검색어: waarderingsrapport (네덜란드어 - 프랑스어)

dit positieve effect van de vermogensoverdracht op de kredietwaardigheid van de bank is ook genoemd in het in opdracht van westlb in 1992 uitgevoerde wfa-waarderingsrapport.
cet effet positif du transfert sur la solvabilité de la banque a également été constaté dans l'évaluation de la wfa, réalisée en 1992 pour le compte de la westlb.

(198) eigen vermogen is evenwel niet alleen in prudentieel opzicht van belang. het eigen vermogen op de balans geeft geldschieters van de bank namelijk ook uitsluitsel over de solvabiliteit van de bank en bepaalt zodoende mede tegen welke voorwaarden de bank vreemd vermogen kan aantrekken. anders dan duitsland en westlb beweerden, houden crediteuren en ratingbureaus niet alleen rekening met het erkende eigen vermogen, maar ook met de algehele economische en financiële positie van de bank. bij een analyse van de kredietwaardigheid van een bank is het erkende eigen vermogen slechts een van de factoren die een rol spelen. deelstaat en westlb hebben 5,9 miljard dem (3,02 miljard eur) aangegeven als waarschijnlijke waarde bij een eventuele verkoop van wfa aan een derde partij. als deze raming niet redelijk was geweest, zouden de accountants van westlb niet hebben ingestemd met dit bedrag op de balans. het door bakred erkende bedrag van 4 miljard dem (2,05 miljard eur) berust op een zeer voorzichtige waardering van de toezichthoudende autoriteit. ook de voor bakred uitgevoerde waardering komt uit op een bedrag van 4 miljard dem (2,05 miljard eur) tot 5,4 miljard dem (2,76 miljard eur). het totale bedrag van 5,9 miljard dem (3,02 miljard eur) wordt daarom door een eventuele crediteur gezien als zekerheid voor zijn geld. de kredietwaardigheid van westlb wordt ermee verbeterd. dit positieve effect van de vermogensoverdracht op de kredietwaardigheid van de bank is ook genoemd in het in opdracht van westlb in 1992 uitgevoerde wfa-waarderingsrapport. aangezien het bedrag van 3,4 miljard dem (1,74 miljard eur) niet kan worden gebruikt voor uitbreiding van de commerciële activiteiten, maar wel het aanzien van de bank in de ogen van de crediteuren verbetert, kan de economische functie van dat bedrag — zelfs wanneer dat in de balans als eigen vermogen wordt opgevoerd — in dat opzicht op zijn minst worden vergeleken met een garantie.
(198) les capitaux propres ne doivent cependant pas être considérés uniquement sous l'angle prudentiel. l'importance des fonds propres figurant au bilanconstitue un indicateur de solidité pour les investisseurs et influe ainsi sur les conditions auxquelles une banque peut se procurer des capitaux à l'extérieur. contrairement à ce qu'avancent le gouvernement allemand et la westlb, les créanciers et les agences de notation s'intéressent non seulement aux fonds propres reconnus, mais aussi à la situation économique et financière générale de la banque. les fonds propres reconnus ne constituent qu'un élément de l'analyse de la solvabilité de la banque. le montant de 5,9 milliards de dem (3,02 milliards d'euros) a été fixé par le land et la westlb comme la valeur qui serait probablement obtenue en cas de vente de la wfa à un tiers. si cette somme n'avait pas été retenue, les experts économiques et financiers de la westlb n'auraient pas accepté de la conserver au bilan. les 4 milliards de dem (2,05 milliards d'euros) reconnus par l'office fédéral de contrôle du crédit sont le résultat de l'évaluation très prudente réalisée par cet organisme [une fourchette comprise entre 4 milliards de dem (2,05 milliards d'euros) et 5,4 milliards de dem (2,76 milliards d'euros)]. ainsi, un créancier potentiel considérera le montant total de 5,9 milliards de dem (3,02 milliards d'euros) comme un gage de sécurité; ce montant accroît donc la crédibilité de la westlb. cet effet positif du transfert sur la solvabilité de la banque a également été constaté dans l'évaluation de la wfa, réalisée en 1992 pour le compte de la westlb. dans la mesure où les 3,4 milliards de dem (1,74 milliard d'euros) ne peuvent servir à étendre les activités commerciales, mais contribuent à améliorer l'image de la banque aux yeux des créanciers, ils peuvent au moins être économiquement assimilés à une garantie — même s'ils sont inscrits au bilan comme capitaux propres.