검색어: nebesa (세르비아어 - 에스페란토어)

savi nebesa i sidje. mrak beše pod nogama njegovim.
li klinis la cxielon kaj iris malsupren; kaj densa mallumo estis sub liaj piedoj.

hvalite ga, nebesa nad nebesima i vodo nad nebesima!
gloru lin, plej supraj cxieloj, kaj la akvo, kiu estas super la cxielo.

goni ih gnevom, i istrebi ih ispod nebesa gospodnjih.
persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la cxielo de la eternulo.

oblaèim nebesa u mrak, i kostret im dajem za pokrivaè.
mi vestas la cxielon per mallumo, kaj sakajxon mi faras gxia kovrilo.

otkriæe nebesa bezakonje njegovo, i zemlja æe ustati na nj.
la cxielo malkovros liajn malbonagojn, kaj la tero levigxos kontraux lin.

pod sva nebesa pušta ga, i svetlost svoju do krajeva zemaljskih.
sub la tutan cxielon li kurigas tion, kaj sian lumon al la randoj de la tero.

koji je stvorio nebesa premudro; jer je doveka milost njegova;
kiu sagxege kreis la cxielon, cxar eterna estas lia boneco;

kad je uredjivao nebesa, onde bejah; kad je razmeravao krug nad bezdanom.
dum li firmigis la cxielojn, mi jam estis tie; dum li desegnis limojn sur la suprajxo de la abismo,

duhom je svojim ukrasio nebesa, i ruka je njegova stvorila prugu zmiju.
per lia spirito belegigxis la cxielo; lia mano trapikas la tordigxantan serpenton.

gle, ne veruje svecima svojim, i nebesa nisu èista pred oèima njegovim;
vidu, inter liaj sanktuloj ne cxiuj estas fidindaj, kaj la cxielo ne estas pura en liaj okuloj:

dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
ili levigxas gxis la cxielo, mallevigxas en la abismojn; ilia animo konsumigxas de sufero;

jer navalice neæe da znadu da su nebesa bila od pre i zemlja iz vode i usred vode božijom reèi.
cxar ili volonte forgesas, ke cxielo ekzistis de antikve, kaj tero kunmetita el akvo kaj meze de akvo, laux la vorto de dio;

nek se vesele nebesa, i zemlja se raduje; nek pljeska more i šta je u njemu;
gxoju la cxielo, kaj estu gaja la tero, bruu la maro, kaj cxio, kio gxin plenigas.

a sadašnja nebesa i zemlja tom istom reèi zadržana su te se èuvaju za dan strašnog suda i pogibli bezakonih ljudi.
sed la nuna cxielo kaj la tero per la sama vorto estas destinitaj por fajro, rezervate gxis la tago de jugxo kaj pereo de malpiuloj.

i opet: ti si, gospode, u poèetku osnovao zemlju, i nebesa su dela ruku tvojih:
kaj: en antikveco vi, ho eternulo, fondis la teron, kaj la cxielo estas la faro de viaj manoj.

i moja je ruka osnovala zemlju, i moja je desnica izmerila nebesa pedju; kad ih zovnem, svi dodju.
nur mia mano fondis la teron, kaj mia dekstra mano etendis la cxielon; se mi vokos ilin, ili starigxos kune.

pred njima æe se zemlja tresti, nebesa æe se pokolebati, sunce æe i mesec pomrknuti i zvezde æe ustegnuti svetlost svoju.
antaux ili skuigxas la tero, tremas la cxielo; la suno kaj la luno senlumigxas, kaj la steloj perdas sian brilon.

i poslaæe andjele svoje s velikim glasom trubnim; i sabraæe izbrane njegove od èetiri vetra, od kraja do kraja nebesa.
kaj li elsendos siajn angxelojn kun granda sono de trumpeto, kaj ili kolektos liajn elektitojn el la kvar ventoj, el limo gxis limo de la cxielo.

ali æe doæi dan gospodnji kao lupež noæu, u koji æe nebesa s hukom proæi, a stihije æe se od vatre raspasti a zemlja i dela što su na njoj izgoreæe.
sed la tago de la sinjoro venos, kvazaux sxtelisto; en tiu tago la cxielo forpasos kun mugxa bruego, kaj la elementoj brulante solvigxos, kaj la tero kaj la faritajxoj en gxi forbrulos.

ali hoæe li doista bog stanovati na zemlji? eto, nebo i nebesa nad nebesima ne mogu te obuhvatiti, a kamoli ovaj dom što ga sazidah?
cxu efektive dio logxus sur la tero? ja la cxielo kaj la cxielo de cxieloj ne povas vin ampleksi; des pli tion ne povas cxi tiu domo, kiun mi konstruis!