검색어: natatakot akong masakatan (타갈로그어 - 영어)

natatakot akong magkamali
but i am afraid of what others will

natatakot akong umalis.
i am afraid to go.

natatakot akong masaktan muli
afraid of getting hurt

natatakot akong makalimutan mo ako
natatakot ako kapag iniwan mo na ako

kase natatakot akong mahusgahan ng tao
i'm ashamed to bring out my talent

natatakot akong mawala sa aking pamilya
im afraid of being alone

paano ako magmamahal kung natatakot akong mahulog
heart beat fast color and promises promises how to be brave how can i love when i'm afraid fall

natatakot akong sabihin na gusto kitang ligawan
i am afraid of everything

natatakot akong tuwing lalapit siya at titingnan ang aking ginagawa
i get scared every time he comes over and looks at what i’m doing

hindi ko magawa sapagkat natatakot akong sabihin sa kanya na nahulog ako at parang mayroon na siya mahal
i can't because i'm afraid to tell him that i fell as long as i can and it seems like he already has

alm mo bang mahal na kita, sana totoo ka na kasi alam mo natatakot akong magmahal ulit kasi takot na akong iwan ulit.
alm mo bang mahal na kita, sana totoo ka na kasi alam mo natatakot akong magmahal ulit kasi takot na akong leave again.

sa wakas ay nagpasya akong magsulat ng isang bagay na natatakot akong isulat ang aking sariling mga saloobin sa papel na hindi ko talaga alam kung bakit, marahil ito ay kung paano ako nag - cringe tuwing nanonood ako ng pelikula at malakas na binabasa ng narrator ang kanyang entry sa papel tulad ng cliche na siya ngunit natanto ko, whatevs, ito ang aking mga saloobin.
honestly, i don't know where to even begin my mind is currently a complete vortex of thoughts racing and crashing into each other.that means this will be a messy explosion of thought to paper.im hoping this will help me make sense of things, or at minimum provide some sort of relief as journaling always used to.

alam nating lahat na ang kaligayahan ay ang pinakamagandang pakiramdam, ngunit para sa akin ay natatakot akong maging masaya, bakit? dahil alam kong hindi permanenteng pakiramdam ito, coz kapag ang iyong masaya ay magpapasaya sa iyo sa parehong oras, gusto ko lang tumahimik ngunit mapagmasid dahil alam kong hindi ako magiging malungkot, hindi ko kailangan ng ibang tao na gawin ang aking sarili masaya pero ako ang makapagpapasaya sa sarili ko
we all know that happiness is the best feeling,but for me im afraid to be happy ,why? because i know its not permanent feeling at all,because when your happy it will makes you sad at the same time,i just want to be silent but observant becausei know i am not going to be sad, i dont need other people to make myself happy but i'm the one who can make myself happy