검색어: palawakin ang pananampalataya (타갈로그어 - 세부아노어)

at sinabi ng mga apostol sa panginoon, dagdagan mo ang pananampalataya namin.
ug ang mga apostoles miingon sa ginoo, "dugangi ang among pagtoo!"

gayon din naman ang pananampalataya na walang mga gawa, ay patay sa kaniyang sarili.
sa ingon usab niana, ang pagtoo patay kon kini walay binuhatan.

datapuwa't ngayong dumating na ang pananampalataya, ay wala na tayo sa ilalim ng tagapagturo.
apan karon nga ang pagtoo miabut na, wala na kita mailalum sa magtatagad;

nakipagbaka ako ng mabuting pakikipagbaka, natapos ko na ang aking takbo, iningatan ko ang pananampalataya:
gibugno ko na ang maayong pakigbugnoay, natapus ko na ang akong pagdalagan sa lumba, gikabantayan ko ang pagtoo.

ngayon, ang pananampalataya ay siyang kapanatagan sa mga bagay na hinihintay, ang katunayan ng mga bagay na hindi nakikita.
karon ang pagtoo mao ang pasalig kanato sa mga butang nga atong ginapaabut, ug ang panghimatuod sa pagkaanaa sa mga butang nga dili nato makita.

na sinasaksihan ko sa mga judio at gayon din sa mga griego ang pagsisisi sa dios, at ang pananampalataya sa ating panginoong jesucristo.
sa pagpanghimatuod sa atubangan sa mga judio ug sa mga gresyanhon mahitungod sa paghinulsol ngadto sa dios ug sa pagtoo kang jesu-cristo nga atong ginoo.

datapuwa't ibig mo bagang maalaman, oh taong walang kabuluhan, na ang pananampalataya na walang mga gawa ay baog?
apan, o tawong kulangkulang, buot ka bang masayud nga walay kapuslanan ang pagtoo nga bulag sa binuhatan?

sapagka't kung paanong ang katawan na walang espiritu ay patay, ay gayon din ang pananampalataya na walang mga gawa ay patay.
kay maingon nga patay ang lawas nga mahimulag sa espiritu, mao man usab patay ang pagtoo nga mahimulag sa binuhatan.

ang pananampalataya mo na nasa iyo ay ingatan mo sa iyong sarili sa harap ng dios. mapalad ang hindi humahatol sa kaniyang sarili sa bagay na kaniyang sinasangayunan.
ang pagtoo nga anaa kanimo, hupti kana diha lamang sa imong kaugalingon sa atubangan sa dios. malipayon ang tawo nga walay ikahukom batok sa iyang kaugalingon tungod sa butang nga iyang ginauyonan.

sapagka't kung silang nangasa kautusan ay siyang mga tagapagmana, ay walang kabuluhan ang pananampalataya, at nawawalang kabuluhan ang pangako:
kon ang mga nagpailalum sa kasugoan mao pa ang mga manununod, nan, ang pagtoo wala lamay bili ug ang saad wala lamay kapuslanan.

sa iba'y ang pananampalataya, sa gayon ding espiritu; at sa iba'y ang mga kaloob na pagpapagaling, sa iisang espiritu.
ngadto sa usa gihatag ang pagtoo pinaagi sa mao ra nga espiritu, ug ngadto sa usa gihatag ang mga hiyas sa pagpang-ayog mga sakit pinaagi sa mao rang usa ka espiritu;

kung ang sinoman ay sa pagkabihag, ay sa pagkabihag paroroon siya: kung ang sinoman ay papatay sa tabak, ay dapat siyang mamatay sa tabak. narito ang pagtitiyaga at ang pananampalataya ng mga banal.
kon adunay kinahanglan nga mabihag, sa pagkabihag mahiadto siya; kon adunay magapatay pinaagig pinuti, pinaagig pinuti kinahanglan pagapatyon siya.

datapuwa't layuan mo ang masasamang pita ng kabinataan, at sundin mo ang kabanalan, ang pananampalataya, ang pagibig, ang kapayapaan, kasama ng mga nagsisitawag sa panginoon mula sa pusong malinis.
likayi ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarung, ang pagtoo, ang gugma, ug ang pakigdinaitay, uban kanila nga nagasimba sa ginoo uban sa putli nga kasingkasing.

nguni't kung pinararamtan ng dios ng ganito ang damo sa parang, na ngayon ay buhay, at sa kinabukasan ay iginagatong sa kalan; gaano pa kaya kayo na di niya pararamtan, oh kayong mga kakaunti ang pananampalataya?
ug kon sa ingon gibistihan sa dios ang mga tanum nga karon buhi pa diha sa kaumahan ug ugma igasalibay na ngadto sa hudno, unsa ka labaw pa nga kamo iyang pagabistihan, o mga tawo nga diyutayg pagsalig?

nguni't kung pinararamtan ng dios ng ganito ang damo sa parang, na ngayon ay buhay, at sa kinabukasa'y iginagatong sa kalan, hindi baga lalonglalo na kayong pararamtan niya, oh kayong mga kakaunti ang pananampalataya?
ug kon sa ingon gibistihan sa dios ang mga tanum sa kaumahan, nga karon buhi pa apan ugma igasalibay na ngadto sa hudno, dili ba kamo labaw pa nga iyang pagabistihan, o mga tawo nga diyutayg pagsalig?

at sinabi niya sa kanila, bakit kayo'y nangatatakot, oh kayong kakaunti ang pananampalataya? nang magkagayo'y nagbangon siya, at sinaway ang mga hangin at ang dagat; at humusay na totoo ang panahon.
siya miingon kanila, "nganong nalisang man kamo, o mga tawong diyutayg pagsalig?" ug mibangon siya ug iyang gibadlong ang mga hangin ug ang lanaw; ug miabut ang dakung kalinaw.