana: ang mga suba niana nagadalagan libut sa iyang gitamnan; ug kana nagpadala sa iyang kasapaan ngadto sa tanang kakahoyan sa kapatagan.
kinakandili siya ng tubig, pinalalaki siya ng kalaliman: ang kaniyang mga ilog ay nagsisiagos sa palibot ng kaniyang kinatatamnan; at kaniyang pinaaagos ang kaniyang mga bangbang ng tubig sa lahat ng punong kahoy sa parang.

kay ako gitambog mo ngadto sa kahiladman, didto sa kinataliwad-an sa kadagatan, ug gilimisan ako sa lunop; ang tanan nimong mga balud ug ang imong dagkung mga bakat minglapaw kanako.
sapagka't inihagis mo ako sa kalaliman, sa gitna ng dagat, at ang tubig ay nasa palibot ko; ang lahat ng iyong alon at lahat ng iyong malaking alon ay umaapaw sa akin.

ang mga panganod sa kalangitan ingon og moawas, mga timailhan nga hapit na mohunong ang ulan, sama sa gugma dili ka makapahunong, paddle bisan kung nahibal-an nimo nga masakitan ka. ingon sa makapahimuot sa igdulungog, ang tagsatagsa ka tinulo maoy usa ka alawiton; ug ikaw nagasayaw sa kalipay sa katubigan: diin anaa ang baha sa gugma, ikaw nagalangoy. ang ulan mihunong na, ug ikaw gitabonan sa kasubo, ug ang imong kasingkasing daw anaa sa kahiladman sa dagat. ang imong pahiyom ug pahiyom nahuman na,
ang mga ulap sa langit ay tila naghahabulan, senyales na papatak na ang ulan, parang pag ibig na hindi mo mapigilan, tumampisaw ka kahit alam mong ika’y masasaktan. dagunot nito’y parang kaysarap sa pandinig, bawat patak ay piyesa ng himig, at ikay’y sumayaw sa ligaya ng tubig, nilangoy mo kung saan ang baha ng pag ibig. tumila ang ulan at ika’y nabalot ng lungkot, at ang puso mo’y wari’y nakulong sa laot. tumingala ka sa langit at ngiti mo’y nalukot tapos na ang laro, ika’y