Je was op zoek naar: jou ma se poes in n fishpaste jar (Afrikaans - Engels)

jou ma se poes in
anna se poes

jou ma se poes
your mother's nut

jou ma se made in china poes
your mom's made in china pussy

jou ma se gat
imbongolo zikanyoko

jou ma se naam?
your mother's name?

jou ma se nommer
jou ma se nommer

binnie in jou ma se moer
your mother's nut

jou ma se kind ek sal bliksem jou
come on drink up

ek was jou ma se eerste kerêl.
i was your mother's first boyfriend.

wat is die naam van jou ma se werk doenny
what is the name of your mother's job done

jy eindig tjankend soos 'n hond op jou ma se graf.
you end up howling at the grave of your mother like a stray dog.

belangrike nationale tydens jou ma se tiener jare veral aspekte wat vroue geraak het
important nationals during your mother's teenage years especially aspects that affected women

met geen ander erfgenaam, is jou ma se huis nou joune. plus die bedrag van ...
with no other heir your mother's house is now yours.

dit was die opskrif van alle skool opstelle in die eerste week van ‘n nuwe kwartaal. ‘n ramp vir die wat nêrens was nie en ‘n frustrasie vir die wat te veel nuwe plekke moes spel of beskryf. “en toe gaan ons see toe…. en toe kry ons presente… en toe … – arme juffrou! ek lag dus (senuagtig) vir my selfopgelegde taak om dit as blog titel te kies! kersfees op strandfontein aan die weskus is tradisie en buiten daai een jaar toe chemo ingemeng het, is dit al wat ons ken. vanjaar het kleinsus egter bepaal dat almal kaap toe moet kom vir amelia se doop en ‘n familie kersfees wat ongetwyfeld nie gou weer moontlik sal wees nie. ons kies verblyf op melkbosstrand met steeds ‘n ordentlike seeuitsig en organiseer die koekblikke, padkos, geskenke, uitrustings vir familiefotosessies, leesboeke, kersversierings en alles wat ons dink ons buitengewone kersfees nodig gaan hê. en so ontvou een van die volste, mooiste, lekkerste en mees spesiale vakansies ooit! met nuwe roetes en opsies tot ons beskikking verken ons te lekker. die naambordjies vermaak ons – opraap, oorbietjiesfontein, daggafontein. ons geniet die groot gat by kimberley, vat die kinders bo-op beeldskone tafelberg, ry chapmans peak pas, eet die beste vis en calamari in houtbaai en sommer weer in die waterfront, drentel deur elke snuistery winkeltjie in franschoek en neem ‘n oordosis aarbeie en sjokolade in. ons neem alles wat snaaks of oud is af in stellenbosch. ons ry tobogan by ‘n heuwel af, sing stille nag saam met my hele familie dat die trane loop, eet ontbyt op ‘n wynplaas en lees, speel en stap op die strand tot ons vol en tevrede voel. ons kuier saam met vriende en familie wat ons lanklaas gesien het. ons smul aan ma se kerskos en pa se koekenaap tjoppies en roosterkoeke afgespoel met baie vredendal vonkelwyn. ons peetdogter steel ons harte van die eerste ontmoeting af en die hele gesin is smoorverlief. ons verwonder ons aan die wonder van kindwees, die geskenk van kersfees en die koestering en samesyn van familie. ons neem honderde fotos om elke besondere detail te onthou. in bloemfontein slaap ons in ‘n air b&b met die fynste franse dekor. ons eet selfs uit noritake en geniet dit terdeë om vir langer as 90 sekondes te stort soos die kaap se waternood bepaal. tuis word die vakansie voortgesit met dieselfde ywer: fliek, bordspeletjies, swem, slaap en saam kosmaak. ek weet ek het nie baie jare voordat my seuns nie meer knus en vredig sal kom inkruip en my bewonder vir my vermaaklikheid nie. terwyl ek liewe heksie en trompie voorlees met die nodige stemmetjies en intonasie, besef ek hoe vlietend hierdie kosbare flikkeringe van geluk is. soos ‘n weerligstraal of ‘n vuurwerk wat die donkerte vir ‘n pragtige oomblik verlig. “happiness should be banked while the sailing is smooth” skryf gretchen rubin. dis die tipe herinneringe wat ons moet bymekaarmaak en bêre vir wanneer die see rof en die nag swart raak. my wens vir 2018 is heelwat sulke oomblikke van lig en skoonheid. maak dit, soek dit, wees dit.
this was the headline of all school essays in the first week of a new term. a disaster for those who were nowhere and a frustration for those who had to spell or describe too many new places. “and then we went to the sea…. and then we got presents ... and then ... - poor teacher! so i laugh (nervously) for my self-imposed task of choosing it as a blog title! christmas at strandfontein on the west coast is tradition and apart from that one year when chemo interfered, it is all we know. this year