검색어: die rooi hennetjie (아프리칸스어 - 영어)

die rooi hennetjie
the little red chicken

die rooi draak
the red dragon

die seen rol die rooi bal
the sea roll the red ball

die dae van die rooi vlieer
the days of the red fleeter

die rooi komponent van die agtergrondkleur.
the red component of the background color.

die rooi ligte kos my 4 minute
those red lights made me lose all of four minutes.

kamerade van die rooi front... ..neergeskiet.
in 1933, we marched through that gate. - "comrades..." - grandpa!

kies uit die prentjies links en sit hulle op die rooi kolletjies
pick from the pictures on the left and put them on the red dots

hulle moes die teëls weer opbreek, die rooi was nie rooi genoeg nie.
she made them rip out the tiles. the red wasn't red enough.

en daarna is sy broer gebore aan wie se hand die rooi draad was. en hulle het hom serag genoem.
and afterward came out his brother, that had the scarlet thread upon his hand: and his name was called zarah.

hy het hulle uitgelei en wonders en tekens in egipteland en in die rooi see en die woestyn gedoen, veertig jaar lank.
he brought them out, after that he had shewed wonders and signs in the land of egypt, and in the red sea, and in the wilderness forty years.

deur die geloof het hulle die rooi see deurgegaan soos oor droë grond, terwyl die egiptenaars, toe hulle dit probeer, verdrink het.
by faith they passed through the red sea as by dry land: which the egyptians assaying to do were drowned.

beweeg die muis oor die rooi deel van die tuinslang. so word dit dan stuk vir stuk na die blomme gebring. oppas, want as jy van die tuinslang af wegbeweeg, beweeg die rooi deel terug.
move the mouse over the red part of the hose-pipe. this will move it, bringing it, part by part, up to the flowers. be careful, if you move off the hose, the red part will go back down.

daarop sê sy: soos julle sê, is dit goed; en sy het hulle laat gaan, en hulle het weggegaan; en sy het die rooi lyn aan die venster vasgebind.
and she said, according unto your words, so be it. and she sent them away, and they departed: and she bound the scarlet line in the window.

lila is groen. só omgewingsvriendelik dat sy miere met tabakstof verjaag en plantluise – suksesvol – met knoffel vermoor. in haar huis is daar ook geen spuitkannetjies nie, veral nie dié met gif vir vlieë of kakkerlakke nie. niks word ooit vergiftig nie – behalwe moontlik die kleremotte in haar rooi kombersie. dié kombers word gebêre, nege-en-twintig jaar lank al, in ‘n sak van ongebleikte linne wat haar ma spesiaal hiervoor gemaak het. elke keer as sy die kombers uit die sak skud, kan sy die begeerte om ‘n tydjie by die rooi pels van haar bokhaar te talm nie weerstaan nie. as ek ‘n kat was, het sy meermale gedink, sou ek die kombers knie, en kwyl soos ek knie. maar sy werk nie haar naels in die hare in nie. sy streel net ‘n stukkie van die rooi, besadig rooi soos die binnekant van ‘n ryp tamatie, teen haar wang. sy verbind die reuk van naftaleen met hierdie sagte, rooi vertroosting en weet: die reuk kan haar aan die slaap sus. dis 'n enkelbedkombers. warm, maar bykans gewigloos. winters haal sy dit uit, met 'n lekkerte en 'n gevoel van verwagting. dan gooi sy dit oor haar kant van haar man, daniel, se dubbelbed. sy deel haar liggaam en byna al haar geheime al meer as twee dekades lank met hom, maar nie haar rooi bokhaarkombersie nie. lila se ma het die kombers destyds vir haar in port elizabeth gekoop, die vakansie voor sy universiteit toe is in die boland. hulle het gewoon op 'n dorp in die groot-karoo waar haar stiefpa, oom kakie, 'n klerewinkel gehad het. hul huis was vas aan die winkel. daardie vakansie in port elizabeth het hulle nóg universiteitsgoed gekoop, maar dis net die kombers wat sy onthou. aan die einde van lila se eerste jaar op universiteit is sy vir die somervakansie huis toe. sy moes haar deel van die dubbelkoshuiskamer, waar die kombers heeljaar op haar bed gelê het, ontruim. alles is in die bagasiebak van die rambler rogue (wat oom kakie net 'n maand tevore op springfontein in die vrystaat gaan koop het) saam terug karoo toe. die kombers het langs haar op die agtersitplek gelê. in sy voue, versteek vir haar ma en oom kakie, was die jaar se ver¬rassings, die skrik, die nuwe, vreemde drome. sy sou nog besluit wat sy met hulle sou deel. een aand sit sy, haar ma en oom kakie oudergewoonte om die kombuistafel en luister radio¬nuus terwyl hulle vir die kos in die oond wag. oom kakie het vir elkeen 'n whisky gegooi; vir hulle 'n dubbel, vir haar 'n enkel. buite is die aarde steeds dor en hittig, al het die son al amper onder die spinnerakskaduweetjies van die sewejaarsoutbosse en die kankerbossies ingeglip. die geroesemoes buite en die dringende klop aan die agterdeur kom tegelyk. as iemand só hamer, is dit tyding. lila se ma het pas die boontjiestoof met aartappels en rys en tamatie¬en-uieslaai met asyn opgeskep. sy's nog maar halfpad deur toe, hande aan die voorskoot aan't afvee, toe dit van buite oopgegooi word. die vrou by die deur se oë, het lila terug op univer¬siteit vertel, is so groot soos sopkomme. agter haar gons 'n groeiende plaat mense, byna die hele dorp. dis 'n kabaal, uitroepe, mense wat verskrik rondhol. “die winkel brand, kakie, ruik julie mense dit nie?" die ou gebou, die solder, die trap, die breëplankvloere en kosyne vat die vlamme vinnig aan. so goed jy gooi 'n vrietjie13 in 'n kafhok, sou oom kakie later sê. die dorpen
lilac is green. so environmentally friendly that she repels ants with tobacco dust and kills aphids - successfully - with garlic. there are also no spray cans in her house, especially not those with poison for flies or cockroaches. nothing is ever poisoned - except possibly the clothes moths in her red blanket. this blanket has been stored, for twenty-nine years, in a bag of unbleached linen that her mother made especially for this. every time she shakes the blanket out of the bag,