Je was op zoek naar: minçatu (Baskisch - Grieks)

hura manifesta deçadançát, minçatu behar dudan beçala.
δια να φανερωσω αυτο καθως πρεπει να λαλησω.

nola minçatu içan baita bere propheta saindu bethidanic içan diradenen ahoz.
καθως ελαλησε δια στοματος των αγιων, των απ' αιωνος προφητων αυτου,

gure aitey minçatu çayen beçala, abrahami eta haren haciari iagoiticotz.
Καθως ελαλησε προς τους πατερας ημων, προς τον Αβρααμ και προς το σπερμα αυτου εις τον αιωνα.

ihardets ceçaten officieréc, egundano ezta hala minçatu guiçonic, nola guiçon haur.
Απεκριθησαν οι υπηρεται Ουδεποτε ελαλησεν ανθρωπος ουτω, καθως ουτος ο ανθρωπος.

ecen baldin iosuec hæy eman balaraue reposic, etzatequeen guehiagoric berce egunez minçatu.
Διοτι εαν ο Ιησους σου Ναυη ειχε δωσει εις αυτους καταπαυσιν, δεν ηθελε μετα ταυτα λαλει περι αλλης ημερας.

guc baceaquiagu ecen moysesi minçatu içan çayola iaincoa: baina haur nondic den etzeaquiagu.
ημεις εξευρομεν οτι προς τον Μωυσην ελαλησεν ο Θεος τουτον ομως δεν εξευρομεν ποθεν ειναι.

eta simonen ama-guinharreba cetzan helgaitzarequin: eta bertan minçatu içan çaizcan harçaz.
Η δε πενθερα του Σιμωνος ητο κατακοιτος πασχουσα πυρετον. Και ευθυς ελαλησαν προς αυτον περι αυτης.

gauça hauc erran citzan esaiasec, haren gloriá ikussi çuenean, eta minçatu içan da harçaz.
Ταυτα ειπεν ο Ησαιας, οτε ειδε την δοξαν αυτου και ελαλησε περι αυτου.

ceinen causaz bainaiz embachadore cadenán, harçaz frangoqui minça nadinçát, minçatu behar dudan beçala.
υπερ του οποιου ειμαι πρεσβυς, φορων αλυσιν, δια να λαλησω περι αυτου μετα παρρησιας καθως πρεπει να λαλησω.

anhitzetan eta anhitz maneraz lehenago iaincoa minçaturic gure aitey prophetéz, azqueneco egun hautan minçatu içan çaicu guri bere semeaz,
Ο Θεος, αφου ελαλησε το παλαι προς τους πατερας ημων δια των προφητων πολλακις και πολυτροπως,

ecen prophetiá ezta guiçonén vorondatez ekarria içan lehenago: baina spiritu sainduaz inspiraturic minçatu içan dirade iaincoaren guiçon sainduac.
διοτι δεν ηλθε ποτε προφητεια εκ θεληματος ανθρωπου, αλλ' υπο του Πνευματος του Αγιου κινουμενοι ελαλησαν οι αγιοι ανθρωποι του Θεου.

aitzinetic ikussiric minçatu içan da christen resurrectioneaz, ecen eztela vtzi içan haren arima sepulchrean, eta haren haraguiac eztuela ikussi corruptioneric.
προιδων ελαλησε περι της αναστασεως του Χριστου οτι δεν εγκατελειφθη η ψυχη αυτου εν τω αδη ουδε η σαρξ αυτου ειδε διαφθοραν.

cergatic interrogatzen nauc ni? interrogaitzac ni cer minçatu natzayen ençun dutenac: hará, hec ciaquié cer erran dudan nic.
Τι με ερωτας; ερωτησον τους ακουσαντας, τι ελαλησα προς αυτους ιδου, ουτοι εξευρουσιν οσα ειπον εγω.

baina eliçán nahiago naiz borz hitz neure adimenduz minçatu, berceac-ere instrui ditzadançát, ecen ez hamar milla hitz lengoage arrotzez.
πλην εν τη εκκλησια πεντε λογους προτιμω να λαλησω δια του νοος μου, δια να κατηχησω και αλλους, παρα μυριους λογους με γλωσσαν αγνωριστον.

eta elkarren artean accord etziradenaren gainean, parti citecen, paulec hitz haur erran eta, segurqui vngui spiritu saindua minçatu içan çaye esaias prophetáz gure aitey,
Ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους ανεχωρουν, αφου ο Παυλος ειπεν ενα λογον, οτι καλως ελαλησε το Πνευμα το Αγιον προς τους πατερας ημων δια Ησαιου του προφητου,

baina barnabasec harturic hura eraman ceçan apostoluetara, eta conta ciecén nola bidean ikussi çuen iauna, eta hari minçatu içan çayón, eta nola damascen frangoqui minçatu içan cen iesusen icenean.
Ο Βαρναβας δε παραλαβων αυτον εφερε προς τους αποστολους, και διηγηθη προς αυτους πως ειδε τον Κυριον εν τη οδω και οτι ελαλησε προς αυτον, και πως εν Δαμασκω, εκηρυξε μετα παρρησιας εν τω ονοματι του Ιησου.

ihardets cieçón iesusec, ni publicoqui minçatu içan natzayóc munduari, nic bethiere iracatsi vkan diat synagogán eta templean, nora iuduac alde gucietaric biltzen baitirade, eta secretuan eznauc minçatu deus.
Απεκριθη προς αυτον ο Ιησους Εγω παρρησια ελαλησα εις τον κοσμον εγω παντοτε εδιδαξα εν τη συναγωγη και εν τω ιερω, οπου οι Ιουδαιοι συνερχονται παντοτε, και εν κρυπτω δεν ελαλησα ουδεν.

eta eguin içan cen heyagora handibat: orduan phariseuén alde ciraden scribác iaiquiric baciharducaten, erraiten çutela, eztugu deus gaitzic eriden guiçon hunetan, baina baldin spiritubat edo ainguerubat minçatu baçayó ezgaitecela iaincoaren contra batailla.
Και εγεινε κραυγη μεγαλη, και σηκωθεντες οι γραμματεις του μερους των Φαρισαιων διεμαχοντο, λεγοντες Ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω αν δε ελαλησε προς αυτον πνευμα η αγγελος, ας μη θεομαχωμεν.

baina orain ken itzaçue çuec-ere hec guciac, hira, colera, malitia, gaitzerraitea, minçatze deshonesta çuen ahotic appart.
τωρα ομως απορριψατε και σεις ταυτα παντα, οργην, θυμον, κακιαν, βλασφημιαν, αισχρολογιαν εκ του στοματος σας