Je was op zoek naar: en die son so geel soos goud glimlag helder (Afrikaans - Engels)

die son en die wind
die son en die wind

"goeie naand, liewe son!" en die son antwoord nie
"good evening, dear sun!" and the sun doesn't reply.

waarom die son en die maan in die lug woon
why the sun and moon live in the sky

en die son antwoord: "gaan bars, ek is nou in die weste!"
"screw you, i'm in the west now!"

en die son gaan op, en die son gaan onder, en hy hyg na die plek waar hy opgaan.
the sun also ariseth, and the sun goeth down, and hasteth to his place where he arose.

en die son het vir hom opgegaan net toe hy pnuel verby was; en hy was mank aan sy heup.
and as he passed over penuel the sun rose upon him, and he halted upon his thigh.

so het hulle dan verder verbygetrek; en die son het vir hulle ondergegaan by gíbea wat aan benjamin behoort.
and they passed on and went their way; and the sun went down upon them when they were by gibeah, which belongeth to benjamin.

die son en die maan word duister, en die sterre trek hulle glans in.
the sun and the moon shall be darkened, and the stars shall withdraw their shining.

die son sal verander in duisternis en die maan in bloed voordat die groot en deurlugtige dag van die here kom.
the sun shall be turned into darkness, and the moon into blood, before that great and notable day of the lord come:

en die lig van die maan sal wees soos die lig van die son, en die lig van die son sal sewevoudig wees, soos die lig van sewe dae, op die dag as die here die breuk van sy volk verbind en die wond gesond maak wat aan hulle geslaan is.
moreover the light of the moon shall be as the light of the sun, and the light of the sun shall be sevenfold, as the light of seven days, in the day that the lord bindeth up the breach of his people, and healeth the stroke of their wound.

maar in daardie dae, ná dié verdrukking, sal die son verduister word, en die maan sal sy glans nie gee nie,
but in those days, after that tribulation, the sun shall be darkened, and the moon shall not give her light,

hulle sal geen honger en geen dors hê nie, en die woestyngloed en die son sal hulle nie steek nie; want hulle ontfermer sal hulle lei en hulle saggies aanbring na die fonteine van water.
they shall not hunger nor thirst; neither shall the heat nor sun smite them: for he that hath mercy on them shall lead them, even by the springs of water shall he guide them.

kyk, ek sal die skaduwee op die grade wat dit gedaal het deur die son op die grade van agas se sonnewyser, laat teruggaan, tien grade agteruit. en die son het tien grade teruggegaan op die grade wat dit gedaal het.
behold, i will bring again the shadow of the degrees, which is gone down in the sun dial of ahaz, ten degrees backward. so the sun returned ten degrees, by which degrees it was gone down.

en as ek jou uitblus, sal ek die hemel oordek en sy sterre verdonker; ek sal die son met wolke oordek, en die maan sal sy lig nie laat skyn nie.
and when i shall put thee out, i will cover the heaven, and make the stars thereof dark; i will cover the sun with a cloud, and the moon shall not give her light.

en hy het die afgodspriesters uitgeroei wat deur die konings van juda aangestel was om op die hoogtes in die stede van juda en in die omgewing van jerusalem rook te laat opgaan, en ook die wat vir baäl, vir die son en die maan en die sterrebeelde en die hele leër van die hemel offerrook laat opgaan het.
and he put down the idolatrous priests, whom the kings of judah had ordained to burn incense in the high places in the cities of judah, and in the places round about jerusalem; them also that burned incense unto baal, to the sun, and to the moon, and to the planets, and to all the host of heaven.

en nou, kyk, die hand van die here is op jou, en jy sal blind wees en die son 'n tyd lank nie sien nie. en onmiddellik het daar donkerheid en duisternis op hom geval, en hy het rondgegaan en gesoek na mense wat hom by die hand kon lei.
and now, behold, the hand of the lord is upon thee, and thou shalt be blind, not seeing the sun for a season. and immediately there fell on him a mist and a darkness; and he went about seeking some to lead him by the hand.

