검색어: mangeaient (프랑스어 - 그리스어)

un jour que les fils et les filles de job mangeaient et buvaient du vin dans la maison de leur frère aîné,
Ημεραν δε τινα οι υιοι αυτου και αι θυγατερες αυτου ετρωγον και επινον οινον εν τη οικια του αδελφου αυτων του πρωτοτοκου.

il aurait bien voulu se rassasier des carouges que mangeaient les pourceaux, mais personne ne lui en donnait.
Και επεθυμει να γεμιση την κοιλιαν αυτου απο των ξυλοκερατων, τα οποια ετρωγον οι χοιροι, και ουδεις εδιδεν εις αυτον.

au bout de dix jours, ils avaient meilleur visage et plus d`embonpoint que tous les jeunes gens qui mangeaient les mets du roi.
Και μετα το τελος των δεκα ημερων τα προσωπα αυτων εφανησαν ωραιοτερα και παχυτερα εις την σαρκα παρα παντων των νεανισκων, οιτινες ετρωγον τα εδεσματα του βασιλεως.

ce qui arriva du temps de lot arrivera pareillement. les hommes mangeaient, buvaient, achetaient, vendaient, plantaient, bâtissaient;
Ομοιως και καθως εγεινεν εν ταις ημεραις του Λωτ ετρωγον, επινον, ηγοραζον, επωλουν, εφυτευον, ωκοδομουν

il parlait encore, lorsqu`un autre vint et dit: tes fils et tes filles mangeaient et buvaient du vin dans la maison de leur frère aîné;
Ενω ουτος ετι ελαλει, ηλθε και αλλος και ειπεν, Οι υιοι σου και αι θυγατερες σου ετρωγον και επινον οινον εν τη οικια του αδελφου αυτων του πρωτοτοκου

dans la corbeille la plus élevée il y avait pour pharaon des mets de toute espèce, cuits au four; et les oiseaux les mangeaient dans la corbeille au-dessus de ma tête.
εν δε τω κανιστρω τω ανωτερω ησαν εκ παντων των φαγητων του Φαραω, της τεχνης του αρτοποιου και τα πτηνα ετρωγον αυτα εκ του κανιστρου επανωθεν της κεφαλης μου.

À l' école primaire, j' ai appris que les vaches mangeaient de l' herbe, qu' elles étaient des ruminants.
Στο δημοτικό σχολείο έμαθα ότι οι αγελάδες τρώνε χόρτο, ότι είναι μηρυκαστικά.

il arriva, un jour de sabbat appelé second-premier, que jésus traversait des champs de blé. ses disciples arrachaient des épis et les mangeaient, après les avoir froissés dans leurs mains.
Κατα δε το δευτεροπρωτον σαββατον διεβαινεν αυτος δια των σπαρτων και οι μαθηται αυτου ανεσπων τα σταχυα και ετρωγον, τριβοντες με τας χειρας.

que mangeaient les romains au début de notre ère ? quels étaient leurs problèmes de santé ? comment vivaient les riches ? les pauvres ? une partie des réponses à ces questions se trouvent dans des squelettes d’habitants d’oplontis, une petite ville située à quelques encablures de la célèbre pompéi. les squelettes, trouvés dans une cave, sont ceux d’habitants de la ville qui s’y sont réfugiés en 79, quand le vésuve a détruit ces villes du sud de l’italie. ils pensaient que cette cave les abriterait des cendres volcaniques, mais ils y périrent, comme des milliers d’autres personnes. retrouvés dans les années 1980, ces squelettes sont restés en bon état, malgré les deux millénaires qui séparent la mort de leurs propriétaires et les fouilles archéologiques. age. premier enseignement livré par ces cinquante squelettes : les romains de l’époque n’étaient pas plus petits que les napolitains d’aujourd’hui, et il y avait beaucoup de personnes âgées parmi les personnes mortes dans cette cave. “la vérité, c’est que l’enfance était une période dangereuse de la vie. toutes sortes de maladies contre lesquelles nous sommes vaccinés aujourd’hui ou que l’on peut soigner avec des antibiotiques faisaient des ravages. seulement la moitié des enfants passaient l’âge de 10 ans. mais passé le cap des 10 ans, on pouvait envisager une espérance de vie raisonnable, dans l’acception actuelle du terme”, explique la bbc. maladies. les maladies infectieuses laissent des traces sur les restes d’un humain et notamment dans l’émail des dents. les scientifiques qui ont étudié ces vestiges se sont ainsi aperçus que des jumeaux étaient très probablement atteints d’une syphilis congénitale. “si cette découverte était confirmée, elle invaliderait l’hypothèse selon laquelle cette maladie a été importée en europe du nouveau monde découvert par christophe colomb à la fin du xve siècle“, remarque le média public britannique. alimentation. selon ces recherches et celles effectuées dans les égouts d’herculanum, une ville proche, il n’y avait qu’une différence ténue entre l’alimentation des riches et celle des pauvres à cette époque : “les personnes ordinaires avaient un régime fabuleux : oursins, figues, œufs et poulet.”
Αυτό που οι Ρωμαίοι έτρωγαν την έναρξη της εποχής μας; Ποια ήταν τα προβλήματα υγείας τους; Πώς οι πλούσιοι; Οι φτωχοί; Ορισμένες απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά βρίσκονται στο σκελετούς των ανθρώπων oplontis, μια μικρή πόλη που δεν απέχει πολύ από την περίφημη Πομπηία. Οι σκελετοί που βρέθηκαν σε ένα κελάρι, είναι εκείνες των κατοίκων της πόλης που κατέφυγαν στο 79, όταν ο Βεζούβιος κατέστρεψε τις πόλεις της νότιας Ιταλίας. Σκέφτηκαν ότι αυτό θα στεγάσει το υπόγειο της ηφαιστειακής στάχτης, αλλά έχασαν τη ζωή τους, όπως και χιλιάδες άλλοι. Βρέθηκε στη δεκαετία του 1980, αυτές οι σκελετοί διατηρούνται σε καλή κατάσταση, παρά τις δύο χιλιετίες που χωρίζουν τον θάνατο των ιδιοκτητών τους και αρχαιολογικές ανασκαφές. Ηλικίες. Πρώτο μάθημα που παραδίδεται από αυτές τις πενήντα σκελετούς: οι Ρωμαίοι της εποχής δεν ήταν μικρότερο από το σημερινό Ναπολιτάνοι, ενώ υπήρχαν και πολλοί ηλικιωμένοι μεταξύ των νεκρών στο κελάρι. Η αλήθεια είναι ότι η παιδική ηλικία ήταν μια επικίνδυνη περίοδο της ζωής. Όλα τα είδη των νόσων κατά την οποία έχουν εμβολιαστεί σήμερα ή που μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά ήταν σπέρνει τον όλεθρο. Μόνο τα μισά από τα παιδιά πέρασαν την ηλικία των 10 ετών. Αλλά μετά από το ορόσημο των 10 ετών, θα μπορούσε κανείς να εξετάσει ένα εύλογο προσδόκιμο ζωής, κατά την τρέχουσα έννοια του όρου », εξηγεί