검색어: nawawalang yelo sa tubig (영어 - 타갈로그어)

inilagay sa tubig
inilagay nila sa tubig ang kanilang kamay

isulat mo sa tubig
isulat mo sa tubig

lumubog ang nato sa tubig
lumubog ang bato

basa ang mga kamay sa tubig
basain ang kamay ng maligamgam n tubig

bawal magtapon ng basura sa tubig
bawal magtapon ng basura sa tunig

dahil natunaw na ang harina sa tubig
dahil natunaw na ang harina sa tubig

gusto kong magbabad sa tubig sa sobrang init
gusto kong magbabad sa tubig

mas maganda na koryente ang mawala kaysa sa tubig. anu ba yan
walang kuryente at tubig

ang freezer ay nabuo ang yelo sa gilid
ang chest type freezer ay nabuo ang yelo sa gilid

ang nagpuyo sa among lugar sa sityo jumalon magkinahanglan ug supply sa tubig kay dili paigo ang tubig nga ni agas tungod saka hinay sa tubod sa tubig ug nagkihanglan ang mga konsomedor niine.aron adunay magamit sa adlaw adlaw ug adunay mainom.ang mga katawhan
ang supply sa among tubig dili kini paigo sa tibook lulopyo sa among sityo kay hinay ang tubod niine ug ug nagkihanglan ug dugangan ug gama ug thanked sa tubig aron aron mahagan usab ang uban nga walay tubig

marahang marahang manaog ka, irog, at kata’y lalakad, maglulunoy katang payapang payapa sa tabi ng dagat; di na kailangang sapnan pa ang paang binalat sibuyas, ang daliring garing at sakong na wari’y kinuyom na rosas! manunulay kata, habang maaga pa, sa isang pilapil na nalalatagan ng damong may luha ng mga bituin; patiyad na tayo ay maghahabulang simbilis ng hangin, nguni’t walang ingay, hangganq sa sumapit sa tiping buhangin… pagdating sa tubig, mapapaurong kang parang nanginigmi, gaga
marahang-marahang manaog ka, irog, at kata’y lalakad, maglulunoy katang payapang-payapa sa tabi ng dagat; di na kailangang sapnan pa ang paang binalat-sibuyas, ang daliring garing at sakong na wari’y kinuyom na rosas! manunulay kata, habang maaga pa, sa isang pilapil na nalalatagan ng damong may luha ng mga bituin; patiyad na tayo ay maghahabulang simbilis ng hangin, nguni’t walang ingay, hangganq sa sumapit sa tiping buhangin… pagdating sa tubig, mapapaurong kang parang nanginigmi, gaganyakin kata sa nangaroroong mga lamang-lati: doon ay may tahong, talaba’t halaang kabigha-bighani, hindi kaya natin mapuno ang buslo bago tumanghali? pagdadapit-hapon kata’y magbabalik sa pinanggalingan, sugatan ang paa at sunog ang balat sa sikat ng araw… talagang ganoon: sa dagat man, irog, ng kaligayahan, lahat, pati puso ay naaagnas ding marahang-marahan…