lila is groen. só omgewingsvriendelik dat sy miere met tabakstof verjaag en plantluise – suksesvol – met knoffel vermoor. in haar huis is daar ook geen spuitkannetjies nie, veral nie dié met gif vir vlieë of kakkerlakke nie. niks word ooit vergiftig nie – behalwe moontlik die kleremotte in haar rooi kombersie. dié kombers word gebêre, nege-en-twintig jaar lank al, in ‘n sak van ongebleikte linne wat haar ma spesiaal hiervoor gemaak het. elke keer as sy die kombers uit die sak skud, kan sy die begeerte om ‘n tydjie by die rooi pels van haar bokhaar te talm nie weerstaan nie. as ek ‘n kat was, het sy meermale gedink, sou ek die kombers knie, en kwyl soos ek knie. maar sy werk nie haar naels in die hare in nie. sy streel net ‘n stukkie van die rooi, besadig rooi soos die binnekant van ‘n ryp tamatie, teen haar wang. sy verbind die reuk van naftaleen met hierdie sagte, rooi vertroosting en weet: die reuk kan haar aan die slaap sus. dis 'n enkelbedkombers. warm, maar bykans gewigloos. winters haal sy dit uit, met 'n lekkerte en 'n gevoel van verwagting. dan gooi sy dit oor haar kant van haar man, daniel, se dubbelbed. sy deel haar liggaam en byna al haar geheime al meer as twee dekades lank met hom, maar nie haar rooi bokhaarkombersie nie. lila se ma het die kombers destyds vir haar in port elizabeth gekoop, die vakansie voor sy universiteit toe is in die boland. hulle het gewoon op 'n dorp in die groot-karoo waar haar stiefpa, oom kakie, 'n klerewinkel gehad het. hul huis was vas aan die winkel. daardie vakansie in port elizabeth het hulle nóg universiteitsgoed gekoop, maar dis net die kombers wat sy onthou. aan die einde van lila se eerste jaar op universiteit is sy vir die somervakansie huis toe. sy moes haar deel van die dubbelkoshuiskamer, waar die kombers heeljaar op haar bed gelê het, ontruim. alles is in die bagasiebak van die rambler rogue (wat oom kakie net 'n maand tevore op springfontein in die vrystaat gaan koop het) saam terug karoo toe. die kombers het langs haar op die agtersitplek gelê. in sy voue, versteek vir haar ma en oom kakie, was die jaar se ver¬rassings, die skrik, die nuwe, vreemde drome. sy sou nog besluit wat sy met hulle sou deel. een aand sit sy, haar ma en oom kakie oudergewoonte om die kombuistafel en luister radio¬nuus terwyl hulle vir die kos in die oond wag. oom kakie het vir elkeen 'n whisky gegooi; vir hulle 'n dubbel, vir haar 'n enkel. buite is die aarde steeds dor en hittig, al het die son al amper onder die spinnerakskaduweetjies van die sewejaarsoutbosse en die kankerbossies ingeglip. die geroesemoes buite en die dringende klop aan die agterdeur kom tegelyk. as iemand só hamer, is dit tyding. lila se ma het pas die boontjiestoof met aartappels en rys en tamatie¬en-uieslaai met asyn opgeskep. sy's nog maar halfpad deur toe, hande aan die voorskoot aan't afvee, toe dit van buite oopgegooi word. die vrou by die deur se oë, het lila terug op univer¬siteit vertel, is so groot soos sopkomme. agter haar gons 'n groeiende plaat mense, byna die hele dorp. dis 'n kabaal, uitroepe, mense wat verskrik rondhol. “die winkel brand, kakie, ruik julie mense dit nie?" die ou gebou, die solder, die trap, die breëplankvloere en kosyne vat die vlamme vinnig aan. so goed jy gooi 'n vrietjie13 in 'n kafhok, sou oom kakie later sê. die dorpen
lilac is green. so environmentally friendly that she repels ants with tobacco dust and kills aphids - successfully - with garlic. there are also no spray cans in her house, especially not those with poison for flies or cockroaches. nothing is ever poisoned - except possibly the clothes moths in her red blanket. this blanket has been stored, for twenty-nine years, in a bag of unbleached linen that her mother made especially for this. every time she shakes the blanket out of the bag,