검색어: manasija (세르비아어 - 터키어)

tako dobiše nasledstvo sinovi josifovi, manasija i jefrem.
böylece yusufun soyundan gelen manaşşe ve efrayim paylarını almış oldular.

sinovi josifovi po porodicama svojim: manasija i jefrem;
boylarına göre yusufun oğulları: manaşşe ve efrayim.

a ezekija rodi manasiju, a manasija rodi amona. a amon rodi josiju.
hizkiya manaşşenin babasıydı, manaşşe amonun babasıydı, amon yoşiyanın babasıydı,

on èinjaše što je zlo pred gospodom, kao što je èinio manasija, otac njegov.
amon da babası manaşşe gibi rabbin gözünde kötü olanı yaptı.

moj je galad, moj je manasija, jefrem je krepost glave moje, juda skiptar moj,
yahuda asam.

ali manasija zavede judu i jerusalim, te èiniše gore nego narodi koje istrebi gospod ispred sinova izrailjevih.
ancak manaşşe yahudalılarla yeruşalimde yaşayanları öylesine yoldan çıkardı ki, rabbin İsrail halkının önünde yok ettiği uluslardan daha çok kötülük yaptılar.

ali se ne ponizi pred gospodom, kao što se ponizi manasija otac njegov; nego isti amon još više grešaše.
ancak rabbin önünde alçakgönüllülüğü takınan babası manaşşenin tersine, giderek suçunu artırdı.

ali ne poslušaše, jer ih zavede manasija, te èiniše gore nego narodi koje istrebi gospod ispred sinova izrailjevih.
ama halk kulak asmadı. manaşşe onları öylesine yoldan çıkardı ki, rabbin İsrail halkının önünde yok ettiği uluslardan daha çok kötülük yaptılar.

i prvencu nadede josif ime manasija, govoreæi: jer mi bog dade da zaboravim svu muku svoju i sav dom oca svog.
yusuf ilk oğlunun adını manaşşe koydu. ‹‹tanrı bana bütün acılarımı ve babamın ailesini unutturdu›› dedi.

ali se gospod ne povrati od žestine velikog gneva svog, kojom se beše raspalio gnev njegov na judu za sve draženje kojim ga beše dražio manasija.
oysa manaşşe işlediği suçlarla rabbi öyle öfkelendirmişti ki, rab yahudaya karşı alevlenen öfkesinden vazgeçmedi

i moleæi se umoli mu se, te usliši molitvu njegovu i povrati ga u jerusalim na carstvo njegovo. tada pozna manasija da je gospod bog.
rabbe yalvarınca rab yakarışını, duasını duydu ve onu yine yeruşalime, krallığına getirdi. İşte o zaman manaşşe rabbin tanrı olduğunu anladı.

a izrailj pruživši desnu ruku svoju metnu je na glavu jefremu mladjem, a levu na glavu manasiji, tako namestivši ruke navlaš, ako i jeste manasija bio prvenac.
İsrail ellerini çapraz olarak uzattı, sağ elini küçük olan efrayimin, sol elini manaşşenin başına koydu. oysa ilkin manaşşe doğmuştu.

i oltare na krovu sobe ahazove, koje behu naèinili carevi judini, i oltare koje beše naèinio manasija u oba trema doma gospodnjeg, pokvari car, i uzevši ih odande baci prah od njih u potok kedron.
ahazın yukarı odasının damında yahuda krallarının yaptırdığı sunakları da, rabbin tapınağının iki avlusunda manaşşenin yaptırdığı sunakları da yıktı; onları kırıp parçalayarak tozlarını kidron vadisine saçtı.

i poèinu jezekija kod otaca svojih, i pogreboše ga iznad grobova sinova davidovih; i uèiniše mu na smrti èast svi judejci i jerusalimljani. a na njegovo se mesto zacari manasija, sin njegov.
hizkiya ölüp atalarına kavuşunca, davutoğulları'nın mezarlarının üst kesimine gömüldü. bütün yahuda ve yeruşalim halkı onu saygıyla andı. yerine oğlu manaşşe kral oldu.

a manasija ne izagna stanovnike iz vet-sana i sela njegovih, ni iz tanaha i sela njegovih, ni stanovnike iz dora i sela njegovih, ni stanovnike iz ivleama i sela njegovih, ni stanovnike iz megida i sela njegovih; i hananeji stadoše živeti u toj zemlji.
manaşşeoğulları beytşean, taanak, dor, yivleam, megiddo ve bunların çevre köylerindeki halkı kovmadı. Çünkü kenanlılar bu topraklarda kalmakta kararlıydı.