검색어: pluvego (에스페란토어 - 크로아티아어)

pluvego
pljuskovi

de la pluvego de la montoj ili malsekigxas, kaj pro nehavado de rifugxejo ili cxirkauxprenas rokon.
oni kisnu na planinskom pljusku; bez skloništa uz hrid se zbijaju.

versxigxos kiel pluvo mia instruo, fluos kiel roso mia parolo, kiel pluvego sur verdajxon kaj kiel grandaj gutoj sur herbon.
nek' mi nauk daždi poput kiše, kao rosa rijeè nek' moja pada, kao kišica po mladoj zeleni, kao pljusak po travi velikoj!

al la negxo li diras:falu sur la teron; ankaux al la pluvego, al siaj fortaj pluvegoj.
kad snijegu kaže: 'zasniježi po zemlji!' i pljuskovima: 'zapljuštite silno!'

vi donas trinkon al gxiaj sulkoj, vi ebenigas gxiajn bulojn; per pluvego vi gxin moligas, vi benas gxiajn kreskajxojn.
ti pÓohodÄi zemlju i ti je nÓatopÄi, ÓobogatÄi nju veoma. božja se rijeka vodom napuni, ti pripravi ljudima žito. ovako pripremi zemlju:

kaj cxiu estos kiel sxirmilo kontraux vento, kiel rifugxejo kontraux pluvego, kiel torentoj da akvo en la stepo, kiel ombro de peza roko en lando dezerta.
svaki je kao zavjetrina, utoèište od nevremena, kao u sušnoj zemlji potoci, kao sjena u žednoj pustari.

kaj la eternulo auxdigos sian majestan vocxon, kaj la pezon de sia brako li vidigos en bolanta kolero kaj en flamo de ekstermanta fajro, en ventego kaj pluvego kaj sxtona hajlo.
jahve æe zagrmjet glasom velièajnim i pokazat ruku svoju što udara u jarosnu gnjevu, sred ognja zatornog, iz olujna pljuska i krupÄe kamene.

jen la sinjoro havas fortulon kaj potenculon; kiel hajla pluvego, kiel pereiga ventego, kiel inundo de forta disversxigxinta akvo, li potence jxetos ilin sur la teron.
evo, od gospoda jaki i moæni, kao pljusak s tuèom, kao vihor razorni, prolom oblaka i povodanj, i svom ih snagom na zemlju baca.

cxar vi farigxis fortikajxo por senhavulo, fortikajxo por malricxulo en lia mizero, rifugxejo kontraux pluvego, ombro kontraux varmego; cxar la spirito de potenculoj estas kiel pluvego kontraux muron.
jer ti si utoèište nevoljnom, utoèište ubogom u nevolji; ti si skrovište od pljuska i od žege zaklon, jer æud je silnièka kao pljusak zimski;

diru al tiuj, kiuj sxmiras per maltauxga mortero, ke gxi defalos; estos pluvego, kaj vi, sxtonoj de grandega hajlo, falos sur gxin, kaj forta vento gxin krevigos.
reci onima koji hoæe da se samo ožbuka: 'past æe!' udarit æe silan pljusak, oborit æu na nj grÓad kao kamenje, bjesnjet æe olujni vihori.