검색어: tumatalon sa tuwa (타갈로그어 - 영어)

tumatalon sa tuwa
jumping play

lumundag sa tuwa
the dog is chasing you

nag uumapaw sa tuwa
overflowing with

umiiyak si cj sa tuwa
umiiyak ang aking puso sa tuwa

umaapaw sa tuwa ang puso ko sa iyo
my heart is overflowing with joy

kailan ang pinakahuling beses na tumalon ka sa tuwa?
when was the last time you jumped of joy?

nararamdaman ba ng iyong puso ang katulad na paraan ng aking ginagawa kapag ikaw ay malapit sa akin ay pinapagpaligaya mo ang aking puso sa tuwa sa lahat ng oras na minamahal kita hangga't maaari mong isipin
does your heart feel the same way mine does when you are close to me you make my heart leap with excitement all the time i love you as much as you can imagine

c/para sa tao na nag papa saya sa akin pinaka masaya noong makita kang muli sa tagal ng panahon marami ng napag daanan naranasan lungkot saya noong hndi pa kita nakakasama nakikita ngunit ng makita kita hindi ko rin nmn alam na makikita pa kita pero siguro tadhana yung nagdala sa akin sayo maraming masakit sa puso ko pero dumating ka kaya nawala lahat ng lungkot ng puso ko pero alam kung kahit ikaw yung nagpapasaya sa akin ng sobra sobra pag nakikita kita parang tumatalon sa saya yung puso k
c/for the person who made me happy i was most happy when i saw you again during the time i went through a lot of things i went through sad i was happy when i wasn't with you yet i see but when i see you i also don't know that i'll see you again but maybe destiny the one who brought me to you there is a lot of pain in my heart but you came so i lost all the sadness of my heart but i know if even you are the one who makes me happy so much when i see you my heart seems to jump for joy

noong unang panahon, sa isang bayan sa laguna matatagpuan ang napakaraming mga puno na may mga bilog-bilog na bunga. mukhang masarap ang prutas ngunit wala sino man ang mangahas na kumain nito sapagkat ang mga bunga ay lason. ni lumapit sa nasabing puno ay ayaw gawin ng mga taong bayan. napatunayan nilang lason ang mga bunga nang isang araw ay may napadpad na manlalakbay sa kanilang bayan. dahil sa pagod, naupo ang matanda sa ilalim ng nasabing puno upang makapagpahinga. nang makita ng manlalakbay ang mga nakasabit na bunga ay bigla niyang naalala ang kanyang gutom at pumitas ng mga ito. may isa sa mga taong bayan ang nakakita nang isubo ng matanda ang bunga. tinangka niya itong pigilan ngunit huli na ng naabutan niya ang matanda. nakain na nito ang lasong bunga at unti-unti na itong nangingisay at bumubula ang bibig. dahil sa pangyayaring ito, mas lalong natakot ang mga taong bayan na lumapit sa puno. sumapit ang isang matinding tagtuyot sa lugar. namatay ang mga pananim at ang tanging natira ay ang mga lasong puno na hitik na hitik sa bunga. taimtim na nag-dasal ang mga taong bayan na matapos na sana ang tagtuyot upang sila ay muling makapagtanim at makapag-ani ng makakain sapagkat malapit ng maubos ang naka-imbak nilang pagkain. isang araw sa kainitan ng tanghali, isang mahiwagang babae ang dumating at kumatok sa mga pintuan ng mga taong bayan. nanlilimos ang magandang babae ng makakain. ngunit walang maibigay ang mga tao sapagkat salat din sila sa pagkain. isang bata ang lumapit sa magandang babae at nagbigay ng kapiranggot na makakain. pagpasensyahan na daw niya ito dahil iyon na lamang ang natitira niyang pagkain. napangiti ang babae at kinuha ang pagkaing inabot ng bata. pinanood ng bata ang babae habang ito ay kumakain. pagkatapos kumain, tinanong ng babae ang bata kung bakit nila nasabing salat sila sa pagkain samantalang marami namang bunga ang kanilang mga punong-kahoy. ikinuwento ng bata sa babae na lason ang mga bungang ito. napangiti ang babae at umiling ito. pumitas siya ng bunga at pinisil ito hanggang sa lumabas ang laman. bago pa man napigilan ng bata ang babae ay naisubo na nito ang puting laman ng bunga. nagtaka ang bata sapagkat walang nangyari sa babae; sa halip nakangiti nitong ibinigay ang prutas sa bata na siya namang tinikman din ang bunga. masarap at manamis-namis ang prutas. sa tuwa ng bata ay napasigaw ito at tinawag ang mga kapitbahay upang matikman din nila ang prutas. nagsilabasan ang mga taong bayan. noong una ayaw nilang paniwalaan ang bata ngunit di naglaon ay tinikman din nila ito at napag-alaman ngang matamis ang bunga. hinanap nila ang magandang babae upang pasalamatan ngunit wala na ito. naniniwala silang tinanggal ng mahiwagang babae ang lason sa mga bunga. simula ang dating "lason" ay naging "lansones".
alamat ng buod ng lansones